Ο Γιώργος Κωνσταντίνου (Αθήνα, 26 Οκτωβρίου 1934) είναι Έλληνας ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης της τηλεόρασης και του κινηματογράφου, καθώς και συγγραφέας θεατρικών κειμένων.  Γεννήθηκε στην πλατεία Βάθη, μια υποβαθμισμένη περιοχή γεμάτη οίκους ανοχής.

Είναι γιος του τενόρου Μιχαήλ Κωνσταντίνου και της ηθοποιού Νίτσας Φιλοσόφου. Ακολουθούσε τη μητέρα του, Νίτσα, και τον πατέρα του, Μιχάλη, σπουδαίους καλλιτέχνες της οπερέτας προπολεμικά, σε μπουλούκια στην επαρχία.

Ο ίδιος είχε παίξει σε πολλούς ερασιτεχνικούς θιάσους προτού αποφασίσει να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός μετά από προτροπή της μητέρας του.

Έδωσε εξετάσεις για την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ωστόσο απορρίφθηκε ως "εντελώς ατάλαντος". Τελικά τον κράτησε ο Κάρολος Κουν στο Θέατρο Τέχνης.

Το 1974 έπαιξε, έγραψε και σκηνοθέτησε την τηλεοπτική σειρά Ανθρώπινες ιστορίες της ΥΕΝΕΔ. Το 1975 έπαιξε και έγραψε το «Άσε τον κόσμο να γελάσει» για το ίδιο κανάλι.

Το 2017 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ιανός το αυτοβιογραφικό βιβλίο του με τίτλο Showtime.

Ο Κωνσταντίνου έκανε τρεις γάμους, ο ένας με την Μαρία Δουρή. Έχει δύο παιδιά, την Άννα-Μαρία και τον Γιώργο, πιανίστα στο επάγγελμα.