Στοιχειωμένος από τους δαίμονες του χτες και του σήμερα, ο καλλιτέχνης Γιόχαν Μποργκ παλεύει μάταια να ανακτήσει τα λογικά του και να κρατήσει τις καλλιτεχνικές του ικανότητες. Η σύζυγός του, Άλμα, προσπαθεί απεγνωσμένα να τον βοηθήσει, ωστόσο και η ίδια αρχίζει να μοιράζεται τις παραισθήσεις του. Όσο το μυαλό του Γιόχαν συνεχίζει να αποκαλύπτεται, η Άλμα βρίσκεται όλο και πιο κοντά σε μία αδύνατη επιλογή, που όμως θα αναγκαστεί να κάνει: ανάμεσα στον έρωτά της και τη ζωή της.

Ο Ingmar Bergman χρησιμοποίησε μεγάλο μέρος του στόρι από ένα σενάριο που είχε γράψει για μια ταινία με τίτλο Οι Κανίβαλοι, το οποίο και δεν έκανε ποτέ λόγω του Περσόνα.

Έμπνευση αποτέλεσαν η όπερα Ο Μαγικός Αυλός του Wolfgang Amadeus Mozart και η νουβέλα-παραμύθι The Golden Pot του E.T.A. Hoffmann. Μαζί με αυτά, ο Bergman δανείστηκε εικόνες από προσωπικούς του εφιάλτες, ενώ η προσωπική του σχέση με τη Liv Ullmann ήταν επίσης καταλυτική.

Οι αρχικές κριτικές στη Σουηδία ήταν αρνητικές, κάτι στο οποίο η Δύση δεν συμφώνησε.

Μαζί με το Η Ντροπή (1968) και το Πάθος (1969) αποτελούν την άτυπη τριλογία του -νησιού- Φάρο, που αναφέρεται στην τοποθεσία όπου γυρίστηκαν.

Η μουσική του Lars Johan Werle ακούγεται μονάχα κατά το δεύτερο μισό του φιλμ. Μαζί, ακούγονται στιγμιότυπα από Johann Sebastian Bach και τον Μαγικό Αυλό.