Η ταινία της εμβληματικής παράστασης «Human Requiem in Eleusis» της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης κάνει παγκόσμια πρεμιέρα στην Ελευσίνα (Σινέ Ελευσίς) στις 27 Απριλίου και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών την επομένη, μετά τη συγκλονιστική αβάν-πρεμιέρ στη μεγάλη αίθουσα της UNESCO στο Παρίσι (4.4.24), με το κοινό να χειροκροτεί όρθιο τους συντελεστές. Οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν στη μεγάλη οθόνη, την Κυριακή των Βαΐων 28 Απριλίου στις 20:00 στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη, αυτή την εξαιρετική παραγωγή, η οποία αποτυπώθηκε σε φιλμ από τον σκηνοθέτη Στεφάν Ταλνώ και σχεδιάστηκε ειδικά για τον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας από τον Γιόχεν Ζάντιγκ, σε χορογραφία της Σάσα Βαλτς. Θα προηγηθεί συζήτηση με τους συντελεστές της ταινίας.

Η ταινία αποτελεί συμπαραγωγή της 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, του World Human Forum, της Χορωδίας της Ραδιοφωνίας του Βερολίνου, της Sasha Waltz & Guests και του Radialsystem-Berlin.

Η υπερβατική μουσική και χορογραφική δημιουργία «Human Requiem in Eleusis» έχει ως στόχο να αφυπνίσει το πνεύμα του τόπου.  

Στο «Human Requiem in Eleusis», το αρχαίο ιερό της Ελευσίνας μεταμορφώνεται σε ανοιχτό δημόσιο χώρο συλλογικής κάθαρσης, όπου το κείμενο και το σώμα, ο χώρος και ο ήχος διαμορφώνουν ένα ενιαίο έργο τέχνης. Δεν πρόκειται για νεκρώσιμη ακολουθία αλλά για τελετή εορτασμού της ζωής: memento mori (θυμήσου τον θάνατο) που μετατρέπεται σε carpe diem (άδραξε τη μέρα). 

Ο Γιόχεν Ζάντιγκ μιλά για το «Human Requiem»

«Ζούμε σε πολύ δύσκολους καιρούς. Ο κόσμος μας βρίσκεται σε κρίση και είναι γεμάτος δυσπιστία, βία, πόλεμο και τρόμο. Ο κόσμος μας χρειάζεται ανθρωπιά όσο ποτέ άλλοτε. Πρέπει να συνδέσουμε τα Εγώ μας και να ανακτήσουμε τον έλεγχο του Εμείς. Πρέπει να ξαναμάθουμε να ακούμε ο ένας τον άλλον. Καμιά άλλη μορφή τέχνης δεν μπορεί να μας το διδάξει αυτό καλύτερα από τη μουσική, μια γλώσσα με καθολική απήχηση η οποία ξεπερνά τα εθνικά, κοινωνικά και θρησκευτικά σύνορα που εξακολουθούν να μας χωρίζουν.

Η θνητότητά μας είναι ό,τι πιο δύσκολο έχουμε να μάθουμε, αλλά ταυτόχρονα μας κάνει όλους ίσους μεταξύ μας, σαν αδέρφια. Συμπάσχοντας, παρηγορούμε ο ένας τον άλλον. Γι’ αυτό και οι άνθρωποι, πάνω από χίλια χρόνια, βάδιζαν προς την Ελευσίνα από την Ιερά Οδό: γιόρταζαν την ομορφιά της ζωής γιατί είχαν αποδεχθεί τη θνητότητα ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης στα θρυλικά Ελευσίνια Μυστήρια».