Αναζήτηση
Υπάρχουν καταχυρωμένα αριστουργήματα τα οποία γνωρίζουν και οι λιγότερο ενημερωμένοι θεατές. Υπάρχουν όμως και ανεξερεύνητα ακόμη αριστουργήματα που εξακολουθούν να περιμένουν ένα ευρύτερο κοινό να τα ανακαλύψει. Ορίστε ένα από αυτά! Το πιο μαυρόψυχο και κυνικό διαμάντι που γέννησε το κλασικό Χόλιγουντ.
Το σενάριο βασίστηκε στο διήγημα του Ernsest Lehman και λέγεται ότι είναι εμπνευσμένο από τον δημοσιογράφο Walter Winchell, τον «δημιουργό» της δημοσιογραφίας του κουτσομπολιού και του κίτρινου τύπου. Άλλη μια δυνατή παραγωγή των Hecht-Hill-Lancaster, με τον βρετανό Alexander Mackendrick στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Η διαστρέβλωση της αλήθειας, τα κατασκευασμένα ψέματα, οι ανήθικες μέθοδοι αποτυπώνται εκπληκτικά. Μια ταινία που - για προφανείς λόγους - δεν χάνει τη φρεσκάδα της.
Πολύ πνευματώδεις διάλογοι, με γρήγορες κοφτές ειρωνικές ατάκες. Τόσο γρήγορες και συνεχείς που δεν κουράζουν. Με το αμοραλιστικό «Sweet Smell of Success» ο Μακέντρικ διηγείται μια γνήσια μοντέρνα τραγωδία, που ωστόσο συνάντησε στην εποχή του μόνο αντιπάθεια από τους θεατές και εχθρικότητα από τους κριτικούς. Πολλοί από αυτούς δεν είδαν με καλό μάτι την άκρως επιθετική διάθεση της ταινίας απέναντι στον Τύπο.
Συντετριμμένος από τη σφοδρή επίθεση, ο σκηνοθέτης ακολούθησε στο εξής φθίνουσα καλλιτεχνική πορεία και δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι να εγκαταλείψει πρόωρα και δια παντός την κάμερα. Ερωτηθείς χρόνια αργότερα, θα αντιμετώπιζε την ταινία ως το μαύρο πρόβατο ολόκληρης της καριέρας του, αδιαφορώντας εάν το διαβόητο φιλμ του είχε στο μεταξύ αρχίσει να εμφανίζεται σε λίστες με τις καλύτερες μεταπολεμικές δημιουργίες του αμερικανικού σινεμά και να αναφέρεται με υπερθετικούς χαρακτηρισμούς σε κινηματογραφικά άρθρα που το αντιμετώπιζαν ως ανακάλυψη.
