Από τα βάθη των αρχείων του Βατικανού, έρχεται μια ιστορία απαγορευμένου πάθους και ίντριγκας, που είχε κρατηθεί ως επτασφράγιστο μυστικό από την Καθολική Εκκλησία για περισσότερα από 1000 χρόνια. Σε μια εποχή όπου η απόλυτη υπακοή ήταν νόμος, ο Τζοβάνι Ανκγλίκο ξεχώρισε ως μια ακτίνα φωτός σε μια σκοτεινή περίοδο. Το 853 μ.Χ., έχοντας γίνει πλέον ένας φημισμένος θεραπευτής και δάσκαλος, ο Ανγκλίκο ανέλαβε το αξίωμα του Πάπα της Καθολικής Εκκλησίας. Μόλις δύο χρόνια μετά, λιθοβολήθηκε μέχρι θανάτου για ένα μυστικό που θα γινόταν θρύλος. Ο Ανγκλίκο ήταν, στην πραγματικότητα, γυναίκα - η μοναδική γυναίκα που έχει χειροτονηθεί Πάπας, ο μοναδικός Πάπας που ήταν σε... ενδιαφέρουσα.

Ο διακεκριμένος Γερμανός σκηνοθέτης Σόνκε Βόρτμαν μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη την ιστορία μιας από τις πιο συγκλονιστικές γυναίκες που έχουν περάσει ποτέ από την Ιστορία - μιας γυναίκας που έμεινε γνωστή ως Πάπισσα Ιωάννα.

Από το βιβλίο στη μεγάλη οθόνη
Η ιστορία της νεαρής Ιωάννας, της οποίας η μοναδική ζωή την οδηγεί στον παπικό θρόνο, έχει αγγίξει εκατομμύρια αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο: το μυθιστόρημα "Πάπισσα Ιωάννα" της Αμερικανίδας συγγραφέως Ντόνα Γούλφολκ Κρος έγινε μπεστ σέλερ διεθνώς, αμέσως μετά την έκδοσή του το 1996. Πούλησε περισσότερα από 5 εκατομμύρια αντίτυπα, σε βιβλία αλλά και σε μορφή audio book, μόνο στη Γερμανία. Το μυθιστόρημα είναι ένα από τα 10 μπεστ σέλερ βιβλία της Γερμανίας. "Οι άνθρωποι εδώ λατρεύουν τα ιστορικά μυθιστορήματα", λέει ο παραγωγός Όλιβερ Μπέρμπεν, συμπεριλαμβάνοντας και τον εαυτό του ανάμεσά τους. "Διάβασα το βιβλίο πριν 8 χρόνια και βρήκα την ιστορία τόσο σαγηνευτική και εντυπωσιακή που είπα αμέσως 'ο κόσμος θα θέλει να δει κάτι τέτοιο σε ταινία'". Όμως ο δρόμος από το βιβλίο ως τη μεγάλη οθόνη ήταν ασυνήθιστα μακρύς - ακόμη και για μια τέτοια μεγάλη παραγωγή. Ο Μάρτιν Μόσκοβιτς, παραγωγός της ταινίας και διευθύνων σύμβουλος της Constantin Film Produktion, υποστηρίζει: "Η εταιρεία έχει μεγάλη παράδοση στις μεταφορές μπεστ σέλερ στον κινηματογράφο, όπως "Το Όνομα του Ρόδου", "Το Σπίτι των Πνευμάτων" και "Το Άρωμα: Η Ιστορία ενός Δολοφόνου". Προκειμένου να σιγουρευτεί ότι το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν μια ταινία για την Πάπισσα Ιωάννα, με την οποία θα συμφωνούσε η συγγραφέας, ο Μόσκοβιτς ήταν ο πρώτος που ήρθε σε επαφή με την Ντόνα Γούλφολκ Κρος και πήγε να την επισκεφθεί στις ΗΠΑ. "Είχα μια πολύ καλή επικοινωνία μαζί της από την πρώτη στιγμή. Συμμετείχε αρκετά στο σενάριο από την αρχή". Περιγράφει τη συγγραφέα ως "πολύ έξυπνη γυναίκα που γνωρίζει ακριβώς τι θέλει και ξέρει περισσότερο από κάθε άλλον το κύριο θέμα του μυθιστορήματός της". "Το γεγονός ότι αναμίχθηκε τόσο πολύ", εξηγεί ο Όλιβερ Μπέρμπεν, "δεν είχε να κάνει καθόλου με κάποια συμβατική δέσμευση. Είναι απλά ένας άνθρωπος που παρείχε σημαντική υποστήριξη στο project από την αρχή ως το τέλος". "Σπάνια είναι εύκολο για τους συγγραφείς να "δίνουν απλόχερα το μωρό τους" και να βλέπουν την ιστορία τους σε κάποιο άλλο μέσο, όμως η Κρος χειρίστηκε αυτό το δύσκολο ζήτημα πολύ επαγγελματικά", λέει ο Μόσκοβιτς.

Πώς ο Μεσαίωνας "ξαναγεννήθηκε" στην ταινία
Με ένα τέτοιο διεθνές καστ, ήταν ξεκάθαρο από την αρχή πως η ταινία θα έπρεπε να γυριστεί εξολοκλήρου στα Αγγλικά. Όμως οι δυσκολίες που είχε επισημάνει ο Βόρτμαν πριν το γύρισμα ήταν μηδαμινές: "Πάντοτε συνήθιζα να λέω ότι προτιμώ να γυρίζω τις ταινίες μου στα Γερμανικά, γιατί μπορώ να δοκιμάζω τις διαφορετικές χροιές στην ομιλία των ηθοποιών. Όμως από τότε έχω συνειδητοποιήσει ότι καταλαβαίνουν πολύ καλά τι ακριβώς θέλω από αυτούς". Για την πραγματοποίηση αυτής της ιστορικής ταινίας, χρειαζόταν ιδιαίτερη δουλειά στο κομμάτι των κοστουμιών και των σκηνικών. Οι κατασκευές του σκηνογράφου Μπερντ Λέπελ και της ομάδας του ήταν το αποτέλεσμα ενδελεχούς έρευνας για να δημιουργηθεί τόσο το χωριό της Ιωάννας όσο και τα μοναστήρια και οι πόλεις όσο πιο αυθεντικά γινόταν, για να υπάρχει η αίσθηση στο κοινό ότι έχει μεταφερθεί αυτόματα πίσω στα μέσα του 9ου αιώνα. Κάτι που, όπως δηλώνει ο σκηνοθέτης, περιλάμβανε και... βρωμιά. Τα μεσαιωνικά κοστούμια, που έγιναν υπό την επίβλεψη της Εσθέρ Βαλτζ στη Ρουμανία, έπρεπε να "παλαιωθούν" τεχνητά πριν τη χρήση τους στην ταινία. Ο Βόρτμαν αναφέρει: "Ήταν δύσκολο να τα πετάξουμε στη λάσπη και σχεδόν να τα καταστρέψουμε. Όμως επέμενα να λέω συνεχώς: Κάντε τα πιο βρώμικα! Ο Μεσαίωνας ήταν "βρώμικος", μην ανησυχείτε γι' αυτό!". Όμως ισχυρίζεται ότι ακόμη και η αυθεντική βρωμιά είχε τα όριά της. Για παράδειγμα, οι ηθοποιοί δεν είχαν οδοντοστοιχία με "σάπια δόντια", όπως ίσχυε εκείνη την περίοδο. Οι πολλές εξωτερικές σκηνές που τοποθετούνται στη Ρώμη του 9ου αιώνα γυρίστηκαν στη Βόρεια Αφρική, αφού άλλες πιθανές τοποθεσίες απορρίφθηκαν. Ο Μάρτιν Μόσκοβιτς αναφέρει: "Κάποια στιγμή σκεφτήκαμε να κάνουμε γυρίσματα στην ίδια τη Ρώμη. Η Βουλγαρία ήταν επίσης μια πιθανότητα επειδή υπήρχε ήδη ένα ρωμαϊκό σκηνικό εκεί. Όταν όμως ήμασταν στο Μαρόκο, γυρίζοντας κάποιες σκηνές από "Το Σύμπλεγμα Baader Meinhof", ανακαλύψαμε κάποιες τοποθεσίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τις ρωμαϊκές σκηνές μας". Κάποιες μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές έχουν ήδη πραγματοποιήσει γυρίσματα στο Κουαρζαζάτε, όπως "Ο Μονομάχος", "Το Βασίλειο των Ουρανών" και "Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα".