Αναζήτηση
Σημείωμα του σκηνοθέτη Λούκα Γκουαντανίνο
Κάτι γύρω από τους απόκληρους, κάτι γύρω από τους ανθρώπους που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας με προσελκύσει και με συγκινεί. Όλες οι ταινίες μου έχουν να κάνουν με απόκληρους και οι χαρακτήρες του Bones and All μου είναι οικείοι. Υπό αυτό το πρίσμα, είχε ενδιαφέρον να σκαλίσω την υφή των μεσοδυτικών πολιτειών της δεκαετίας του ’80. Αυτή η ιδέα του ταξιδιώτη, του περιπλανώμενου σε αυτό το είδος μοντέρνου σκηνικού, που φαντάζει πολύ αμερικάνικο στα μάτια μου, μοιάζει ένα καλό μέρος για να κάνω μία ταινία στις ΗΠΑ. Η καρδιά της ταινίας είναι τρυφερή απέναντι στους χαρακτήρες. Με ενδιαφέρουν οι συναισθηματικές διαδρομές τους και ό,τι τους συμβαίνει, πού έγκειται η πιθανότητα μέσα στην απιθανότητα αυτών των χαρακτήρων; Όχι, δεν πιστεύω ότι είναι μία παραβατική ταινία, μπορεί όμως να έχουμε φτάσει στα όρια του μεταμοντερνισμού, που και μόνο η εξιστόρηση αυτής της ιστορίας με κλασικό τρόπο να μοιάζει παραβατική. Ζητώ από το κοινό να με συνοδεύσει σε αυτό το ταξίδι ανακάλυψης. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Γιατί συμπεριφέρονται έτσι; Τι μαθαίνουν; Τι μαθαίνουμε εμείς για τον εαυτό μας; Κατάγομαι από μία χώρα με Καθολικούς Χριστιανούς, όπου ο συμβολισμός του κανιβαλισμού είναι καθημερινή υπόθεση – το σώμα του Χριστού συμβολίζεται στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας με την όστια. Την ίδια στιγμή παραμένουμε ζωώδεις, εν μέρει λογικά όντα εν μέρει έρμαια των ενστίκτων. Ένας άνθρωπος μπορεί να εξουδετερώσει έναν άλλον άνθρωπο, αλλά η ταινία δεν έχει να κάνει με αυτό. Η ταινία θέλει, κατά τη γνώμη μου, να λειτουργήσει σαν ένας διαλογισμός σε θέματα ταυτότητας και επιβολής στο συναίσθημα, αν είναι κάτι που δεν ελέγχεται. Και τέλος, πότε θα μπορέσω να εντοπίσω τον εαυτό μου στο βλέμμα του άλλου; -Λούκα Γκουαντανίνο-
