Ένας πολιτικός, μετά από μια συνεδρίαση στη βουλή όπου εκφωνεί μάλλον μια ποιητική ανακοίνωση παρά έναν πολιτικό λόγο, εγκαταλείπει το κοινοβούλιο και το σπίτι του, κι εξαφανίζεται χωρίς ν' αφήσει κανένα ίχνος. Ένας δημοσιογράφος που κάνει ρεπορτάζ στην παραμεθόριο για τους εγκλωβισμένους στα σύνορα μετανάστες και πρόσφυγες διαφόρων φυλών, συναντά έναν άντρα που η εξωτερική του εμφάνιση ταιριάζει με τα χαρακτηριστικά του αγνοούμενου πολιτικού. Παρά τις έρευνές του και μια συνάντηση που καταφέρνει να οργανώσει ανάμεσα στον άγνωστο και τη γαλλίδα γυναίκα του πολιτικού, η ταυτότητα του αγνώστου παραμένει ανεξακρίβωτη. Η γυναίκα δεν τον αναγνωρίζει, κι εκείνος δε φαίνεται διατεθειμένος ούτε για μια στιγμή να μας δώσει ένα σημάδι ότι δεν πρόκειται για τον πολιτικό που αγνοείται. Σ’ αυτόν τον κατακερματισμένο κόσμο όπου έχει καταφύγει, στην απομόνωση ενός κόσμου με δικό του θεό και νόμο, συμπιεσμένο ανάμεσα σε εμπόδια, σύνορα και όρια, όλα μετεωρίζονται σε μιαν αβέβαιη πραγματικότητα…

"Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού" αποτελεί μέρος της "τριλογίας των συνόρων" του Αγγελόπουλου, εξερευνώντας θέματα όπως η μετανάστευση, η ταυτότητα και τα πολιτικά αδιέξοδα του τέλους του 20ού αιώνα. Η ταινία γυρίστηκε σε διάφορες τοποθεσίες της Ελλάδας, αποτυπώνοντας με μοναδικό τρόπο την ατμόσφαιρα των παραμεθόριων περιοχών. Η μουσική επένδυση της Ελένης Καραΐνδρου προσδίδει βάθος και συναίσθημα στην αφήγηση, ενισχύοντας την ποιητική διάσταση του έργου.

Η ταινία προκάλεσε αντιδράσεις κατά την κυκλοφορία της, με τον μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη να αφορίζει τους συντελεστές της, θεωρώντας την προσβλητική. Παρά τις αντιδράσεις, η ταινία έλαβε αναγνώριση σε διεθνή φεστιβάλ και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα του Αγγελόπουλου, προσφέροντας μια βαθιά ματιά στα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της εποχής.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα το 1991 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και κυκλοφόρησε στις ελληνικές αίθουσες στις 10 Ιανουαρίου 1992.