Το καλοκαίρι του 1960 όλοι θα το θυμούνται για τις διαδηλώσεις που οδήγησαν στην πτώση της κυβέρνησης Ταμπρόνι και για τους Ολυμπιακούς αγώνες που χάρισαν στη Ρώμη χρυσά μετάλλια. Για τον Κάρλο είναι το καλοκαίρι που καταφέρνει να γλιτώσει την κατασκήνωση του πατέρα Νεγκοζιάντε και κλέβει το παπούτσι του Λίβιο Σαρτόρι, αφεντικού του πατέρα του Λουτσιάνο, ελπίζοντας να το δώσει στον Αμπέμπε Μικίλα που τον είδε να τρέχει ξυπόλητος στους δρόμους της Ρώμης. Για τη θεία Άννα είναι το καλοκαίρι που γνωρίζει τον Ίταλο Μόντι και τη φιλά για πρώτη φορά στο σκοτάδι του κινηματογράφου και τον ερωτεύεται παράφορα νομίζοντας ότι είναι πιλότος. Για τον Ίταλο Μόντι εκείνο το καλοκαίρι γίνεται αντιληπτή η κλοπή περιδεραίου από το κοσμηματοπωλείο απέναντι από τον κινηματογράφο και είναι αναγκασμένος να το κρύψει κάπου στον κινηματογράφο και φλερτάρει την θεία Άννα για να μην προκαλέσει υποψίες. Ο Πέτρο, ο μηχανικός του κινηματογράφου, αυτό το καλοκαίρι προσπαθεί να δείξει τον έρωτά του στην Άννα, χωρίς επιτυχία. Ο Λουτσιάνο, αντίθετα, καταφέρνει να τελειώσει τα σπιτάκια στο Ολυμπιακό χωριό νωρίτερα από τους άλλους και καταφέρνει να πάρει και το πτυχίο του. Πλέον θα πάψει να είναι εργοδηγός και να ξυπνά κάθε πρωί στις πέντε για να πάει στο εργοτάξιο και θα αρχίσει να δουλεύει στο γραφείο δίπλα στον Σαρτόρι. Ο Αντρέα δεν καταφέρνει να πείσει τον πατέρα του να τον βάλει να δουλέψει στο γραφείο του φίλου του Φούριο. Ο Λουτσιάνο έχει αποφασίσει ότι ο γιός του θα εγγραφεί στη Νομική και θα γίνει ο πρώτος δικηγόρος της οικογένειας Φερούτσι, κι έτσι θα γίνει. Ή έτσι, τουλάχιστον, φαίνεται ότι θα γίνει το καλοκαίρι του 1960.. γιατί τελικά τα πράγματα θα εξελιχθούν κάπως διαφορετικά…