Ο Ρεμί είναι χωρισμένος και πλησιάζει τα εξήντα, όταν ανακαλύπτει ότι πρέπει να μπει στο νοσοκομείο. Η πρώην γυναίκα του, Λουίζ, ζητά από τον γιό τους, Σεμπαστιάν, να επιστρέψει από το Λονδίνο όπου ζει. Ο Σεμπαστιάν διστάζει, καθώς εδώ και χρόνια οι σχέσεις με τον πατέρα του ήταν ανύπαρκτες, αλλά τελικά φτάνει στο Μόντρεαλ για να του συμπαρασταθεί. Από τη στιγμή που θα φτάσει θα κάνει τα πάντα για να βελτιώσει την κατάσταση του πατέρα του, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο μέσα και έξω από το σύστημα. Ταυτόχρονα θα φέρει κοντά την παλιά παρέα του Ρεμί, μια γοητευτική συντροφιά από συγγενείς, φίλους και ερωμένες που οι δεσμοί τους είχαν χαλαρώσει και τα ίχνη τους είχαν χαθεί στην εποχή της «επέλασης των βαρβάρων». Τι έχουν απογίνει οι παλιοί φίλοι; Η φιλία, η κριτική διάθεση, η «επιθετικότητά τους» επιβιώνει; Το χιούμορ, ο ηδονισμός, η επιθυμία κατοικούν ακόμη στο όνειρά τους;

Μια ταινία που μιλά για τις σχέσεις, τα όνειρα, την ομορφιά της ανθρώπινης ψυχής και την ηδονή της σκέψης με τρόπο αληθινά μοναδικό και θυμίζει μερικούς από τους λόγους που μας κάνουν περήφανους που είμαστε άνθρωποι.