Μια νέα και όμορφη γυναίκα, ιδιαίτερα μορφωμένη, σπάει το ταμπού της ανωνυμίας και ομολογεί: ΄Με λένε Ίρμη και είμαι ναρκομανής σε στάδιο ανάρρωσης΄. Περιγράφει με ιδιαίτερο ρεαλισμό τον δύσκολο και μοναχικό δρόμο προς την απεξάρτηση, καθώς και τη σημερινή της ήρεμη, επιτέλους, ζωή.