Τον Οκτώβριου του 1962, ο Κάρλο κι ο Μάρκο μπροστά στην τηλεόραση απολαμβάνουν τη μουσική του “Carissimo Pinocchio” που ερμηνεύει ο Τζόνι Ντορέλλι. Ο Πινόκιο είναι εκείνο το παιδάκι που λέει ψέματα κι οι μεγάλοι του λένε πάντα: «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.» Κάποιες φορές, όμως, και οι μεγάλοι φοβούνται να πουν την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει και με τον Λουτσιάνο που προσπαθεί να βρει δουλειά μηχανικού ενώ δουλεύει σαν
απλός εργάτης. Φοβάται να το ομολογήσει στην οικογένειά του επειδή ντρέπεται και επειδή δεν θέλει να σχολιάσουν οι άλλοι την κατάστασή του. Στο μεταξύ, αναζητά ένα δικηγόρο ενόψει της δίκης. Εκείνες τις μέρες, η Τίττι περνά τις πρώτες της εξετάσεις στο πανεπιστήμιο με τον καθηγητή Τερένζι, παλιό φίλο του Λουτσιάνο, που από την πρώτη στιγμή ενδιαφέρεται για την υπόθεση. Αργότερα, διαβάζοντας τα πρακτικά, κάνει πίσω πιστεύοντας ότι και εκείνος είναι διεφθαρμένος. Και ο Μάρκο κατηγορείται άδικα όταν γράφει σε κάπου ότι έχει έναν πολύ πλούσιο παππού. Μόνο η Μανταλένα γνωρίζει ότι έχει πει την αλήθεια και φοβάται ότι θα τον χάσει. Όλοι οι άλλοι αντίθετα, συμπεριλαμβανομένου και του Κάρλο, τον θεωρούν «Πινόκιο» που λέει ψέματα συστηματικά.
Ο Λουτσιάνο κατηγορεί και τη σύζυγό του, Έλενα, ότι του λέει ψέματα. Ποτέ του δε αποδέχθηκε τη δουλειά εκτός σπιτιού, στο κατάστημα του Μικέλε Μαρκότσι.