Η Ρόμπιν Ράιτ στο ρόλο της ... Ρόμπιν Ράιτ, δέχεται μια περίεργη προσφορά από ένα στούντιο- να πουλήσει την κινηματογραφική της ιδιότητα: θα τη σκανάρουν και θα την αποτυπώσουν ψηφιακά, έτσι ώστε οι ρέπλικες της να πρωταγωνιστούν σε όλων των ειδών τις χολιγουντιανές παραγωγές. Το αντάλλαγμα είναι ένα αστρονομικό χρηματικό ποσό, και η συμφωνία ότι θα μείνει για πάντα νέα. Το συμβόλαιο έχει ισχύ 20 χρόνια.

Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Στάνισλαβ Λεμ, The futurological congress

ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ


ΔΗΛΩΣΗ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
«Την πρώτη φορά που διάβασα το μυθιστόρημα του Λεμ, ήμουν 16 χρονών, και το ερωτεύτηκα. Το ξαναδιάβασα ενώ σπούδαζα σκηνοθεσία, και τότε αποφάσισα ότι θα ήθελα να του δώσω εικόνα. Μόνο μετά την εντρυφή μου στο animation, που ακολούθησε του Βαλς με το Μπασίρ, έγινε πιο σαφής η υλοποίηση του στο μυαλό μου. Μου πήρε ένα χρόνο να γράψω το σενάριο, ήταν πολύ μακρυά από το πρωτότυπο κείμενο, αλλά το μυθιστόρημα υπήρξε σταθερό σημείο αναφοράς καθ΄όλη τη διάρκεια. Πιστεύω ότι το πνεύμα του μυθιστορήματος αποτελεί μεγάλο κομμάτι της ταινίας, και είναι παρών στο animated μέρος της. Όταν μεταφέρεις στη μεγάλη οθόνη ένα κλασικό μυθιστόρημα, θα πρέπει να νοιώθεις αρκετά γενναίος, ώστε να είσαι ελέυθερος και να μη σε παγιδεύει το κείμενο. Έψαχνα μια νέα διάσταση στο κείμενο, η αλληγορία της κομμουνιστικής περιόδου έπρεπε να απεικονιστεί στο παρόν, ενώ η χημική δικτατορία, μετατράπηκε στην ταινία στην κινηματογραφική βιομηχανία. Το θέμα μιας ηθοποιού που μεγαλώνει και χάνει την αίγλη της, ήταν απλά θέμα διαδικασίας».
Άρι Φόλμαν