Αναζήτηση
Πατρίδες - iShow.gr
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Πατρίδες - iShow.gr
Συντελεστές
Άλλοι συντελεστές
Αντώνης Δαγκλίδης
Σκηνικά - κοστούμια
Σάκης Μπιρμπίλης
Φωτισμοί
Παναγιώτης Τσεβάς
Μουσική διδασκαλία
Σταύρος Καραγιάννης
Βοηθός σκηνοθέτη
Αμαλία Θεοδωροπούλου
Βοηθοί σκηνογράφου-ενδυματολόγου
Λένα Λέκκα
Βοηθοί σκηνογράφου-ενδυματολόγου
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Υπόθεση
Θέατρο
Ένα από τα οξύτερα κοινωνικά προβλήματα της σύγχρονης εποχής, αυτό της μετανάστευσης, μέσα από μια σύνθετη οπτική, αποτελεί τον πυρήνα της παράστασης Πατρίδες. Δύο κείμενα της μεταπολεμικής λογοτεχνίας και αυθεντικές μαρτυρίες μεταναστών, Ελλήνων και ξένων, αποτελούν την πρώτη ύλη για μια παράσταση που προσεγγίζει το ευαίσθητο αυτό θέμα χωρίς στερεότυπες αντιλήψεις, υπενθυμίζοντας ότι η πατρίδα, ο ξεριζωμός και ο νόστος είναι πανανθρώπινες και διαχρονικές έννοιες.


Trailer
Πληροφορίες
Ο Θανάσης Παπαθανασίου και ο Μιχάλης Ρέππας, επανέρχονται σε ένα θέμα που τους έχει απασχολήσει και παλαιότερα (Ο Έβρος απέναντι και Συμπέθεροι από τα Τίρανα), υιοθετώντας ένα άλλο ύφος και έχοντας ένα διαφορετικό στόχο. Οι Πατρίδες είναι ένα έργο γυμνό από σχολιασμούς και ψυχολογικές καταστάσεις, που εκθέτει την ταχύτητα απώλειας της μνήμης μας και τα κρούσματα έλλειψης ανθρωπιάς απέναντι στους μετανάστες, από ένα λαό που μόλις πριν από πενήντα χρόνια μετανάστευε. Μια ομάδα έξι Ελλήνων και τριών ξένων ηθοποιών συνθέτουν έναν ιδιότυπο θίασο που καλείται να φωτίσει με αμεσότητα την κοινή ανθρώπινη εμπειρία.

"Πρόλογος"

Είναι η τρίτη φορά που προσεγγίζουμε τη θεματική του ξένου. Το 1999, με το έργο Ο Έβρος απέναντι, προσπαθήσαμε να ψηλαφίσουμε αυτές τις ρωγμές της ελληνικής κοινωνίας που επιτρέπουν να έρχονται στην επιφάνεια βίαιες συμπεριφορές. Το 2008, με το Συμπέθεροι απ’ τα Τίρανα, προσπαθήσαμε να στήσουμε ένα λαϊκό πανηγύρι απενοχοποίησης και αποδοχής του ξένου στοιχείου. Τρίτη φορά φέτος που επανερχόμαστε αλλά με εντελώς άλλο τρόπο. Τα δυο προηγούμενα έργα στην ουσία δεν πλησίαζαν τον ξένο. Τον αντιμετώπιζαν σαν καταλύτη που αναδεικνύει «οικεία κακά». Η εισβολή του ξένου και στα δυο έργα προκαλεί μια σειρά από αντιδράσεις όπου ξεδιπλώνεται περισσότερο η ταυτότητα αυτών που υποδέχονται ξένους και όχι των μεταναστών.
Με το έργο Πατρίδες προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε αυτό καθαυτό το θέμα του μετανάστη. Όχι τον μετανάστη όπως τον αντιλαμβανόμαστε εμείς. Τον μετανάστη όπως αντιλαμβάνεται ο ίδιος τον εαυτό του. Γι’ αυτό στραφήκαμε και σε ένα τελείως διαφορετικό τρόπο γραφής από αυτόν που συνηθίζαμε μέχρι σήμερα. Μαζεύοντας αυθεντικό υλικό από διάφορες πηγές στήσαμε ένα έργο-«ντοκουμέντο», όπου δεν γράψαμε ούτε μία λέξη δική μας. Διαλέξαμε και μοντάραμε αποσπάσματα από πραγματικές μαρτυρίες Ελλήνων και ξένων μεταναστών από βιβλία, συνεντεύξεις και αδημοσίευτες μαρτυρίες και στήσαμε μια βιογραφία. Όλα τα ετερόκλητα κομμάτια που ερμηνεύονται από τους εννέα ηθοποιούς του θιάσου (μέσα από τα αντιφατικά επιμέρους ατομικά χαρακτηριστικά) συνθέτουν ουσιαστικά την ιστορία ενός ανθρώπου. Του ανθρώπου που ξεριζώθηκε. Όπως είναι φυσικό, πρώτη αφορμή για μας στάθηκαν οι εκρήξεις βίας κυρίως στο κέντρο της Αθήνας αλλά και στην περιφέρεια. Όσο όμως πλησιάζαμε το υλικό και τα ανθρώπινα πρόσωπα που αναδύονταν από τις αφηγήσεις, έμενε όλο και πιο πίσω η αρχική ανθρωπιστική μας πρόθεση και αναδυόταν κάτι άλλο, πολύ πιο συγκλονιστικό, πίσω από τα μονοδιάστατα και μερικές φορές «αφελή» κείμενα των μαρτυριών.
Η μετανάστευση όχι τόσο ως κοινωνικό φαινόμενο αλλά περισσότερο ως υπαρξιακή εμπειρία. Κάτω από την επιφάνεια των μυθιστορηματικών συνθηκών του ταξιδιού των μεταναστών υπάρχει ένα άλλο ταξίδι. Το ταξίδι της ανθρώπινης ύπαρξης από τον Παράδεισο της κοιτίδας της παιδικής ηλικίας στον ψυχρό κόσμο της ανάγκης και της συναλλαγής. Γιατί η γενέθλια γη του καθενός είναι η παιδική του ηλικία. Πατρίδα είναι ο χώρος όπου περπατήσαμε παιδιά. Στην ηλικία που δεν γνωρίζει ούτε τον χρόνο ούτε τον θάνατο. Ακόμα κι αυτοί που δεν ταξίδεψαν ποτέ είναι νοσταλγοί γιατί αυτή η πατρίδα λείπει σε όλους. Αυτή η πατρίδα είναι ο πυρήνας και το δυναμό της ύπαρξής μας αλλά όλοι ζούμε πάντα μακριά της. Εκεί κάπου στην εφηβεία ξενιτευόμαστε για πάντα από τον απλό και βέβαιο κόσμο των παιδικών μας χρόνων, για να μπούμε στον ασταθή και θολό κόσμο των ενήλικων. Στον κόσμο όπου το σήμερα δεν μοιάζει καθόλου με το αύριο και κάπου (άγνωστο πού) υπάρχει και ένα σήμερα χωρίς αύριο. Δεν είναι τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν από την πατρίδα. Όσα χιλιόμετρα και να τρέξεις ποτέ δεν θα γυρίσεις στην παλιά σου γειτονιά. Το σπίτι άλλαξε. Οι γείτονες γέρασαν. Τίποτα δεν είναι ίδιο. Δεν υπάρχει επιστροφή. Γιατί δεν είναι ο χώρος που μας χωρίζει απ’ την πατρίδα αλλά ο χρόνος. Ο χρόνος μας ξενιτεύει. Και ο νόστος μένει πάντα όνειρο ανεκπλήρωτο. Είμαστε όλοι μετέωροι σε έναν κόσμο παράλογο και ακατανόητο. Είμαστε όλοι μετανάστες.


Θανάσης Παπαθανασίου-Μιχάλης Ρέππας

Συμμετέχουν
Μπακάρ Χουσεΐν Αλ Μπακάρ
Ευαγγελία Ανδρεαδάκη
Ιρφάν Μουχαμάντ Αρίφ
Θανάσης Ευθυμιάδης
Σταύρος Καραγιάννης
Ελένη Κοκκίδου
Παναγιώτης Τσεβάς
Ταξιάρχης Χάνος
Μπαρκάτ Χοσεïνί
iShow.gr - Ο κόσμος της Showbiz
ΑΪΣΟΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ INTERNET Μ.ΙΚΕ
Επικοινωνία: press@ishow.gr
Τηλ. 211-4100551