Ιανουάριος 1962. Το σκάνδαλο στο αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο φέρνει στο φως τη διαπλοκή πολιτικών και κατασκευαστών. Ο Λουτσιάνο Φερρούτσι παρακολουθεί τις εξελίξεις στις εφημερίδες και την τηλεόραση, καθώς εμπλέκεται και το γραφείο που μοιράζεται με τον συνεταίρο του Λίβιο Σαρτόρι. Ο Σαρτόρι, αντίθετα, είναι ήρεμος και άνετος όπως πάντα, παρόλο που εμπλέκεται στην υπόθεση. Ο Λουτσιάνο, γεμάτος υποψίες θα κάνει έλεγχο στην εταιρία και θα ανακαλύψει την αλήθεια. Ο Σαρτόρι πάντα χρησιμοποιούσε κάποια “βιτρίνα” για να κάνει βρώμικες δουλειές και κακές κατασκευές. Τελικά ο Λουτσιάνο ανακαλύπτει το αληθινό πρόσωπο εκείνου που πάντα θεωρούσε ευεργέτη του και καταλήγει να του δώσει μια γερή μπουνιά στη μύτη πριν χωρίσουν για πάντα, αρχίζοντας πάλι από το μηδέν.
Το σπίτι στο Τερμινίγιο θα το χτίσει μόνος του και χωρίς παρανομίες. ' Ομως, ο δρόμος της αρετής, ειδικά για έναν κατασκευαστή δεν είναι εύκολος όπως νομίζει ο Λουτσιάνο εκείνη την εποχή...
Η συνήθεια να ζητούν “φακελάκι” αποτελεί πλέον εθνικό σπορ. Κι ο Λουτσιάνο, όταν πηγαίνει στην τράπεζα να ζητήσει δάνειο βρίσκεται μπροστά σε ένα αίτημα που τον αφήνει άναυδο. Είναι απαραίτητο ένα “φακελάκι” για να βάλει ο διευθυντής την υπογραφή του. Ο Λουτσιάνο βρίσκεται μπροστά σε ένα ηθικό δίλημμα. Να πληρώσει τους διεφθαρμένους υπαλλήλους η να απαρνηθεί το όνειρό του; Να μείνει πιστός στις αρχές του ή να γίνει σαν τον Σαρτόρι;
Εάν το έκανε δεν θα μπορούσε πιά να κοιτάζει στα μάτια τα παιδιά του, ούτε θα ήταν πια το καλό παράδειγμα, κι αυτό ήταν σημαντικότερα από το να γίνει κατασκευαστής.