Αναζήτηση
Επτά μέρες στην Αβάνα - iShow.gr
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Επτά μέρες στην Αβάνα - iShow.gr
Είδος
Δραματική ταινία γαλλικής και ισπανικής συμπαραγωγής 2012
Διάρκεια
129'
Συντελεστές
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Υπόθεση
Δραματική
Το εκτυφλωτικό φως και τα έντονα χρώματα, ο αυθόρμητος χορός και η πανταχού παρούσα μουσική, το μοιραίο πάθος και οι ισχυροί δεσμοί, η μαύρη μαγεία και το όραμα της Παρθένου Μαρίας, οι παράξενοι ντόπιοι και οι γοητευμένοι τουρίστες, οι λαϊκές γειτονιές και τα εμβληματικά αξιοθέατα συνυπάρχουν μοναδικά σε 7 κεφάλαια ή αλλιώς 7 διαδρομές με τον ίδιο προορισμό: τη σύγχρονη, εκλεκτική, ζωντανή Αβάνα. Σ’ αυτές τις «7 Ημέρες στην Αβάνα» μας συνοδεύουν ένας υπέρ του δέοντος ενθουσιώδης Αμερικανός τουρίστας, ο Emir Kusturica σε μια μονίμως μεθυσμένη εκδοχή του εαυτού του, μια ταλαντούχα Κουβανή τραγουδίστρια σε δίλλημα, ένας παράξενος Παλαιστίνιος δημοσιογράφος με πολύ χρόνο στη διάθεση του, μια νεαρή ομοφυλόφιλη κοπέλα που πρέπει να εξαγνιστεί, μια σκληρά εργαζόμενη γυναίκα στην πιο επεισοδιακή μέρα της ζωής της κι ένα απαιτητικό άγαλμα της Παρθένου Μαρίας.
Trailer
Trailer
Φωτογραφίες
Πληροφορίες
Επτά ημέρες, επτά ξεχωριστές ιστορίες, που συνθέτουν ένα χαρακτηριστικό πορτρέτο της σημερινής Αβάνα, μιας από τις πλέον ετερόκλητες, ζωντανές πόλεις του πλανήτη. Ένας αμερικανός τουρίστας επισκέπτεται για πρώτη φορά την πόλη. Ένας άγνωστος περιφέρεται άσκοπα, περιμένοντας να συμβεί κάτι - οτιδήποτε. Ένας διάσημος ηθοποιός, καταφθάνει στην περιοχή για να παραστεί στην απονομή ενός βραβείου. Μια οικογένεια αποφασίζει να εντρυφήσει σε μια πανάρχαια ιεροτελεστία.
Ένα ερωτικό τρίγωνο αναζητά την «άκρη του νήματος». Ένας εξορκιστής επιχειρεί να σώσει μια βασανισμένη ψυχή...

7 διαφορετικοί σκηνοθέτες, 7 διαφορετικές διαδρομές, ο ίδιος προορισμός.

Ξεναγοί μας οι Benicio Del Toro (Πουέρτο Ρίκο), Pablo Trapero (Αργεντινή), Julio Medem (Ισπανία), Elia Suleiman (Ισραήλ), Gaspar Noe (Αργεντινή), Juan Carlos Tabio (Κούβα) και Laurent Cantet (Γαλλία).

EL YUMA (BENICIO DEL TORO)
O Teddy Atkins (Josh Hutcherson) είναι ένας νεαρός Αμερικανός τουρίστας που ταξιδεύει στην Αβάνα για πρώτη φορά. Ο οδηγός του, ένας Κουβανός ταξιτζής που τυγχάνει πτυχιούχος μηχανικός θα του προσφέρει μια περιήγηση στην πόλη που απέχει μακράν από την παραδοσιακή τουριστική ξενάγηση.

JAM SESSION (PABLO TRAPERO)
O Emir Kusturica υποδύεται μια εκδοχή του εαυτού του που ταξιδεύει στην Κούβα για να λάβει τιμητικό βραβείο για την καριέρα του. Τρέφοντας όμως μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη νυχτερινή ζωή απ’ ότι για τη δόξα, γίνεται φίλος με τον οδηγό του, ο οποίος αποδεικνύεται ένας εκπληκτικός τρομπετίστας.

CECILIA’S TEMPTATION (JULIO MEDEM)
Ο Leonardo (Daniel Bruhl) θέλει να προσλάβει τη Cecilia ως τραγουδίστρια και της προτείνει να πάει στην Ισπανία μαζί του. Εκείνη ζει με τον φίλο της, έναν παίκτη του μπέιζμπολ με το όνομα Jose, ο οποίος περνάει μεγάλη κρίση στην επαγγελματική του ζωή. Η Cecilia πρέπει να πάρει μια κρίσιμη απόφαση: να ζήσει το πάθος και την αγάπη της για τον Leonardo ή να μείνει στην Αβάνα και να στηρίξει τον Jose.

DIARY OF A BEGINNER (ELIA SULEIMAN)
Ο Es (Elia Suleiman), ένας Παλαιστίνιος, φτάνει στην Αβάνα και περιπλανιέται στους δρόμους της πόλης περιμένοντας ένα ραντεβού με την Πρεσβεία της Παλαιστίνης

RITUAL (GASPAR NOE)
Όταν ανακαλύπτουν ότι η κόρη τους διατηρεί ομοφυλοφιλική σχέση, οι γονείς της αποφασίζουν να της κάνουν εξορκισμό.

DULCE AMARGO (JUAN CARLOS TABIO)
Η Μirta Gutierrez είναι ψυχολόγος. Ένα απόγευμα εμφανίζεται σε ένα τηλεοπτικό σόου όπου δίνει τις συμβουλές της σχετικά με την προσωπική εξέλιξη. Η Mirta αφιερώνει τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο της φτιάχνοντας γλυκά για να βγάζει χρήματα και να συντηρεί το σπίτι και την οικογένειά της. Εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα, δέχεται μια μεγάλη παραγγελία από έναν ξεχωριστό πελάτη…

LA FUENTE (LAURENT CANTET)

Η Martha ζει σε ένα παλιό διαμέρισμα στον πρώτο όροφο ενός κτιρίου που καταρρέει. Στη μέση του σαλονιού της βρίσκεται ένα επιβλητικό και πολύχρωμο άγαλμα της Oshun, της Παρθένου Μαρίας. Πιστή στο όνειρό της όπου είδε την Oshun, η Martha αποφασίζει να οργανώσει μία τελετή προς τιμήν Της και ζητάει από τους ενοίκους του κτιρίου να τη βοηθήσουν να φτιάξει ένα σιντριβάνι όπως απαιτεί η χάρη Της.


«7 Ημέρες στην Αβάνα» μπορεί να ακούγονται λίγες για μια από τις πιο γοητευτικές πόλεις του κόσμου. Όταν όμως 7 σκηνοθέτες από διαφορετικά σημεία του πλανήτη επιστρατεύονται από την πένα του πολυβραβευμένου Κουβανού συγγραφέα Leonardo Padura για να καταγράψει ο καθένας με το στιλ του μια μέρα της εβδομάδας στην Αβάνα, τότε ξέρουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιαίτερο κινηματογραφικό project που δικαίως φιλοδοξεί να συλλάβει την ατμόσφαιρα αυτής της μοναδικής πόλης. Η ταινία άλλωστε προέκυψε από την επιθυμία να εξερευνηθεί μια πόλη σε μια συγκεκριμένη στιγμή της ιστορίας της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Αβάνα θα αλλάξει δραματικά τα επόμενα χρόνια. Αυτή τη στιγμή η πόλη είναι σε μεταβατικό στάδιο: τα όρια της αλλάζουν, η κουλτούρα της διψάει να συμπεριλάβει νέους τρόπους σκέψης, δημιουργίας και ζωής.

Έτσι προέκυψαν οι «7 Ημέρες στην Αβάνα» ως μια σπονδυλωτή ταινία, μοιρασμένη σε 7 κεφάλαια ή αλλιώς 7 διαδρομές με έναν προορισμό: τη σύγχρονη, εκλεκτική, ζωντανή Αβάνα. Ξεναγοί μας οι Benicio Del Toro (Πουέρτο Ρίκο), Pablo Trapero (Αργεντινή), Julio Medem (Ισπανία), Elia Suleiman (Ισραήλ), Gaspar Noe (Αργεντινή), Juan Carlos Tabio (Κούβα) και Laurent Cantet (Γαλλία).

Δείχνοντας έναν κόσμο χωρίς κλισέ, η ταινία με την καλειδοσκοπική της ματιά εκφράζει τη ψυχή αυτής της πόλης, τον πλούτο των συνοικιών της, την ατμόσφαιρα, τις γενιές και την κουλτούρα της. Οι κοινές τοποθεσίες της ταινίας εξυπηρετούν αυτό τον σκοπό: εμβληματικά σημεία της Αβάνας όπως το ξενοδοχείο Nacional ή η Μαλεκόν αποτελούν τη βάση για κάποια από αυτά τα κεφάλαια. Κάποιοι κεντρικοί ή δευτερεύοντες χαρακτήρες περιηγούνται από τη μια ταινία στην άλλη, συνδέοντας τις ιστορίες και δείχνοντας ότι στην Αβάνα όλα τα κοινωνικά στρώματα συνυπάρχουν, συγκρούονται και κάποιες φορές αλληλεπιδρούν.


Fun Trivia Facts
• Εκτός από τη γενική αφίσα της ταινίας, διαφορετικοί Κουβανοί καλλιτέχνες σχεδίασαν αφίσες για την κάθε ιστορία. Τα επτά αυτά αριστουργήματα της γραφιστικής τέχνης (άλλωστε η Κούβα έχει παράδοση στη γραφιστική) μπορείτε να τα απολαύσετε στο επίσημο site της ταινίας: www.7daysinhavana.com
• Για το ρόλο του σκηνοθέτη ο γνωστός ηθοποιός Benicio Del Toro εξομολογείται: «Η ηθοποιία είναι σαν να τρέχεις κατοστάρι. Η σκηνοθεσία είναι μαραθώνιος».
• Ο Ισραηλινός σκηνοθέτης Elia Suleiman σχολιάζει για την Κούβα: « Υπάρχει κάτι πολύ παλαιστινιακό στην Αβάνα, πιστέψτε με. Είναι οι άνθρωποι που είναι υπό ορισμένους περιορισμούς, βασικά. Το γεγονός ότι οι κάτοικοι καταφέρνουν να μετατρέψουν την απόγνωση τους σε εφευρέσεις καθώς επινοούν τα πάντα από το τίποτα. Αυτό είναι κάτι αξιοθαύμαστο».
• Στο επεισόδιο Cecilia’s Temptation παρακολουθούμε τον Daniel Bruhl να υποδύεται έναν Ισπανό ατζέντη. Ο Daniel Bruhl είναι ο πρωταγωνιστής του Good Bye Lenin, όπου όπως θυμόμαστε όλοι υποδυόταν έναν αξιαγάπητο Γερμανό νεαρό. Τα γερμανικά και τα ισπανικά του Daniel Bruhl είναι άπταιστα, καθώς γεννήθηκε στην Βαρκελώνη από Ισπανίδα μητέρα και Γερμανό πατέρα και είναι δίγλωσσος.


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ BENICIO DEL TORO ΓΙΑ ΤΟ YUMA
Η ταινία θα παρουσιάσει μια εικόνα από τη νυχτερινή ζωή της Αβάνας και τις ιδιοσυγκρασίες της. Μια νύχτα στην οποία ο Teddy ανακαλύπτει ότι η γοητεία της Αβάνας έχει ρεαλιστική, αλλά και εξωπραγματική διάσταση, αρκεί ο ίδιος να ξεπεράσει το αισθητικό σοκ των ρημαγμένων σπιτιών και τους αργούς ρυθμούς της. Είναι μία νύχτα στην οποία ένας τουρίστας ανακαλύπτει αυτό στο οποίο κατέληξε ο Graham Greene όταν δήλωνε ότι η Αβάνα ήταν μία πόλη όπου «όλα είναι πιθανά».

Η ταινία θα τονίσει το πόσο δύσκολο είναι να περιγραφεί η πραγματική ουσία της Αβάνας, σε συνδυασμό με τις χιουμοριστικές στιγμές που προκαλούν οι «αδυναμίες» της πόλης. Θα γίνουμε μάρτυρες της μεταμόρφωσης του Tedy, από την πρώτη κιόλας στιγμή που ο ίδιος ενοχλείται με την αδυναμία του νησιού να συμμεριστεί την αγάπη του για το μεθυστικό πνεύμα της Κούβας.


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ PABLO TRAPERO ΓΙΑ ΤΟ JAM SESSION
Η Αβάνα είναι μια μυθική πόλη που αγγίζει μια συγκεκριμένη χορδή στις καρδιές των Λατινοαμερικάνων σκηνοθετών, και κατά συνέπεια και τη δική μου. Η πρώτη μου επαφή με αυτή την πόλη ήταν το 1999 όταν ήρθα να παρουσιάσω την ταινία μου MUNDO GRUA στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Αβάνας. Έκτοτε έρχομαι συχνά.

Το JAM SESSION είναι κατά κάποιο τρόπο μια παραβολή γύρω από τη δόξα. Όταν ο Εμίρ Κουστουρίτσα φτάνει στην Αβάνα, σε έναν τόπο που δεν αγγίζει ο χρόνος, ξυπνάει μέσα του κάτι. Ανακαλύπτει, για πρώτη φορά μετά από καιρό, ένα μέρος όπου το φαίνεσθαι δεν είναι το παν. Μέσω της απλής επαφής του με τον γύρω κόσμο, μεταμορφώνεται κατά τη διάρκεια της ταινίας και γίνεται ξανά ο εαυτός του. Καταφέρνει να ελευθερωθεί από τη δημόσια εικόνα που έχει κυριεύσει την ύπαρξή του και έχει αλλοιώσει τη συμπεριφορά του.

Αυτή η αλλαγή οφείλεται βασικά στον οδηγό, έναν άνθρωπο σκληρό όσον αφορά τα συναισθήματά του. Εμείς βλέπουμε τη δημιουργία μιας υπέροχης φιλίας, φυσιολογικής μα και αταίριαστης ταυτόχρονα, που θα επιτρέψει σε έναν «χαμένο» άνθρωπο να βρει τον εαυτό του. Η παραβολή κορυφώνεται στο τέλος όταν το βραβείο που παίρνει ο σκηνοθέτης νωρίτερα στην ταινία, ένα εξωτερικό σύμβολο σεβασμού και καταξίωσης, καταλήγει σε ένα πλαστικό φορτηγό που ανήκει στην κόρη του οδηγού.


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ JULIO MEDEM ΓΙΑ ΤΟ CECILIA’S TEMPATION
Η ταινία περιλαμβάνει τρεις χαρακτήρες: τη Cecilia, τον Jose και τον Leonardo και είναι εμπνευσμένη από το βιβλίο του 19ου αιώνα “Cecilia Valdes”, που εκπροσωπεί την κουλτούρα της Κούβας. Αυτοί οι 3 χαρακτήρες βρίσκονται μπλεγμένοι σε ένα ερωτικό τρίγωνο που δεν υποκινείται μόνο από το συναίσθημα της αγάπης, αλλά και από τις επαγγελματικές φιλοδοξίες. Η Cecilia είναι μια ταλαντούχα τραγουδίστρια, ο Leonardo ένας Ισπανός επιχειρηματίας και ο Jose ένας νεαρός αθλητής και σύντροφος της Cecilia.

Κάποια από τα συστατικά, ιδίως η δραματική ένταση, υπήρχαν ήδη στο βιβλίο. Το σκηνικό όμως έχει εκσυγχρονιστεί τελείως και είναι απόλυτα επίκαιρο όπως και η δομή της ιστορίας. Ήθελα να διηγηθώ την ιστορία τους ξεκινώντας από την κορύφωση της σχέσης και ύστερα.

Όταν ξεκινάει η ταινία, η Cecilia είναι σε σημείο καμπής μιας και βρίσκεται αντιμέτωπη με μία σημαντική απόφαση – ίσως τη σημαντικότερη της ζωής της – και αδυνατεί να δεχτεί το άγχος που τη συνοδεύει.

Αυτό το ερωτικό τρίγωνο αποτελεί μια ιδιαίτερη μεταφορά, στην οποία ο Jose εκπροσωπεί την Κούβα, τη χώρα της. Αν η Cecilia μείνει μαζί του θα δείξει πίστη και δε θα προδώσει την πατρίδα και τον λαό της. Ο Leonardo από την άλλη είναι μια ευκαιρία για επαγγελματική σταδιοδρομία στο εξωτερικό, στην Ισπανία. Εκπροσωπεί μια ευκαιρία για νέα ζωή.


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ELIA SULEIMAN ΓΙΑ ΤΟ DIARY OF A BEGINNER

Όταν με πλησίασαν οι παραγωγοί για να σκηνοθετήσω μία από τις ιστορίες του 7 ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΒΑΝΑ μουρμούρισα κάτι που μόνο απάντηση δεν ήταν. Δε μιλάω Ισπανικά, τους είπα, δεν έχω πάει ποτέ στην Αβάνα και δε γνωρίζω τίποτα για την Κούβα. «Θα έχει ενδιαφέρον», μου απάντησαν. Με κάλεσαν να πάω στην Αβάνα για μερικές μέρες προτού το αποφασίσω. Πήγα στην Αβάνα και έμεινα τέσσερις μέρες. Φεύγοντας από την Κούβα συνειδητοποίησα ότι είχα αρχίσει να καταλήγω από την πρώτη μέρα. Προετοίμαζα την απάντησή μου επιστρέφοντας με το αεροπλάνο και δοκίμαζα διάφορους τόνους της φωνής μου προκειμένου να ακουστεί καλά το οριστικό μου «όχι». Τη στιγμή που η «Αραβική Άνοιξη» φτάνει στο απόγειό της, για ποιο λόγο να στραφώ εγώ στην αντίθετη κατεύθυνση και να ασχοληθώ με μία τελειωμένη και κομφορμαρισμένη επανάσταση, αναρωτήθηκα. Αν αυτό που μας απασχολεί είναι το δράμα του πολέμου τότε έχουμε και τη Γάζα λίγο πιο κάτω. Εξάλλου, δεν θεωρούσα εξωτική την Αβάνα. Αντιθέτως, ένιωθα αποξενωμένος. Συνάντησα τους παραγωγούς για να τους δώσω την απάντησή μου. Μπερδεύοντας τη γλώσσα μου, με έναν αξιοθαύμαστο και μεταφυσικό τρόπο, και με απόλυτη αποφασιστικότητα, τους είπα «ναι». Τα υπόλοιπα είναι παρελθόν. Ένα σύντομο, αλλά τρυφερό παρελθόν, η ανάμνηση του οποίου «ζει» μέσα σε μια, μικρού μήκους, ταινία.


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ GASPAR NOE ΓΙΑ ΤΟ RITUAL

Ο Τσε, ο σπουδαιότερος συμπατριώτης μου. Ο Φιντέλ, ο μόνος άνθρωπος που ανέτρεπε τα σχέδια της CIA για 50 χρόνια. Το SOY CUBA, η ταινία που με ενέπνευσε πιο πολύ απ’ όλες με τη φωτογραφία της.
Πάντως για να είμαι ειλικρινής, ο λόγος που έκανα αυτή την ταινία είναι επειδή ένας φίλος που πέρασε αρκετό καιρό στην Κούβα μού είπε ότι εκεί υπάρχουν τα ωραιότερα κορίτσια και οι καλύτερες χορεύτριες του κόσμου. Μισώ τον τουρισμό. Περίμενα χρόνια μέχρι να βρω μια καλή δικαιολογία για να ταξιδέψω στο μυθικό νησί. Έχοντας χάσει την προβολή του ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΟΣ στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αβάνας το 2002, περίμενα μέχρι το τέλος του 2009 και την επιλογή του ENTER THE VOID για να πάω. Εκείνη την εποχή, με είχαν πλησιάσει ήδη κάποιοι από τους παραγωγούς με το 7 ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΒΑΝΑ κατά νου. Και γι’ αυτό, αφού το «κάψαμε» για 3 μέρες, δέχτηκα να το κάνω. Συνειδητοποίησα όμως ήταν ότι η κοινωνική πραγματικότητα σήμερα ήταν πιο σύνθετη από την ουτοπία του Κάστρο, τις αρετές της οποίας ο πατέρας μου επαινούσε τόσο, και η φαντασία της Κούβας ήταν συνδεδεμένη με την αφρικανική μαγεία περισσότερο απ’ ό,τι περίμενα. Ενάμιση χρόνο μετά, επέστρεψα στην Κούβα για να γυρίσω, με αρκετό αυτοσχεδιασμό και περιορισμένο συνεργείο, μία ταινία μικρού μήκους με μία σκηνή χορού και ένα τελετουργικό «κάθαρσης».


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ JUAN CARLOS TABIO ΓΙΑ ΤΟ DULCE AMARGO
To DULCE AMARGO (ΓΛΥΚΟΞΙΝΟ) είναι κάτι οξύμωρο. Γιατί τα πράγματα είναι όπως φαίνονται, αλλά είναι και το αντίθετο. Δε γίνονται πάντα αυτά που λέγονται. Τίποτα δεν είναι οδυνηρότερο από τη δημιουργία της δικής μας ευτυχίας. Η ταινία μιλάει για μία ημέρα από τη ζωή της Mirta και του Daniel. Η Mirta είναι μια ψυχολόγος που καταλήγει να φτιάχνει πίτες για να τις πουλάει (σαν βασικό εισόδημα , όχι συμπλήρωμα). Ο Daniel είναι ένας απόστρατος αντισυνταγματάρχης (δεν ξέρω αν είναι απόστρατος επειδή είναι αλκοολικός ή αν έγινε αλκοολικός μετά την αποστράτευσή του). Το DULCE AMARGO είναι μία από τις επτά πιθανές ιστορίες που διαδραματίζονται στην πραγματικότητα της σύγχρονης Αβάνας. Και ο ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι μία άλλη μορφή φαντασίας.


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ LAURENT CANTET ΓΙΑ ΤΟ LA FUENTE
Σε ένα παλιότερο ταξίδι στην Αβάνα όπου αναζητούσαμε τοποθεσίες για μια άλλη ταινία, ανοίξαμε την πόρτα ενός κτιρίου στη Μαλεκόν και συναντήσαμε τη Νατάλια, μία πολύ ευχάριστη και ζωντανή γυναίκα στα 60 της, ντυμένη με στολή εργάτη, η οποία μας κάλεσε να επισκεφτούμε το διαμέρισμά της. Μέσα, το κεντρικό δωμάτιο ήταν γεμάτο ζωή. Πέντε έξι άνθρωποι έχτιζαν μία περίεργη λίμνη που έπρεπε να ολοκληρωθεί μέσα σε λίγες μέρες. Το άγαλμα της Παρθένου βασίλεψε για λίγο σε μία κρεβατοκάμαρα, αλλά σύντομα θα έμπαινε σε ένα βάθρο, στη μέση της μικρής πισίνας που σχημάτιζαν με τα τούβλα.
Η Νατάλια, μια ιέρεια της Σαντερία, ετοίμαζε μια τελετή για να γιορτάσει την 15η επέτειο από τη μύησή της. Οι γείτονες ήταν λες και είχαν μαζευτεί για τον σκοπό αυτό και δούλευαν όλοι μαζί με μία χαρά που με ψυχαγωγούσε και με έκανε να θέλω να καταγράψω όλα όσα συνέβαιναν. Σύντομα συνειδητοποίησα ότι αυτό που έβλεπα ήταν μια άρτια αλληγορία της κουβανέζικης κοινωνίας, όπου τίποτα δεν είναι δυνατό, αλλά όλα έχουν αίσιο τέλος χάρη στη φαντασία, τον ενθουσιασμό και τα τερτίπια της τύχης. Ας μην ξεχνάμε την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση.
«Έκλεισα» γρήγορα το σενάριο, και ο περιορισμένος χρόνος (μία ημέρα, για την ακρίβεια) ενίσχυσε την κατάσταση, δημιουργώντας μία αίσθηση βιασύνης που θα άρμοζε και στην πιο ακραία κωμικότητα. Είναι η πρώτη φορά που καταπιάνομαι με ένα είδος που δε γνωρίζω: την κωμωδία. Και ήταν μεγάλη χαρά, να ωθώ τις καταστάσεις στο χείλος της φάρσας. Ήθελα να δώσω στη Νατάλια πρωταγωνιστικό ρόλο. Την είχα δει για πολύ λίγο, αλλά ήταν αρκετό για να μαγευτώ από τη ζωντάνια και το χάρισμά της. Όταν συναντηθήκαμε τη δεύτερη φορά, δίστασε για 30 δεύτερα περίπου προτού δεχτεί και μετά, με τη δυνατή φωνή της, όπως στην πρώτη σκηνή της ταινίας, φώναξε τους γείτονές της στην αυλή. Μέσα σε λίγα λεπτά είχε μαζέψει αυτούς που ήταν παρόντες στην κατασκευή του σιντριβανιού: τους χτίστες, τις γυναίκες, τα παιδιά. Το ιδανικό καστ, με άλλα λόγια. Και με τη γενικότερα καλή διάθεση που είχα, κάναμε μερικά δοκιμαστικά όπου όλοι έπαιζαν τον ρόλο τους ακολουθώντας τις δικές μου οδηγίες, χωρίς καθόλου ντροπή μπροστά στην κάμερα, με αρκετή άνεση και άφθονο ενθουσιασμό. Εγώ θα έκανα το γύρισμα που ήθελα, χωρίς επαγγελματίες ηθοποιούς και με αρκετό χώρο για αυτοσχεδιασμό. Μία ταινία που συνδυάζει το ντοκιμαντέρ και την ταινία (στην προκειμένη, την κωμωδία). Μία ταινία που σου επιτρέπει να δεις πρόσωπα που δε βλέπεις ποτέ στον κινηματογράφο, να ακούσεις καινούργιες φωνές. Μία ταινία που πάνω απ’ όλα θα δώσει φωνή σε αυτούς που τόσο σπάνια παίρνουν τον λόγο.


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Με ποιον συνεργαστήκατε για τα σενάρια του 7 ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΒΑΝΑ; Πώς επιλέξατε τους συνεργάτες σας και γιατί;

Αρχικά, συνεργάστηκα με τη γυναίκα μου, την Λουτσία Λόπεζ Κολ. Γράψαμε 11 προτάσεις και άλλοι 2 Κουβανοί συγγραφείς ετοίμασαν άλλες 10. Επέλεξα τη Λουτσία επειδή ξέρει από σινεμά (έχει δουλέψει ως βοηθός και σκηνοθετεί τις δικές της μικρού μήκους ταινίες τα τελευταία 10 χρόνια). Επίσης, όσον αφορά τον κινηματογράφο, δε μ’ αρέσει να δουλεύω μόνος. Για τα βιβλία μου δεν μπορώ να φανταστώ να συνεργάζομαι με κάποιον άλλον. Για τις ταινίες όμως δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα γράφω μόνος. Από τις 11 προτάσεις που υποβάλαμε στους παραγωγούς οι 4 έγιναν δεκτές για την ταινία. Πέρα από αυτό έπρεπε να «δέσω» τις επτά ιστορίες με μία κοινή πλοκή όπου οι χαρακτήρες θα εξελίσσονταν από τη μία μέρα στην άλλη.

Πιστεύουμε ότι οι ιστορίες της ταινίας γράφτηκαν για να κινηματογραφηθούν. Κατά τη γνώμη σας, τι χρειάζεται για να γράψει κανείς για τον κινηματογράφο;

Αληθεύει, αυτές οι ιστορίες γράφτηκαν για τον κινηματογράφο. Σε αυτή την περίπτωση ήταν ακόμη πιο δύσκολο γιατί έπρεπε να τις περιορίσουμε σε 12-14 σελίδες προκειμένου να βγάλουμε 15 λεπτά ταινίας, και η σύνθεση των καταστάσεων ήταν ακόμη πιο σημαντική. Επομένως το σενάριο έπρεπε να γίνει βάσει του χρόνου και των λοιπών απαιτήσεων του κινηματογράφου: τις επιθυμίες των παραγωγών, των σκηνοθετών και τις δυνατότητες των γυρισμάτων. Αυτές οι σταθερές είναι ανύπαρκτες στη λογοτεχνία. Όταν γράφει για τον κινηματογράφο ο συγγραφέας εμφανίζεται μόνο σε διαλόγους που μπορούν να περάσουν από το χαρτί στη μεγάλη οθόνη. Από στιλιστικής απόψεως, τα υπόλοιπα δεν παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον. Σημασία έχει το θέμα και όχι η ομορφιά της γλώσσας.

Μπορείτε να μας πείτε με λίγα λόγια το θέμα του 7 ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΒΑΝΑ;

Δείχνει διάφορους τρόπους για να δει κανείς την Αβάνα. Από μέσα, από έξω, από κοντά ή μέσα από τη ματιά εκείνων που την ανακαλύπτουν για πρώτη φορά. Η ταινία παρουσιάζει μία πολυπρόσωπη και συνάμα μοναχική Αβάνα, όπου πολλές ζωές συνυπάρχουν και σχετίζονται με διάφορους τρόπους. Μιλάει για μία πόλη που πεθαίνει και γεννιέται ξανά. Μιλάει για τη δική μου πόλη.

Πώς καταφέρατε να αποφύγετε τα στερεότυπα της Αβάνας: τα αυτοκίνητα, τη μουσική, τα πούρα, τον Τσε, τα κορίτσια...

Έκανα ό,τι μπορούσα. Γι’ αυτό και δε βλέπετε τίποτα από αυτά στις ταινίες των Τάμπιο και Τραπέρο. Μπορεί να υπάρχουν στις άλλες ταινίες μιας και αποτελούν μέρος της καθημερινότητας και είναι βαθιά ριζωμένα στο μυαλό των σκηνοθετών και των άλλων ανθρώπων όταν σκέφτονται την Κούβα.

Ένα άλλο στερεότυπο που συναντάμε συχνά στις ταινίες είναι η παρουσίαση της πόλης με τη μορφή χαρακτήρα…

Σε αυτή την περίπτωση, δε μιλάμε για έναν χαρακτήρα, αλλά για ένα σενάριο που επαναλαμβάνεται. Και μιας και η Αβάνα είναι μια ξεχωριστή πόλη, η σκοπιά της είναι απαραίτητη για την εξέλιξη των διαφορετικών ιστοριών.
Συμμετέχουν
Τζος Χάτσερσον
Ντάνιελ Μπριλ
Εμίρ Κουστουρίτσα
Ελία Σουλεϊμάν
Χόρχε Περουγκορία
Daisy Granados
Mirta Ibarra
Βλάντιμιρ Κρουζ
Luis Alberto García
Othello Rensoli
Remigio
iShow.gr - Ο κόσμος της Showbiz
ΑΪΣΟΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ INTERNET Μ.ΙΚΕ
Επικοινωνία: press@ishow.gr
Τηλ. 211-4100551