Το 1963, τα «καλά κορίτσια» δεν βγαίνουν με παντρεμένους, εκτός αν τις λένε Μίνα. Η Μίνα εκείνη τη χρονιά είχε βγει στην τηλεόραση εξαιτίας της σχέσης της με τον Κορράντο Πάνι. Αυτό το γνωρίζει η Tίττι, αλλά λόγω χαρακτήρα δεν μπορεί να το παραδεχθεί, ούτε καν στη μητέρα της Έλενα που έχει ανακαλύψει τον παράνομο δεσμό. Η Τίττι δεν θέλει να γίνει σαν τη μητέρα της, που έχει περάσει τη ζωή της ανάμεσα στους τέσσερεις τοίχους του σπιτιού. Ταυτόχρονα βοηθά τον πατέρα της να γράψει το απολογητικό του υπόμνημα, ενώ ο Ενρίκο Ταβαρέλλι αποδεικνύεται πολύ λιγότερο αντικομφορμιστής και προτιμά να διακόψει τη σχέση του με την Τίττι. Την κατάλληλη στιγμή, διότι ο Λουτσιάνο δεν ανακαλύπτει τη φυγή της κόρης που είχε μάθει να σέβεται και να εκτιμά και στην οποία χρωστά τη μεταστροφή του Τερένζι, που μετά από μια εσωτερική σύγκρουση αποφασίζει να μην αφήσει τον παλιό του φίλο στα χέρια του Σαρτόρι και των δικηγόρων του.