Ο πολυάσχολος Μάικλ Νιούμαν, δυστυχώς, δεν βρίσκει καθόλου χρόνο για την οικογένεια και τη γυναίκα του, αφού έβαλε στόχο να εντυπωσιάσει το αχάριστο αφεντικό του και να κερδίσει την προαγωγή που του αξίζει. Όταν λοιπόν, γνωρίζει τον αλλόκοτο πωλητή Μόρτι, αυτός του δίνει τη λύση που ονειρευόταν: ένα μαγικό τηλεκοντρόλ, που επιτρέπει στον Μάικλ να προσπερνά όσα τον αποσπούν καθημερινά, με ξεκαρδιστικά αποτελέσματα! Αλλά καθώς ο Μάικλ το χρησιμοποιεί, το τηλεκοντρόλ σταδιακά παίρνει από μόνο του τον έλεγχο και αρχίζει να τον προγραμματίζει όπως αυτό νομίζει...
O σεναριογράφος και παραγωγός Στιβ Κόρεν ανακαλεί πώς μαζί με τον συνεργάτη του Μαρκ Ο’ Κίφ κατέληξαν στην ιδέα που βρίσκεται πίσω από την ταινία. Ξεκίνησαν λοιπόν με το πολύ απλό: «Τι θα συνέβαινε αν μπορούσες στην πραγματικότητα να ελέγξεις τη ζωή σου με το τηλεχειριστήριο, αν μπορούσες να ανεβάσεις την ένταση του κόσμου ή να την κατεβάσεις;» Από αυτό το σημείο αφετηρίας, η ιστορία εξελίχθηκε... Κι αν, αντί να ανησυχείς για το μέλλον, θα μπορούσες να το επισπεύσεις και να το κοιτάς σαν παρελθόν;
«Υπάρχουν πολλές διαφορετικές πλευρές για να χτίσεις τον κεντρικό χαρακτήρα... Άσε που είναι πολύ διασκεδαστικό να τον έχεις να πηδά από εδώ κι από εκεί την ίδια στιγμή που προσπαθεί να κρατήσει μία συναισθηματική ισορροπία στη ζωή του... Και, πέρα από το να ψάχνει στο παρελθόν και το μέλλον για να ανακαλύψει τι θέλει, μαθαίνει κι άλλα πράγματα για τη ζωή του, όλο αυτό το διάστημα. Τελικά, πρόκειται για μία ταινία που σου δείχνει τί είναι να ζεις στο παρόν», επισημαίνει ο Κόρεν.
Ωστόσο, η κατάσταση απέχει πολύ από το να χαρακτηρίζεται ειδυλλιακή, όταν το τηλεκοντρόλ ξεκινά να παίρνει πρωτοβουλίες και να αυτονομείται από τον ιδιοκτήτη του: προβλέπει τις προθέσεις του και πηδά από μόνο του στιγμές και ημερομηνίες. Για παράδειγμα, κάθε φορά που αρχίζει να τσακώνεται με τη γυναίκα του, το κοντρόλ πηδάει τον χρόνο, μέχρι να τελειώσει η σκηνή. «Η ταινία παρουσιάζει έναν συνδυασμό από τις επιλογές που του προσφέρει το τηλεκοντρόλ. Αρχικά, ο Μάικλ νιώθει που πηγαίνει, αλλά γρήγορα δεν έχει ιδέα για το τι πρόκειται να συμβεί. Η λογική του "αυτόματου πιλότου" της ιστορίας ήρθε για να υπογραμμίσει τα πιο σοβαρά θέματα της ταινίας. Μπορείς να βρίσκεσαι σε ένα γεγονός, χωρίς να είσαι στα αλήθεια παρών. Είτε σκέφτεσαι κάτι που συνέβη στο παρελθόν σου είτε ανησυχείς για το που θα βρεθείς μετά. Αποφασίσαμε να ονομάσουμε αυτή την κατάσταση "αυτόματο πιλότο"...». σχολιάζει ο σεναριογράφος.