Λος Άντζελες, 1999: ο βετεράνος του Βιετνάμ Ντέιβ Μπράουν (Γούντι Χάρελσον) είναι αστυνομικός στο τμήμα Rampart του Λος Άντζελες και αποφασισμένος να επιβάλει την προσωπική του αίσθηση δικαίου, που συχνά ξεπερνά τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ σωστού και λάθους. Όταν καταγράφεται από κάμερα να χτυπά έναν ύποπτο, μπλέκεται σε έναν προσωπικό και συναισθηματικό στρόβιλο, καθώς το σκοτεινό του παρελθόν βγαίνει στο φως αλλά ο ίδιος αρνείται πεισματικά να αλλάξει συμπεριφορά. Κι ενώ ένα απίστευτο σκάνδαλο αστυνομικής διαφθοράς αποκαλύπτεται, ο κόσμος του Μπράουν - με δύο πρώην συζύγους που «τυχαίνει» να είναι και αδερφές, δύο κόρες, έναν λάθος μέντορα και πλήθος ερευνητών - αρχίζει να χάνει το νόημά του. Έτσι, σιγά-σιγά θα απογυμνωθεί από όλα τα στοιχεία που τον χαρακτήριζαν μέχρι σήμερα: την υποκρισία, το σοβινισμό, την υπεροψία, την ομοφοβία, το ρατσισμό, την επιθετικότητα, τη μισανθρωπία. Θα μπορέσει όμως να λυτρωθεί;

Μια δυνατή αστυνομική περιπέτεια με εκπληκτικές ερμηνείες από τον δύο φορές υποψήφιο για Όσκαρ, Γούντι Χάρελσον, την υποψήφια για Όσκαρ, Σιγκούρνι Γουίβερ, την Ρόμπιν Ράιτ και άλλους καταξιωμένους ηθοποιούς.


Το φιλμ τιμήθηκε με την Ασημένια Άρκτο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Ήταν επίσης υποψήφιο για Όσκαρ Σεναρίου και για τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας & Καλύτερου Σεναρίου στα Independent Spirit Awards.


Ο ΠΙΟ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΣ ΜΠΑΤΣΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ ΠΟΤΕ

Δεν Είμαι Ρατσιστής. Μισώ Όλους Τους Ανθρώπους. Το Ίδιο.


"Χωρίς αμφιβολία, μια από τις καλύτερες ερμηνείες της χρονιάς"
WALL STREET JOURNAL

"Ο Χάρελσον σε μια από τις καλύτερες ερμηνείεςτης ζωής του"
USA TODAY

"Ένας καταπληκτικός Χάρελσον σε μια δυνατή ταινία!"
ΕΝTERTAINMENT WEEKLY


Η ΤΑΙΝΙΑ

RAMPART: ΕΝΑ ΑΚΡΑΙΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Ο διάσημος συγγραφέας αλλά και σεναριογράφος του ‘L.A. Confidential’ Τζέιμς Ελρόι από καιρό ήθελε να εστιάσει το δημιουργικό του ταλέντο στο σκάνδαλο Rampart που ξέσπασε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 στο Λος Άντζελες: μετά από επανειλημμένες αναφορές για ανάρμοστη συμπεριφορά αστυνομικών, οι έρευνες αποκάλυψαν ένα απίστευτο κύκλωμα διαφθοράς ανάμεσα στους αστυνομικούς του τμήματος Rampart, που θεωρητικά ασχολούνταν με την καταστολή του εγκλήματος των συμμοριών. Ο Ελρόι είχε έντονες αναμνήσεις και συναισθήματα τόσο για τα γεγονότα όσο και για τους ανθρώπους που εμπλέκονταν σε αυτά. «Ήθελα να αναφερθώ στο σκάνδαλο Rampart μέσα από την ιστορία ενός πολύ διεστραμμένου άντρα» εξηγεί ο σεναριογράφος. «Προσωπικά είχα πρόσφατα ζήσει ένα διαζύγιο και αρκετές δυσάρεστες περιπέτειες με γυναίκες, και ήθελα να ενσωματώσω μέρος της δικής μου ζωής μέσα σε αυτή την ταινία, όπου η εξιλέωση απαιτεί ένα τεράστιο τίμημα».

Ο συνεργάτης του Ελρόι, Κλαρκ Πίτερσον, πρότεινε το σενάριο στον παραγωγό Λόρενς Ίνγκλι, που με τη σειρά του προσέγγισε το σκηνοθέτη Όρεν Μούβερμαν και του έδωσε να το διαβάσει. «Ο Τζέιμς Ελρόι είναι ένας καταπληκτικός συγγραφέας και του αρέσει να πειραματίζεται με τη φόρμα» λέει ο Μούβερμαν, που εντυπωσιάστηκε από το έργο κυρίως λόγω του κεντρικού του ήρωα, Ντέιβ Μπράουν. «Βρήκα το σενάριο ασυνήθιστο και ενδιαφέρον: μια μελέτη πάνω στο ταξίδι ενός άντρα μέσα στην παράνοια, το φόβο και την τιμωρία. Όλα όσα έχει κάνει στο παρελθόν επιστρέφουν τώρα για να τον στοιχειώσουν. Είναι ένας διαχρονικός χαρακτήρας και αισθάνθηκα ότι έπρεπε να καταγραφεί με μια καθαρά υποκειμενική ματιά. Η κάμερα έπρεπε να εστιάζει διαρκώς στην οπτική γωνία του ήρωα και να τον ακολουθεί σε κάθε σκηνή, περιγράφοντας τον ίδιο και το πώς αλληλεπιδρά με τους άλλους χαρακτήρες».

Όσον αφορά στο σκάνδαλο Rampart, οι δημιουργοί αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν τα ιστορικά γεγονότα ως φόντο της ιστορίας και να μην εστιάσουν σε αυτά. «Το σκάνδαλο θα άξιζε μια ταινία αφιερωμένη αποκλειστικά σε αυτό, ή ενδεχομένως ένα ντοκιμαντέρ» εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Πολλοί αστυνομικοί είχαν κατηγορηθεί για παράνομες πράξεις, άδικες συλλήψεις, ό,τι μπορεί να υπάρξει από δολοφονίες μέχρι διακίνηση ναρκωτικών. Και οι περισσότερες κατηγορίες εναντίον τους προήλθαν από συναδέλφους τους αστυνομικούς. Δεν θέλαμε να γίνει αυτό το κεντρικό σημείο της ταινίας. Θέλαμε να χρησιμοποιήσουμε το σκάνδαλο Rampart για να υποδηλώσουμε μια μεταβατική περίοδο, όπου οι συνθήκες αλλάζουν και πρέπει να προσαρμοστείς κι εσύ μαζί τους αν θες να επιβιώσεις. Όπως για παράδειγμα στα γουέστερν, όπου όταν φτάνει ο νόμος στο φαρ ουέστ οι ισορροπίες αλλάζουν. Θέλησα να πω την ιστορία ενός άντρα που παρ’όλα αυτά επιμένει να μην αλλάξει. Θα μπορούσε αν ήθελε να βρει την αγάπη, ένα καταφύγιο, μια σχέση με τις κόρες του, όμως δεν το κάνει. Τον εμποδίζει η υπεροψία του, ο φόβος και τελικά το ίδιο του το παρελθόν».


Ο «ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ» ΓΟΥΝΤΙ ΧΑΡΕΛΣΟΝ

Για το κάστινγκ του πρωταγωνιστικού ρόλου, ο Μούβερμαν δεν είχε καμία αμφιβολία: ο Γούντι Χάρελσον, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στην προηγούμενη ταινία του ‘Παράπλευρες Απώλειες’, ήταν γι'αυτόν η ιδανική επιλογή. «Ο Γούντι συνδυάζει πάρα πολλά στοιχεία, και μάλιστα αντιφατικά μεταξύ τους: έχει χιούμορ, γοητεία, αλλά και μια σκοτεινή πλευρά που μπορεί εύκολα να αναδυθεί. Έχει πολύ ιδιαίτερες εκφάνσεις θυμού, ανδρισμού αλλά και παιδικότητας ή αφέλειας όταν το θελήσει. Είναι ένας ολοκληρωμένος ηθοποιός και πραγματικά δεν μπορούσα να φανταστώ κάποιον άλλον που θα προσέδιδε όλα αυτά τα στοιχεία στο ρόλο» λέει ο Μούβερμαν. Ο Χάρελσον από την πλευρά του βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπος με ένα χαρακτήρα που δεν φανταζόταν ότι θα ενσάρκωνε ποτέ: «Υπήρχαν δύο χαρακτήρες που σαν ηθοποιός δεν ένιωθα την αυτοπεποίθηση να υποδυθώ: ο στρατιώτης και ο μπάτσος. Ο Όρεν με έβαλε τελικά να παίξω και τους δύο» λέει ο Χάρελσον. «Δεν μπορούσα να με φανταστώ σαν αστυνομικό γιατί είμαι κάπως αντι-εξουσιαστής στις πεποιθήσεις μου. Από την άλλη πλευρά όμως, ως ηθοποιός καλείσαι να ανακαλύψεις ένα τρόπο που να σε συνδέει πραγματικά με το χαρακτήρα σου. Δεν πίστευα ότι είχα ιδιαίτερα κοινά στοιχεία με τους αστυνομικούς ούτε ότι η φαντασία μου ήταν τόσο ισχυρή ώστε να υποδυθώ πειστικά έναν από αυτούς». Παρ'όλα αυτά όμως το σενάριο κέρδισε τον ταλαντούχο ηθοποιό, που αναγνώρισε πίσω από το πρόσωπο του μπάτσου μια μοναδική ερμηνευτική ευκαιρία, ή όπως λέει ο ίδιος, «τον καλύτερο ρόλο που μου προτάθηκε ποτέ».

Τον Γούντι Χάρελσον συνοδεύει και πάλι, όπως και στο φιλμ ‘Παράπλευρες Απώλειες’, ο Μπεν Φόστερ, που εδώ όμως εκτελεί και χρέη παραγωγού. Δίπλα τους βρίσκεται και ο Άις Κιούμπ στο ρόλο του ερευνητή Κάιλ Τίμκινς. Η προηγούμενη εξαιρετική δουλειά του Μούβερμαν στο φιλμ ‘Παράπλευρες Απώλειες’ σε συνδυασμό με το σενάριο του εξασφάλισε επίσης ένα δυνατό γυναικείο καστ στους δευτερεύοντες ρόλους. «Δεν με ενδιαφέρει το πόσο μεγάλος είναι ο ρόλος» λέει η Σιγκούρνι Γουίβερ που υποδύεται την Εισαγγελέα Τζόαν Κόνφρι. «Αυτό που ρωτάω τον εαυτό μου κάθε φορά είναι αν θέλω να πάρω μέρος σε αυτήν την ιστορία. Βρήκα το σενάριο καταπληκτικό. Το διάβασα πολλές φορές. Δεν νομίζω ότι έχω ξανασυμμετάσχει σε φιλμ σαν το «Στα Όρια». Στο έργο εμφανίζονται επίσης σε ρόλους κλειδιά η Ρόμπιν Ράιτ και ο Νεντ Μπίτι. «Όσο διάβαζα το σενάριο μου θύμιζε όλο και περισσότερο το “Βασιλιά Λιρ” του Σέξπιρ» λέει ο Μπίτι. «Ο Γούντι είναι ο Βασιλιάς Λιρ και ο δικός μου χαρακτήρας είναι ο αντίστοιχος του Τρελού: βρίσκεται πιο κοντά στον Βασιλιά από οποιονδήποτε άλλον και του λέει την αλήθεια όταν οι άλλοι δεν τολμούν».

Στην προετοιμασία τους για τους ρόλους όλοι οι ηθοποιοί ήρθαν σε επαφή με τους καλύτερους «συμβούλους» από την πραγματική ζωή: η Σιγκούρνι Γουίβερ συναντήθηκε με τον Εισαγγελέα του Λος Άντζελες, ο Άις Κιούμπ έκανε επανειλημμένες συναντήσεις με τους ερευνητές της εισαγγελίας και ο Μπεν Φόστερ πέρασε αρκετές νύχτες ανάμεσα στους άστεγους της υποβαθμισμένης περιοχής Skid Row του LA. Ο Γούντι Χάρελσον πέρασε τους μήνες πριν τα γυρίσματα προσπαθώντας να μπει στο πετσί του Ντέιβ Μπράουν. Με μία ειδική δίαιτα κατάφερε να χάσει περισσότερα από 10 κιλά για να υποδυθεί έναν άντρα που, όπως λέει το σενάριο, δεν τρώει σχεδόν ποτέ. Επίσης εκπαιδεύτηκε στη χρήση των όπλων και πέρασε αρκετό χρόνο με αστυνομικούς του LAPD, για να τους γνωρίσει καλύτερα κατά τις περιπολίες τους στις επικίνδυνες γειτονιές. Μέσα από αυτές τις συναναστροφές κατάφερε ο Χάρελσον να βρει τη “φωνή” του χαρακτήρα του και να ανακαλύψει κάποια κοινά στοιχεία ανάμεσα στον ίδιο και τους αστυνομικούς. «Μπόρεσα να δω την ανθρώπινη πλευρά και την πραγματικότητα αυτών των τύπων και τελικά άρχισα να πιστεύω ότι θα μπορούσα να είμαι ένας από αυτούς. Αυτό ήταν το κλειδί για μένα: να πιστέψω ότι θα μπορούσα να γίνω αστυνομικός. Για να είμαι σε θέση να παίξω το ρόλο έπρεπε να καταλάβω τι είδους άνθρωπος είναι αυτός και γιατί αποφάσισε να γίνει μπάτσος. Υπάρχουν κάποιοι που το επιλέγουν για να ασκούν εξουσία πάνω στους άλλους αλλά και κάποιοι που το κάνουν γιατί πραγματικά θέλουν να βοηθήσουν. Πιστεύω ότι κατά βάθος ο Ντέιβ Μπράουν ήθελε να κάνει καλό στους ανθρώπους, και όταν ξεπέρασε τα όρια πίστευε ότι έκανε κακό μόνο σε όσους το άξιζαν».


ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

Τα γύρισματα του έργου ξεκίνησαν στις 27 Οκτωβρίου 2010 στο Λος Άντζελες και κράτησαν επτά εβδομάδες. «Στο σενάριο του Τζέιμς Ελρόι αναφέρονται πολύ συγκεκριμένες τοποθεσίες του Λος Άντζελες που έπαιζαν ρόλο στην εξέλιξη του έργου» παρατηρεί ο παραγωγός Κλαρκ Πίτερσον. «Ήμασταν τυχεροί που μπορέσαμε να κινηματογραφήσουμε στο LA και να εξασφαλίσουμε τα συγκεκριμένα μέρη για τα γυρίσματα». Στο έργο εμφανίζονται χαρακτηριστικές απόψεις και σημεία του Λος Άντζελες όπως μεταξύ άλλων το Δημαρχείο, το κτίριο των L.A. Times, η Barrigan’s Pub, το εστιατόριο Pacific Dining Car (όπου έκανε το γάμο του ο Ελρόι στην πραγματική ζωή), το Original Tommy’s Burger και το Kyoto Grand Hotel στην περιοχή Little Tokyo.

Μία από τις κρίσιμες σκηνοθετικές επιλογές του Μούβερμαν ήταν ότι επέλεξε να κινηματογραφήσει πολλές από τις σημαντικές σκηνές της ταινίας την ημέρα αντί για τη νύχτα: «Οι νυχτερινές σκηνές έχουν συχνά κάτι το στημένο, το προφανές. Γι’αυτό προσπάθησα να βρω αιτίες που θα δικαιολογούσαν το ότι τα συγκεκριμένα γεγονότα συνέβησαν την ημέρα». Ο σκηνοθέτης και ο διευθυντής φωτογραφίας Μπόμπι Μπουκόβσκι επέλεξαν να γυρίσουν ολόκληρη την ταινία με χειροκίνητη κάμερα, που συχνά καλύπτει ένα εύρος 360 μοιρών γύρω από το θέμα, και προτίμησαν όπου ήταν δυνατόν τους φυσικούς φωτισμούς. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Μούβερμαν που εντυπωσίασε όσους ηθοποιούς δεν είχαν συνεργαστεί μαζί του στο παρελθόν, ήταν το γεγονός ότι η κάμερα κατέγραφε συνεχώς τις αντιδράσεις τους χωρίς να διακόπτει, ακόμα κι όταν γίνονταν λάθη. «Είναι η πιο πρωτόγνωρη εμπειρία που είχα ποτέ σε ταινία» λέει η Σιγκούρνι Γουίβερ. «Είχαμε απίστευτη ελευθερία να αυτοσχεδιάσουμε σε όποιο βαθμό θέλαμε. Και στη συνέχεια να ξεπεράσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό». Ο Μούβερμαν εξηγεί την τακτική του: «Πιστεύω ότι ένας ηθοποιός πάντα ξέρει περισσότερα για το χαρακτήρα του από ότι εγώ, γιατί αυτός είναι που θα του δώσει ζωή. Έτσι, ενώ μπορεί να δίνω οδηγίες και να προτείνω ιδέες, πάντα αφήνω ένα περιθώριο να κάνω λάθος και να είναι πιο σωστές ιδέες των ηθοποιών. Αυτό που επιδιώκω είναι να τοποθετώ τους ηθοποιούς στο κατάλληλο περιβάλλον και μετά να εξασφαλίζω τη χαλαρότητά τους. Αν ξέρεις το χαρακτήρα και τα λόγια σου, μπορείς να ξεχάσεις όλα τα υπόλοιπα. Αρκεί να είσαι παρών στη στιγμή σου». Ο Γούντι Χάρελσον από την πλευρά του, συνοψίζει: «Ο Όρεν είναι ίσως ο καλύτερος σκηνοθέτης με τον οποίον έχω συνεργαστεί ποτέ».

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ: 7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ: 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012

Συμμετοχές Ταινίας σε Διεθνή Φεστιβάλ •TORONTO 2011
• AFI FEST 2011
• LONDON 2011
• SAN SEBASTIAN 2011