Ο Όλιβερ, φοιτητής της νομικής και γόνος πλούσιας οικογένειας, ερωτεύεται την Τζένιφερ. Σε πείσμα του πατέρα του, που δεν εγκρίνει την ταπεινή της καταγωγή, θα την παντρευτεί, θα απομακρυνθεί από τους δικούς του και μαζί θα προσπαθήσουν να τα βγάλουν πέρα. Όμως, όταν η ζωή αρχίζει να τους χαμογελά, η Τζένιφερ ανακαλύπτει ότι πάσχει από ανίατη ασθένεια.

ΟΣΚΑΡ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 1971
5 ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ 1971
(ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ, ΜΟΥΣΙΚΗΣ, ΣΕΝΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥ)

Αγάπη σημαίνει να μη χρειαστεί ποτέ να ζητήσεις συγνώμη...

ΑΠΟ ΤΟ BEST SELLER ΤΟΥ ERICH SEGAL

Πρέπει να τη δείτε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σας…

«Τι μπορείς να πεις για ένα 25χρονο κορίτσι που πέθανε;» Αυτή είναι η πρώτη φράση της ταινίας «Love Story»…

“Αγάπη σημαίνει να μη χρειαστεί ποτέ να ζητήσεις συγγνώμη". Με το μότο αυτό, η Paramount χτύπησε φλέβα χρυσού στις αρχές της δεκαετίας του ΄70, κάνοντας εκατομμύρια μάτια να δακρύσουν…
Όσες φορές και να έχεις δει την ταινία ή να έχεις διαβάσει το βιβλίο, αποκλείεται να μην κλάψεις…

Ένα αγαπημένο φιλμ, γλυκόπικρο, ρομαντικό & αγνό…

Ψηφίστηκε μια από τις ρομαντικότερες ταινίες όλων των εποχών
American Film Institute


ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Ποιος δεν έχει μελαγχολήσει, ονειρευτεί και κλάψει με το Love Story; Και ποιος δεν έχει ευχηθεί για να βρει μια αγάπη τόσο δυνατή; Όχι βέβαια με την ίδια κατάληξη. Ποιος δεν έχει σιγοψιθυρίσει τον σκοπό του Where Do I Begin…; Και τέλος ποιος δεν την έχει δει…
Η ταινία- φαινόμενο του 1970, που σημάδεψε γενιές ερωτευμένων, έρχεται πάλι στη μεγάλη οθόνη για να μας θυμίσει ότι η αγάπη είναι πάνω απ’ όλα. Και ότι όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, είναι το πιο δυνατό συναίσθημα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος. Ακόμα και η απώλεια φαντάζει μηδαμινή μπροστά του. Όλοι μας θα θέλαμε για μία φορά στη ζωή μας, να βιώσουμε κάτι παρόμοιο.

Μια –σχετικά- απλή ιστορία αγάπης, μία ιστορία ενός καθημερινού έρωτα, εμπνέει και ταξιδεύει τους ρομαντικούς σε μία άλλη εποχή. Συνάμα η άρνηση της εύκολης λύσης, δίνει το παράδειγμα. Ο Όλιβερ ( ο τέταρτος, παρακαλώ) δίνει μαθήματα επανάστασης. Και η πρώτη και πιο σημαντική επανάστασή είναι κατά της ίδιας της οικογένειας, όταν αυτή παύει πλέον να λειτουργεί σαν οικογένεια, και λειτουργεί σαν επιχείρηση ή αυτοκρατορία. Το να σταθεί ένας νέος άνθρωπος στα πόδια του, είναι το πρώτο βήμα προς την ενηλικίωση. Το να εναντιωθεί στο πατρογονικό μοντέλο, είναι η απόδειξη της δύναμής του. Το να μην υπολογίσει την «κοινωνικη θέση» του, κουράγιο. Το να σταθεί δίπλα στον άνθρωπο του, ακόμα και στην πιο δύσκολη στιγμή, το να μην λιποψυχήσει, δείχνει το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Από την άλλη η δύναμη μιας γυναίκας, η δύναμη της Τζένιφερ, να εναντιωθεί στο κατεστημένο της εποχής (το οποίο ίσως και να μην έχει πολλές αλλαγές με το σήμερα), να μην ξεπουλήσει τις ιδέες τις, αλλά να καταφέρει να δείξει και σε άλλον έναν άνθρωπο μία άλλη οπτική, είναι σημείο αναφοράς. Δυνατή ακόμη και την τελευταία στιγμή, αντί να μεμψιμοιρεί, δίνει δύναμη
σε αυτούς που μένουν πίσω.

Σε μία εποχή που ο υπέρμετρος εγωισμός τον ανθρώπων είναι το σήμα κατατεθέν, σε μία εποχή όπου δεν μετράει καν ο άνθρωπος αλλά τα υλικά αγαθά, αυτή η ταινία έρχεται να μας θυμίσει ότι το χρήμα είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπου που – πλέον- αντί να μας υπηρετεί, το υπηρετούμε. Και δεν δίνουμε σημασία στα σημεία της ύπαρξής μας, που είναι εντελώς δωρεάν. Και είναι αυτά που μας κάνουν ξεχωριστούς. Η δύναμη της αγάπης, η ολοκληρωτική αφοσίωση σε κάτι ή κάποιον που είναι πέρα από εμάς, το όραμα για μία ζωή δοσμένη σε κάτι έξω από τον εαυτό μας, είναι το μήνυμα αυτής της ταινίας. Η ανάγκη του ανθρώπου να λειτουργεί σαν ομάδα και όχι σαν μονάδα.

Μέσα στις δυσκολίες αυτών των καιρών, εν μέσω κρίσης και δυσκολιών, σε μία στιγμή που η κοινωνία μας τελεί υπό αμφισβήτηση, αυτά τα 99 λεπτά, ίσως γίνουν η αφορμή να θυμηθούμε ότι είμαστε άνθρωποι. Ίσως γίνουν η αφορμή, αν και θα βγούμε από το σινεμά δακρυσμένοι, να θυμηθούμε ότι τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την ελπίδα. Ότι ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις πάντα υπάρχει μία ηλιαχτίδα φωτός. Ακόμη κι αν έχει συνοδεία της μία απώλεια, υπάρχει κέρδος. Και αυτό το κέρδος είναι πέρα από χαρτονομίσματα. Είναι κέρδος ψυχής. Είναι το κέρδος της ανιδιοτελούς αγάπης.

«Οι νεότερες γενιές αγνοούν ακόμη και τον τίτλο του φιλμ. Κι εγώ, μπορεί να μην είχα γεννηθεί τη χρονιά που προβλήθηκε η ταινία, αλλά θυμάμαι να το βλέπουμε χρόνια μετά με τις φίλες μου σε βίντεο, τότε που η ηρωίδα πέθαινε στα 25 της, αλλά για εμάς ήταν ήδη πολύ μεγάλη.

Αλι Μακ Γκρo, η Ιταλοαμερικανίδα, το καλλίγραμμο κορίτσι με τη χωρίστρα και το κυνικό χιούμορ. Ράιαν Ο’ Νιλ, το αγόρι από το Χάρβαρντ που τα έχει όλα.
Ο Αμερικανός εμπνευστής του βιβλίου (καθηγητής Κλασικών Σπουδών στο Γέιλ, συγγραφέας βιβλίων για την αρχαία ελληνική τραγωδία) που εξελίχτηκε σε μπεστ-σέλερ (10 εκατ. αντίτυπα) και μπλοκμπάστερ (τζίρος 200 εκατ, δολάρια) της εποχής, έπασχε τα τελευταία χρόνια από τη νόσο του Πάρκινσον και πέθανε από καρδιακή ανακοπή. Λίγοι ίσως γνωρίζουν ότι πρώτα είχε γράψει το σενάριο για το φιλμ και μετά παρέδωσε το κείμενο. Και είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που το βιβλίο διαδέχεται την ταινία. Λένε πως ο Αλ Γκορ με τη σύζυγό του, προσωπικοί φίλοι του συγγραφέα από το πανεπιστήμιο, ενέπνευσαν τον Ερικ Σίγκαλ για το στόρι. Ορισμένοι είχαν γράψει τότε ότι ο Ράιαν Ο’Νιλ δεν ήξερε να παίζει και ότι η Αλι Μακ Γκρo ήταν άσχημη αλλά πήρε τον ρόλο επειδή ο τότε σύζυγός της ήταν αντιπρόεδρος της Paramount Pictures που έβγαλε το φιλμ. Ή ότι δεν χρειαζόταν ο Ολιβερ να πουλάει χριστουγεννιάτικα δέντρα στο φιλμ όταν τον αποκλήρωσε ο πατέρας του. Θα μπορούσε να βρει μια θέση σε δικηγορικό γραφείο. Συγγνώμη; Ίσως η πιο χαρακτηριστική ατάκα του έργου. «Αγάπη σημαίνει να μην χρειάζεται ποτέ να ζητήσεις συγγνώμη».

Σάντυ Τσαντάκη – Καθημερινή 2010


ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

Οκτώ ηθοποιοί απέρριψαν του ρόλο του Όλιβερ, ακόμα και αφού τους υποσχέθηκαν το 10% από τα ακαθάριστα κέρδη.

Σύμφωνα με τον Roger Evans αυτοί οι οκτώ ήταν οι Beau Bridges, Michael Sarrazin, Michael Douglas, Peter Fonda, Keith Carradine και ο Michael York, ο οποίος
δεν πίστευε πως αυτή η ταινία θα γίνει επιτυχία.

O Beau Bridges ήταν και η πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη για τον αντρικό πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο Christopher Walken, o David Birney και ο Ken Howard πέρασαν από οντισιόν για το ρόλο του Όλιβερ. Αν και ο Arthur Hiller προτιμούσε τον Walekn, o Robert Evans υπέδειξε τον Ryan O’Neil γιατί ήταν «πιο πολύ ερμηνευτής παρά ηθοποιός».

Η πιο γνωστή ατάκα της ταινία «Love means never having to say you're sorry» έχει ειπωθεί λάθος από το σενάριο. Η σωστή ήταν «Love means not ever having to say you're sorry».

Η παραπάνω φράση έχει ψηφιστεί ως η Νο13 πιο διάσημη φράση από το American Film Institute.

Σε αυτή την ταινία έκανε το ντεμπούτο του ως Hank Simpson ο Tommy Lee Jones.

Η Ali McGraw αν και 31 ετών, παίζει την φοιτήτρια.

Ο John Wayne αρνήθηκε να πιστέψει ότι αυτή η ταινία έγινε επιτυχία, «γιατί ένα κορίτσι τριγυρνούσε συνέχεια λέγοντας τη λέξη «σκατά». Απλά ήθελε να πιστεύει ότι το αμερικάνικο κοινό ήθελε να δει μια λίγο πιο ρομαντική ταινία.

Ali McGraw (για την αιφνίδια επιτυχία της): Αν είσαι νέα στα μίντια, όπως ήμουν εγώ, δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να γίνει όταν τα φώτα της δημοσιότητας πέσουν πάνω σου. Σε παρακολουθούν ακόμα κι αν περνάς το δρόμο ή αν αλλάζεις τα μαλλιά σου. Από τότε έμαθα ότι για να επιβιώσεις μέσα στο star system, πρέπει να βρεις ποιος πραγματικά είσαι εσύ κι όχι ποιος σου υποδεικνύουν αυτοί. Αλλά αυτό δεν μπορεί να σε προετοιμάσει για την αρχική χιονοστιβάδα. Και το λάθος είναι να νομίσεις ότι αυτό είναι το τέλος της ιστορίας, ενώ είναι απλά η αρχή της.