Ένας από τους κορυφαίους Γάλλους σκηνοθέτες σήμερα, ο Μπερτράν Μπονελό, μας παρουσιάζει μία διαφορετική εκδοχή των ζόμπι σε σχέση με την αμερικανική μυθολογία του είδους, ανατρέχοντας στις δοξασίες της Αϊτής. Σύμφωνα με αυτές, οι άνθρωποι μεταμορφώνονται επί τούτου σε ζόμπι μέσω μίας ουσίας, χωρίς να πεθαίνουν πραγματικά, με σκοπό να μετατραπούν σε πειθήνιους, αμνησιακούς σκλάβους στις φυτείες. Στο τολμηρό αυτό κινηματογραφικό εγχείρημα, ο Μπονελό συνδέει ευρηματικά την κουλτούρα του βουντού, με τα ζόμπι, το δουλεμπόριο, την επανάσταση, την κριτική στην αποικιοκρατία και τον φιλελευθερισμό, αλλά και τις διακυμάνσεις και αγωνίες της εφηβείας και τις ερωτικές αναζητήσεις, «παντρεύοντας» διαφορετικά είδη (εθνογραφία, ταινία τρόμου και εφηβικό μελόδραμα) σε μία απρόσμενη ταινία που δύσκολα ξεχνιέται. Το ιδιόρρυθμο αυτό θρίλερ κλείνει το μάτι στο κλασικό «Περπάτησα Μ' Ένα Ζόμπι» του Ζακ Τουρνέρ. Όπως εξηγεί ο σκηνοθέτης, «το Αϊτινό ζόμπι βρίσκεται σε μια κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου, από την οποια μπορεί να επανέλθει αν καταναλώσει κάποιες συγεκριμένες ουσίες. Η σύνδεση με το δουλεμπόριο στη χώρα είναι κάτι που έβρισκα ανέκαθεν συναρπαστικό. Μου άρεσε πολύ η ιδέα να προσεγγίσω μέσω της φαντασίας ένα απόλυτα αληθινό γεγονός: την δουλεία». Ο Μπονελό έκανε γυρίσματα στην Αϊτή «παρά το οτι είναι δύσκολες οι εκεί συνθήκες, λόγω φτώχειας, πολιτικής αστάθειας και σεισμών. Λίγοι το αποτολμούν. Οι δε ντόπιοι είναι πολύ επιφυλακτικοί με τους λευκούς και το πώς αυτοί απεικονίζουν τη σχέση της χώρας με το βουντού και τα ζόμπι. Ομως κερδίσαμε την εμπιστοσύνη τους, ένα μέρος του συνεργείου μας άλλωστε ήταν Αϊτινοί που μας υποστήριξαν πολύ». Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και συνθέτης, ο Μπερτράν Μπονελό (Nocturama, Saint Laurent, O Πορνογράφος) θεωρείται εκπρόσωπος του άτυπου ρεύματος του Νέου Ακραίου Γαλλικού Κινηματογράφου και είναι γνωστός για τα κινηματογραφικά ρίσκα που τολμά να πάρει.