Ο Χάιμε, ένας ανερχόμενος και αδίστακτος δημοσιογράφος, στη μάχη για τηλεθέαση, αρπάζει μιαν ευκαιρία να δημιουργήσει σάλο γύρω από την εκπομπή του. Κλείνει μια συνέντευξη με τον Ροτβάιλερ, ένα νεοναζί σκίνχεντ που τελευταία έχει απασχολήσει την κοινή γνώμη με τις προκλητικές δηλώσεις και τις βίαιες πράξεις του.

Η συνέντευξη αυτή θα πραγματοποιηθεί στο στέκι των σκίνχεντ σε μια υποβαθμισμένη περιοχή της Μαδρίτης ώστε η αίσθηση επικινδυνότητας να εξασφαλίσει το ενδιαφέρον των τηλεθεατών. Ο αριβισμός του και ο τηλεοπτικός κιτρινισμός της εκπομπής του θα αντιπαρατεθούν με τη νοσηρότητα των απόψεων και πρακτικών των ακροδεξιών σκίνχεντ δημιουργώντας μια έκρυθμη κατάσταση.

Στην κόψη του ξυραφιού οι ιθύνοντες του καναλιού με το πρόσχημα της αντικειμενικής πληροφόρησης και της «ορθής πολιτικά» πρακτικής θα διαχειριστούν πλάνα σοκ για να πετύχουν τηλεθέαση.

Το κοινωνικό-πολιτικό αυτό έργο υπονομεύει το παγιωμένο σύστημα τηλεόραση-παθητικός τηλεθεατής σχολιάζοντας ταυτόχρονα τις ακραίες κοινωνικές παθογένειες του ρατσισμού και εθνικισμού που στην εποχή μας φουντώνουν λόγω του μεταναστευτικού κύματος.

Σημείωμα σκηνοθέτη από το πρόγραμμα της παράστασης
Ανέκαθεν με προσέλκυαν έργα τα οποία πραγματεύονται πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα καθώς έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι το θέατρο μπορεί να συμβάλλει ζωτικά στη διαδικασία της κατανόηση και επίλυσης θεμάτων που απασχολούν τη σύγχρονη παγκόσμια κοινότητα δίχως μάλιστα να αποκτά διδακτικό χαρακτήρα.
Η πολύμηνη δουλειά μας πάνω στο κείμενο του Guillermo Heras, “Rottweiler”, ήταν πρόκληση και έρευνα. Ως Ομάδα Νάμα εμπνευστήκαμε από το έργο τόσο, ώστε, με την έγκριση του συγγραφέα, επιχειρήσαμε να το διευρύνουμε θεματικά επεμβαίνοντας στο αρχικό κείμενο δίνοντας έμφαση στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και της πλοκής.

Κάναμε επίσης μια απόπειρα να φωτίσουμε εκείνα τα στοιχεία του έργου που είχαν περισσότερο παγκόσμιο παρά τοπικό χαρακτήρα, στη συγκεκριμένη περίπτωση ισπανικό.
Οι δυο βασικοί άξονες του «Ροτβάιλερ» παραπέμπουν ουσιαστικά σε δυο πολύ σημαντικά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Το πρώτο είναι η άνοδος του ρατσισμού στις χώρες της Ευρώπης και πως αυτός τροφοδοτείται από την εισροή μεταναστών στις εκάστοτε κοινωνίες. Το δεύτερο αποτελεί ένα σχόλιο για το πως η τηλεόραση, στον αγώνα δρόμου για υψηλή θεαματικότητα εκμεταλλεύεται την επικαιρότητα με τρόπο τέτοιο ώστε συχνά οι πληροφορίες να παρουσιάζονται επιλεκτικά αλλοιώνοντας έτσι τα γεγονότα με στόχο να εξυπηρετούνται οικονομικά συμφέροντα και οι τηλεοπτικοί σταθμοί να μένουν ικανοποιημένοι.

Ο Guillermo Heras επιλέγει να παρουσιάσει τους δυο αυτούς άξονες με τη μορφή δυο κόσμων. Ο ένας κατοικείται από τον Ροτβάιλερ, ένα νεοναζί σκίνχεντ που θέλει να προπαγανδίσει την ιδεολογία του στην τηλεόραση και ο άλλος από τον Χάιμε, έναν αδίστακτα φιλόδοξο δημοσιογράφο που δεν διστάζει να φτάσει στα άκρα προκειμένου να πετύχει την κορυφή. Οι δυο αυτοί κόσμοι συναντιούνται και τελικά συγκρούονται αφήνοντας στο πέρασμα τους αίμα.

Το έργο έχει τραγική και απαισιόδοξη κατάληξη με εμφανή την απόπειρα του συγγραφέα αφενός να μας προειδοποιήσει για τους κινδύνους που φέρει κάθε μορφή εξτρεμισμού αφετέρου να σχολιάσει τη δύναμη των ΜΜΕ να μας επηρεάζουν και σε πολλές περιπτώσεις να μας χειραγωγούν. Μας φέρνει τέλος αντιμέτωπους με την ευθραυστότητα του κοινωνικού μας συστήματος, αλλά και με την ανάγκη να αφουγκραστούμε την κραυγή αφύπνισης, αρχικά μεμονωμένα ως άτομα και στη συνέχεια ομαδικά, συντονισμένοι σε μια κοινή προσπάθεια.

Επί οθόνης εμφανίζεται ο Δημήτρης Καταλειφός και η Ιωάννα Τζώρα και ακούγεται η φωνή της Δάφνης Λαρούνη. Κοινωνικοπολιτικό έργο ωμού ρεαλισμού με μαύρο χιούμορ και με στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ.