Ερωτευμένοι από το κολέγιο, γράφουν μουσική και μετακομίζουν στη Νέα Υόρκη, όπου ο Ντέιβ (Λιβάιν) κλείνει μια σημαντική συμφωνία με μεγάλη δισκογραφική εταιρία. Σύντομα η δόξα και η επιτυχία εμφανίζονται και παρασυρμένος , μετά από λίγο καιρό εγκαταλείπει την αγαπημένη του. Η ζωή της Γκρέτα όμως θα αλλάξει θετικά όταν θα συναντήσει τυχαία, τον Νταν (Ράφαλο), έναν έκπτωτο δισκογραφικό παραγωγό. Εκείνος βλέπει στο πρόσωπο της μία πολλά υποσχόμενη τραγουδίστρια και έτσι η συνεργασία τους θα φέρει μια καινούργια αρχή στις ζωές τους…

Σε σενάριο και σκηνοθεσία του Τζον Κάρνεϊ (“Once”), έρχεται μία συναρπαστική ρομαντική κομεντί με τους Κίρα Νάιτλι (“Pride & Prejudice"), Μαρκ Ράφαλο (“The Kids Are All Right”) και Άνταμ Λιβάιν - τραγουδιστή των Maroon Five – ο οποίος κάνει το υποκριτικό του ντεμπούτο.

Η Γκρέτα και ο Ντέιβ, είναι ερωτευμένοι από το κολέγιο, γράφουν μουσική και μετακομίζουν στη Νέα Υόρκη, όπου ο Ντέιβ (Λιβάιν) κλείνει μια σημαντική συμφωνία με μεγάλη δισκογραφική εταιρία. Σύντομα η δόξα και η επιτυχία εμφανίζονται και παρασυρμένος , μετά από λίγο καιρό εγκαταλείπει την αγαπημένη του. Η ζωή της Γκρέτα όμως θα αλλάξει θετικά όταν θα συναντήσει τυχαία, τον Νταν (Ράφαλο), έναν απολυμένο δισκογραφικό παραγωγό. Εκείνος βλέπει στο πρόσωπο της μία πολλά υποσχόμενη τραγουδίστρια και έτσι η συνεργασία τους θα φέρει μια καινούργια αρχή στις ζωές τους…

Αναμφίβολα η μουσική είναι πλέον απαραίτητο στοιχείο του κινηματογράφου μιας και έχει ενισχύσει τη σχέση οθόνης και ανθρώπινου πνεύματος. Αυτό το γνωρίζει καλύτερα από όλους ο σκηνοθέτης Τζον Κάρνεϊ, ο οποίος με την ταινία “Once” (2006) κέρδισε το βραβείο καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στα Independent Spirit Awards. Παράλληλα, ήταν υποψήφιο για Γκράμι για τα soundtrack της ταινίας ενώ κέρδισε το Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού για την ρομαντική μπαλάντα “Falling Slowly”.

Με αυτή την ταινία, ο Κάρνεϊ φέρνει τη μοναδική προοπτική του στη Νέα Υόρκη για μια ακόμα μία φορά, σε μία ιστορία που καταγράφει τη δύναμη της μουσικής και την επιρροή της στις ζωές δύο ανθρώπων. Στην ταινία «Πάρ΄το από την Αρχή» ο δισκογραφικός παραγωγός Νταν Μάλιγκαν (Ράφαλο) αντιμετωπίζει έναν αποτυχημένο γάμο, μία καριέρα την οποία δεν μπορεί να ακολουθήσει και μία κόρη με την οποία δεν μπορεί να συνδεθεί. Και ενώ περνά τις πιο απελπιστικές του στιγμές, ακούει το τραγούδι της Γκρέτα (Νάιτλι), μίας άγνωστης απελπισμένης μουσικού. Ακολουθεί μία συνεργασία, η οποία εξελίσσεται σε μια βαθιά φιλία και η ζωή τους θα πάρει μία απροσδόκητη στροφή…

Για τον Κάρνεϊ, η ιδέα της ταινίας προήλθε από τη σχέση μεταξύ της Γκρέτα και του φίλου της, του Ντέιβ. «Ήθελα να κάνω κάτι βασισμένο στην ιδέα ενός ζευγαριού που εργάζεται στον ίδιο χώρο και τι συμβαίνει στη σχέση τους όταν ο ένας από τους δύο απογειώνεται επαγγελματικά. Τι συμβαίνει στην οικειότητα, την εμπιστοσύνη και την αφοσίωση, όταν έρχεται η φήμη; Καλό είναι να μην ξεχνάμε ότι η μουσική μπορεί να εμπνεύσει και να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά μας με έναν πιο βαθύ και ουσιαστικό τρόπο σε σχέση με τις απλές λέξεις.»


Λίγα λόγια από τους συντελεστές

Ο σκηνοθέτης

Η προσέγγιση της ταινίας μοιάζει με αυτή της προηγούμενης σας (“Once”). Τα βασικά στοιχεία είναι η μουσική, η φιλία ή η αγάπη μεταξύ των χαρακτήρων. Αυτή η όμορφη ιστορία είναι ασυνήθιστη αλλά προήλθε από αληθινά γεγονότα μέσα στη δική σας ζωή;
Μερικά κομμάτια της ταινίας είναι κομμάτια βγαλμένα από τη δική μου ζωή. Βασίστηκα στην προσωπική μου εμπειρία ως μουσικός για να μπορέσω να αφηγηθώ τις πιθανές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει μία τέτοια σχέση. Είχα την ευκαιρία να δω από πρώτο χέρι πως δουλεύουν στις δισκογραφικές πριν μπω στον χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Η ταινία αφορά δύο ανθρώπους που δεν ταιριάζουν απόλυτα σε αυτό το σημείο της ζωής τους αλλά είναι διατεθειμένοι να προσπαθήσουν και να δημιουργήσουν κάτι καινούριο. Οπότε, ναι γενικά θα έλεγα πως βλέπω αρκετά στοιχεία της ζωής μου στην ταινία.

Θα την αποκαλούσατε μία ρομαντική κομεντί;
Μμμμ… δεν μπορώ να πω ότι είναι τόσο αστεία για να την αποκαλέσει κάποιος κομεντί! Είναι σε μερικά σημεία «κατά λάθος» αστεία. Για μένα μία ρομαντική κωμωδία είναι μία ταινία που γελάς πραγματικά, όπως π.χ. μία ταινία του Γούντι Άλεν. Εγώ πραγματικά δεν ξέρω πως θα αποκαλούσα αυτή την ταινία…

Είχατε σκεφτεί τη δομή της ταινίας από την αρχή;
Ναι. Η δομή του σεναρίου ήταν έτοιμη σχεδόν από την αρχή. Αυτή η δομή του να περιπλέκεις τη μία ιστορία μέσα στην άλλη μου αρέσει και μου ταιριάζει πολύ. Η πλοκή κυλάει ωραία και αργά, σαν να σιγοβράζει. Έτσι μπορείς να γνωρίσεις και να καταλάβεις τους χαρακτήρες πιο καλά.

Μαρκ Ράφαλο

Στην ταινία, ο Νταν πιστεύει στη μαγεία του τραγουδιού. Εσείς, ως ηθοποιός σε ποια μαγεία πιστεύετε – π.χ. στη μαγεία ενός καλού σεναρίου; Ή ενός καλού χαρακτήρα που θα πρέπει να υποδυθείτε;
Είναι ένα είδος δημιουργικής σπίθας, όπου κι ότι κι αν συμβαίνει, αυτό πιστεύω. Θεωρώ ότι όλοι θέλουμε να είμαστε δημιουργικοί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Και εμείς ανταποκρινόμαστε σε αυτή τη δημιουργικότητα όταν βλέπουμε κάπου εκεί έξω τον εαυτό μας. Το ακούω στη μουσική, το παρακολουθώ στις τέχνες, το βλέπω σε ταινίες, το βλέπω σε σενάρια. Αλλά αυτό είναι που θέλω να κάνω, θέλω απλώς να προσπαθήσω να κάνω κάτι που δεν έχω ξανά κάνει ποτέ, αυτή είναι η κινητήριος δύναμή μου.

Η ταινία έχει να κάνει με την αυθεντικότητα ενός ατόμου που δεν θέλει να συμβιβαστεί για την τέχνη του. Ποια είναι η άποψη σας;
Καταρχήν, νομίζω ότι θα πρέπει να είσαι πάνω απ’ όλα ειλικρινής με τον εαυτό σου. Για μένα μετράει η δημιουργικότητα και η κάθε ευκαιρία που σου δίνεται. Πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να ανατρέψει τα πράγματα με βαθιά πίστη σε κάτι που ξέρει να κάνει καλά.

Κίρα Νάιτλι

Ποιος ήταν ο λόγος που δεχτήκατε αυτό τον ρόλο;
Μου άρεσε το σενάριο. Έψαχνα για κάτι θετικό. Έχω κάνει πολλές ταινίες κατά τη διάρκεια της προηγούμενης πενταετίας που ήταν όλες αρκετά σκοτεινές. Έψαχνα για κάτι με χαρούμενο τέλος και κάτι που θα έδινε ελπίδα. Δεν είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός των ρομαντικών κομεντί. Θεωρώ ότι μπορούν να γίνουν πολύ γλυκανάλατες και δεν μου αρέσει αυτό.

Συγχαρητήρια για το τραγούδι! Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Κάνατε κάποια μαθήματα;
Ευχαριστώ! Όσον αφορά το τραγούδι, δεν νομίζω ότι το είχα σκεφτεί πραγματικά μέχρι που πήγα εκεί. Ήταν αρκετά δύσκολο και δεν ήταν καθόλου μέσα στα δικά μου πλαίσια επικοινωνίας και έκφρασης. Είχα κάνει κάποια μαθήματα τραγουδιού πριν από τέσσερα χρόνια, αλλά ήταν τελείως διαφορετικό το ύφος που θέλαμε σε αυτή την ταινία. Ως εκ τούτου, έκανα μερικά μαθήματα με έναν δάσκαλο, που με βοήθησε πολύ.

Τι ρόλο παίζει η μουσική στη ζωή σας;
Να σας πω την αλήθεια, δεν παίζει κανέναν ρόλο. Παρότι έχω γύρω μου ανθρώπους της μουσικής όπως για παράδειγμα ο άντρας μου, που είναι μουσικός και ο αδερφός μου έπαιζε σε πολλά μουσικά γκρουπ και πάντα είχε εμμονή με τη μουσική εγώ δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος που άκουγε μουσική. Δεν ξέρω τίποτα για τη μουσική.

Πώς ήταν η χημεία στα γυρίσματα ανάμεσα στους ηθοποιούς και τους μουσικούς;
Ήταν πραγματικά ενδιαφέρουσα. Γενικά, θεωρώ πως οι μουσικοί – αντίθετα με τους ηθοποιούς- λατρεύουν το κοινό, γιατί αντλούν δύναμη από αυτό. Ο Άνταμ (Λιβάιν) έχει μία φοβερή ενέργεια στα γυρίσματα. Υποδυόταν το ρόλο του με απίστευτα φυσικό τρόπο, ενώ αν δεν κάνω λάθος είναι η πρώτη φορά που παίζει σε ταινία.