Χρησιμοποιώντας τον τίτλο ενός βιβλίου του nicolas Hulot που εκδόθηκε το 2004, το ντοκιμαντέρ αυτό μας θυμίζει φυσικά τη συμπεριφορά των επιβατών του ξακουστού υπερωκεάνειου που συνέχιζαν να χορεύουν και να γλεντούν χωρίς να συνειδητοποιούν
πόσο κοντά τους βρισκόταν το μοιραίο παγόβουνο… Όμως αυτό το υπερωκεάνειο στο οποίο έχουμε όλοι μας επιβιβαστεί είναι ο πλανήτης Γη. Και δεν έχουμε άλλον πλανήτη απ’ αυτόν. Από το απειροελάχιστο στοιχείο μέχρι το πιο τεράστιο, Το σύνδρομο του Τιτανικού τοποθετεί ξανά τη γη και τους ανθρώπους σε μια προοπτική στην κλίμακα του γαλαξία μας και δίνει τη δυνατότητα στον καθένα από μας να έχει άμεση εποπτεία για ένα φαινόμενο που ακόμα δεν είναι μη αναστρέψιμο. Και αυτό αποτελεί ένα μήνυμα ελπίδας για τις μελλοντικές γενιές.