Ένας μοναχικός και ιδιαζόντως προβληματικός τύπος, ο Νάσος Παρίδης, είναι ο φονιάς μιας πρόστυχης πόρνης, της Λίζας, η οποία τον είχε ταπεινώσει, όπως και μιας τρυφερής κοπέλας, της Ελίνας, την οποία αγαπούσε, αλλά αισθάνθηκε ότι εκείνη τον πρόδωσε με κάποιον γείτονα του φίλου του Κρίτωνα. Μετά ταύτα γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο της Άννας, εξαδέλφης του Κρίτωνα, η οποία ήρθε πρόσφατα απ’ το Παρίσι και την οποία φιλοξενεί προσωρινά –λόγω του ότι, την ίδια μέρα, ο εξάδελφος της κοπέλας είχε κληθεί στην αστυνομία για κατάθεση. Επιστρέφοντας σπίτι του, ο Κρίτων βρίσκει ένα σημείωμα της Άννας και πηγαίνει σπίτι του Νάσου να τη συναντήσει, αλλά εκεί ανακαλύπτει στοιχεία της ενοχής του τελευταίου στους φόνους, κι ενημερώνει την αστυνομία σχετικά. Η σύλληψη του Νάσου –που η γνωριμία του με την Άννα τον έχει βοηθήσει να ξεπεράσει την ψυχοσεξουαλική ανικανότητά του– τερματίζει οριστικά μια ευτυχή συγκυρία που θα οδηγούσε και στην πλήρη αποκατάσταση της ερωτικής του ισορροπίας.