Κάτω από τη χαμηλή αυτοπεποίθηση του στρουμπουλού Bruce Garrett, κρύβεται η παθιασμένη καρδιά ενός βασιλιά της salsa. Μια γυναίκα θα αναζωπυρώσει τη φωτιά…
Ο Bruce έχει χάσει τη φόρμα του, την πίστη του στην αγάπη και την όρεξη για ζωή και χορό, το εφηβικό του πάθος. Χρειάζεται να εμφανιστεί η Julia, μια όμορφη, αστεία Αμερικανίδα για να επανεξετάσει τη βαρετή του ύπαρξη. Μόνο που πρόκειται για άπιαστο όνειρο και επιπλέον τη διεκδικεί ο αρρενωπός συνάδελφος του Drew, γεγονός που σπρώχνει τον Bruce στο να παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια. Αρκεί η βοήθεια της πιστής αδελφής του και του θεότρελου φίλου του για να ζωντανέψει το χορευτικό τέρας μέσα του και να ζήσει έναν κουβανέζικο έρωτα;

Ο «Κουβανέζικος Έρωτας» είναι μια απολαυστική χορευτική κωμωδία με πρωταγωνιστές δυο ταλαντούχους Βρετανούς ηθοποιούς, τον Nick Frost (Shaun of the Dead) και τον Chris O’Dowd (Bridesmaids, Girls TV series, Thor 2: Σκοτεινός κόσμος). Με μουσική υπόκρουση το πιο απαιτητικό είδος χορού, γνωστό ως salsa, οι δύο άντρες θα αναμετρηθούν μέχρι τελικής πτώσης για την καρδιά της γοητευτικής Rashida Jones (Parks and Recreation TV series). Πλάι τους θα γνωρίσουμε μια παρέα από διασκεδαστικούς χαρακτήρες, ενώ η ταινία μας χαρίζει μία από τις πιο αστείες και αναπάντεχες σκηνές αντιπαράθεσης, με κορυφαία μία χορευτική κόντρα σε ένα πάρκινγκ αυτοκινήτων, που θα αφήσει ιστορία.


Ένα μεθυσμένο email
Οι περισσότερες ταινίες έχουν μια συγκεκριμένη διαδικασία μέχρι να πάρουν το δρόμο για την παραγωγή. Χρειάζεται πρώτα να «πουληθούν». Το Cuban Fury δεν είναι μια συνηθισμένη ταινία. Και σίγουρα δεν έγινε με συνηθισμένο τρόπο.
Όλα οφείλονται σε ένα μεθυσμένο email. Το οποίο μάλιστα στάλθηκε μέσα στη νύχτα. «Ήταν δύο και μισή» περιγράφει ο Nick Frost, πρωταγωνιστής και executive producer της ταινίας, καθώς και αποστολέας του περίφημου email. «Είχα αυτή την ιδέα κρυμμένη για τρία χρόνια περίπου, αλλά ήμουν λίγο μεθυσμένος μια νύχτα και σκέφτηκα “ας το καλό!”. Είναι η φάση που ξυπνάς το πρωί και τσεκάρεις τα απεσταλμένα και λες “Τι πήγα κι έκανα;”».
Αυτό που έκανε είναι ότι έστειλε κάτι στο email της μόνιμης συνεργάτιδας του Nira Park με την οποία έχει συνεργαστεί στα Spaced, Shaun Of The Dead, Hot Fuzz και The World’s End. Κι εκείνη διάβασε τo email. Τι απάντησε; «Αυτήν την αφίσα θέλω να τη δω. Σχετικά με την ιδέα: δεν υπάρχει τίποτα που να μην είναι καλό».
Η ιδέα, όπως είχε διατυπωθεί στο ελαφρώς μεθυσμένο email του Frost, ήταν ευφυής στην απλότητα της: πώς θα σου φαινόταν αν έλεγα να κάνουμε μια ταινία όπου ΕΓΩ ΧΟΡΕΥΩ ΠΟΛΥ. Φαντάσου με κολλητά ρούχα με παγιέτες και πολύ slow motion».
Κι έτσι μια ρομαντική κωμωδία με πολλή salsa γεννήθηκε. Και μεγάλωσε πολύ γρήγορα. 15 μήνες μετά το email ξεκίνησαν τα γυρίσματα, γεγονός που αποδεικνύει πόσο γρήγορα πήρε μπρος το σχέδιο. Μια εβδομάδα μετά το email, η Park έκανε τη δική της προσέγγιση, πιο παραδοσιακά, στο Film4 και το Studiocanal. «Είπα ότι πήρα αυτό το email από τον Nick και τους έλεγα την ιδέα με δυο φράσεις και μετά επικρατούσε σιωπή. Αυτή την ταινία ήθέλαν να την κάνουν όλοι» θυμάται η παραγωγός. Το BFI συμμετείχε λίγο αργότερα, με το που ορίστηκε το σενάριο και ο σκηνοθέτης.
Ο Frost ήταν εξ αρχής αμετακίνητος ότι δεν ήθελε να γράψει το σενάριο. «Αν γράφεις ό,τι παίζεις, τότε είσαι σε ταινία κάθε δύο χρόνια» εξηγεί ο Frost. Οπότε κάλεσαν τον σεναριογράφο Jon Brown να δουλέψει πάνω σε ένα προσχέδιο και μια ανάλυση χαρακτήρων γραμμένα από τον Frost.
«Είχαμε τέσσερις συναντήσεις με τον Jon και στο τέλος καταλήξαμε στην πλοκή της ταινίας» σχολιάζει η παραγωγός. «Έγραψε το πρώτο προσχέδιο σε έξι εβδομάδες».
Αυτό το προσχέδιο, που χτενίστηκε τους επόμενους μήνες, αφηγείται την ιστορία του Bruce Garrett, ο οποίος λίγο πριν τα σαράντα του, σέρνεται στη δουλειά του μέχρι που εμφανίζεται το καινούριο του αφεντικό, η Julia, την οποία ερωτεύεται. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέροντα όταν αποκαλύπτεται ότι η Julia χορεύει salsa κι έτσι ξυπνάει μέσα του ένα πάθος που κοιμόταν για χρόνια. Ο Bruce ήταν κάποτε βραβευμένος χορευτής salsa μέχρι που ένα φοβερό περιστατικό τον ανάγκασε να αποχωριστεί τα παπούτσια του χορού και να αποσυρθεί σε μια βαρετή ζωή. Αλλά με σκοπό να κερδίσει την καρδιά μιας γυναίκας, ο Bruce αναθερμαίνει τη σχέση του με τη salsa.
«Το πρώτο προσχέδιο τα είχε όλα» λέει η Park. «Δεν είχαμε απλώς το σχήμα της ταινίας, είχαμε τους χαρακτήρες, τους διαλόγους και νιώθαμε ότι ήταν ζωντανοί. Είχαμε την εντύπωση ότι η ταινία θα γινόταν σε ένα χρόνο. Θα το κάναμε πραγματικότητα».
Το επόμενο βήμα ήταν να βρεθεί ο σκηνοθέτη. Η Park απευθύνθηκε στον James Griffiths, έναν Βρετανό σκηνοθέτη με τον οποίο είχε συνεργαστεί στην κωμική τηλεοπτική σειρά Free Agents. Αυτή θα ήταν η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, αλλά αυτό δεν έκανε την Park να διστάσει. «Είμαστε τόσο τυχεροί που κάνουμε ταινίες στην Αγγλία, οπότε θα ήταν κρίμα να συνεργαζόμουν με έναν Αμερικανό σκηνοθέτη» εξηγεί η παραγωγός. «Έπρεπε να δώσω την ευκαιρία στον Griff. Η συνεργασία μας ήταν πολύ καλή. Μου αρέσει η αισθητική του, ήξερα ότι αγαπάμε τις ίδιες ταινίες και ότι θέλαμε να κάνουμε το ίδιο είδος φιλμ».
Ο Griffith άρπαξε την ευκαιρία παρά τις προκλήσεις. «Ήταν η πρώτη μου ταινία μεγάλου μήκους, η πρώτη μου χορευτική ταινία. Ήταν μια έντονη εμπειρία, αλλά έτσι είναι το σινεμά» σχολιάζει ο σκηνοθέτης.
Το όραμα του Griffith για την ταινία είναι χιλιόμετρα μακριά από αυτό που συνηθίζουμε να βλέπουμε σε ταινίες με χορό. «Είμαι επηρεασμένος από τις ταινίες με υπερήρωες» αποκαλύπτει ο σκηνοθέτης. «Ο Superman είναι μια από τις πρώτες ταινίες που είδα στο σινεμά και έτσι είναι στο DNA μου. Ο Clark Kent είναι στην ουσία κάποιος με ένα ταλέντο που δεν θέλει να το μοιραστεί με τους άλλους. Το ίδιο συμβαίνει και στον Bruce».
Σαν ύφος η ταινία έχει μια αναπάντεχη τροπή. Ο Frost και οι συνεργάτες του ήταν αποφασισμένοι να μην κάνουν μια καρτουνίστικη κωμωδία, αλλά μια ρεαλιστική βρετανική κωμωδία, όπου το χιούμορ πηγάζει από τους χαρακτήρες. «Προσπαθήσαμε να δίνουν την αίσθηση των τρισδιάστατων ανθρώπων» εξηγεί ο σκηνοθέτης. «Δεν είναι σκληρός ρεαλισμός, αλλά εντελώς αστείος - όχι όμως ανόητος. Θέλεις να κερδίσει ο Bruce το κορίτσι και αν δεν νοιάζεσαι για αυτόν τον χαρακτήρα, δεν πρόκειται να νιώσεις κάτι τέτοιο. Πρέπει να έχει συναίσθημα».

Κόντρα ρόλοι
Το πρώτο και πιο κρίσιμο σημείο στο casting της ταινίας ήταν λυμένο από την αρχή: ο Frost θα υποδυόταν τον Bruce Garrett, τον πρωταγωνιστή που δεν έχει καμία σχέση με ό,τι έχει υποδυθεί στο παρελθόν. «Εν μέρει δεν ήθελα να ξαναπαίξω έναν κακόμοιρο μπούφο» σχολιάζει ο ηθοποιός. «Και ο Bruce είναι ευαίσθητος. Έχει ευγενική ψυχή, μέχρι που του συμβαίνει κάτι φρικτό και αλλάζει. Αλλά αυτό τον έσωσε από τον ίδιο του τον εαυτό, παρ΄ όλο που δεν το ξέρει ακόμα. Νομίζω ότι ήταν πραγματικά κάθαρμα, ένα παιδί που ήταν αλαζονικό και γλοιώδες. Τώρα όμως είναι ένας κανονικός τύπος. Δεν είναι ηλίθιος. Νομίζω ότι είχε πολλές φιλενάδες, αλλά τώρα πια είναι καταπιεσμένος. Βρίσκεται σε τέλμα» εξηγεί ο Frost.
Αυτό το τέλμα περιλαμβάνει την παμπ, το γκολφ με τους κολλητούς του Gary και Mickey, τις βόλτες με την αδελφή του και πρώην ζευγάρι του στη salsa. Εντωμεταξύ, η επαγγελματική του ζωή είναι περίπλοκη εξαιτίας του Drew, ενός τραμπούκου που το έχει βάλει σκοπό να τον ρίχνει ψυχολογικά. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ερωτεύεται την Julia. «Ο Bruce δεν αντιδρά όταν τον κακομεταχειρίζονται, χαμογελάει και κάνει τη φάση του. Δεν ενοχλεί κανέναν και δεν τον ενοχλεί κανείς» συνεχίζει ο Frost. «Αλλά όταν η Julia εμφανίζεται, ακούει μέσα του το ρυθμό. Θέλει να το κρύψει, αλλά ξέρει ότι κάτι του συμβαίνει και δεν μπορεί να αντισταθεί».
Για τον ρόλο της Julia, της προϊσταμένης από την Αμερική που έχει χιούμορ και είναι αφοσιωμένη στη salsa κερδίζοντας έτσι την καρδιά του Bruce, τόσο ο Frost όσο και η Park ήθελαν τη Rashida Jones από την αρχή. Η Jones, μία από τις πρωταγωνίστριες της σειράς Parks and Recreation, άρπαξε την ευκαιρία. «Ήθελα να δουλέψω με τον Nick από τότε που τον είδα στο Spaced» λέει γελώντας. «Είχα πάθει εμμονή μαζί του, τον συνάντησα και του είπα ότι ήμουν θαυμάστρια. Δεν το θυμάται καν! Ο Nick ήταν ο βασικός πόλος έλξης, αλλά όταν πήρα το σενάριο ήταν τόσο αστείο και έξυπνο, ακριβώς το είδος του χιούμορ που με ενδιαφέρει. Και ήθελα μια ευκαιρία να μάθω να χορεύω salsa επαγγελματικά».
Η σχέση του Bruce με τη Julia πυροδοτεί όλη τη δράση στην ταινία. «Έχουμε μια άμεση σύνδεση, που της κάνει καλό γιατί είναι καινούρια στην πόλη και δεν έχει πολλούς φίλους. Προσπαθεί να βρει τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα σε μια φιλική και επαγγελματική σχέση. Και νομίζω ότι εμπνέει τον Bruce στο ταξίδι προς την αυτογνωσία».
Στα ίχνη του Superman, ο Griffiths αποκαλεί την Julia Lois και τον Bruce Clark Kent. Φυσικά δηλώνει ενθουσιασμένος με τη συνεργασία του μαζί της. «Είναι τόσο φυσική και πειστική, με χιούμορ. Βρίσκει τα κωμικά στοιχεία με έναν ανεπιτήδευτο τρόπο, ακριβώς όπως πρέπει για αυτή την ταινία. Πιστεύω στη ρομαντική της ιστορία με τον Bruce. Έχεις έναν αξιαγάπητο, θερμό, ευγενικό άντρα που χρειάζεται λίγη φλόγα για να κερδίσει το κορίτσι. Είναι κάτι πολύ απλό. Αν αρχίσεις να αγαπάς τον εαυτό σου, τότε κάποιος θα σε ερωτευτεί και ο Bruce πρέπει να αγαπήσει τον εαυτό του πριν την αφήσει να το προσεγγίσει».
Τον ρόλο της Helen, συναδέλφου του Bruce που πιάνει φιλίες με την Julia, υποδύεται η Alexandra Roach, ενώ ο αμίμητος Ian McShane παίζει τον Ron Parfitt, έναν παλιό χορευτή salsa που ξαναβάζει στην πίστα τον Bruce. Την παρέα συμπληρώνει ο ανερχόμενος Kayvan Novak στον ρόλο ενός εκθαμβωτικού Ιρανού χορευτή salsa που σέρνει τον Bruce έξω από το καβούκι του με τη βοήθεια λίγου σπρέι μαυρίσματος και αναψυκτικού Fanta χωρίς ανθρακικό (!). Τελευταίος και εξίσου σημαντικός είναι ο κακός της ιστορίας Drew. Κι ενώ ο Frost ξεκίνησε την ταινία με ένα email, στην περίπτωση του Drew χρειάστηκε ένα μήνυμα στο κινητό.
«Είδα τον Nick στα BAFTA και μου είπα ότι μαθαίνει salsa» εξηγεί ο Chris O’Dowd, ο γνωστός Ιρλανδός ηθοποιός που παίζει τον Drew. «Δεν μου έβγαλε νόημα τότε, αλλά μετά μου έστειλε ένα μήνυμα που ρώταγε αν θέλω να κάνω μια ταινία που εγώ παίζω τον κακό και χορεύουμε μαζί. Ήθελα για καιρό να κάνω κάτι με τον Nick και τότε όλα έβγαλαν νόημα. Δεν έχω ξαναπαίξει κάτι παρόμοιο».
Ο Drew είναι ένας καμαρωτός τύπος που καυχιέται συνέχεια, ο οποίος καταπιέζει τον Bruce στη δουλειά και καταφεύγει σε ακρότητες προκειμένου να κερδίσει την καρδιά της Julia. «Είναι ωραίο να υποδύομαι ένα βλακόμουτρο και να αφήνω αυτό το κομμάτι του εαυτού μου να βγει στο πανί» αστειεύεται ο O’Dowd.
Ο Frost από την άλλη είχε την ευκαιρία για κάτι διαφορετικό χάρη στη συνεργασία του με τον O’Dowd. «Ο πρωταγωνιστής σε μία κωμωδία δεν είναι ο πιο αστείος χαρακτήρας. Το χιούμορ μου βγαίνει ενστικτωδώς, αλλά έπρεπε να έχω συνολικά την ταινία στο μυαλό μου. Είχε ενδιαφέρον αυτή η τροπή, το να καταπιέσω το ένστικτο να είμαι ο πιο αστείος άνθρωπος στο πλατό. Ούτως ή άλλως δεν είμαι ο πιο αστείος, ειδικά όταν ο Chris είναι παρών. Είναι πιο αστείος τύπος και αυτό τον κάνει έναν υπέροχο κακό».
Ο σκηνοθέτης ενθουσιάστηκε όταν ανακάλυψε ότι οι ηθοποιοί είχαν κάτι κοινό: ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό. «Το σενάριο είναι σφιχτό και η ιστορία πρέπει να κυλάει. Ο Chris είναι πολύ ευρηματικός και μπορεί να σκεφτεί 12 παραλλαγές για την κάθε περίπτωση».

Ώρα για salsa
Από την πρώτη στιγμή, ο Frost και ο Park ήθελαν να κάνουν μια χορευτική ταινία με σεβασμό για τον χορό και όχι απλώς μια αφορμή για κωμωδία. «Ο χορός έπρεπε να είναι ρεαλιστικός» επισημαίνει ο Frost. «Θα μας λιντσάρανε αν κάναμε μια παρωδία. Άσε που μου άρεσε ούτως ή άλλως. Θα ήταν σαν να κατέστρεφα κάτι που μου άρεσε, αν δεν το κάναμε ρεαλιστικά».
Αυτό σημαίνει ότι ο Frost έμαθε να χορεύει επαγγελματικά ως πρωταθλητής, μέσα σε έξι μήνες μόνο. Σχεδόν αμέσως, ξεκίνησε εντατικό πρόγραμμα σε διάσημο στούντιο χορού με χορογράφο και προπονητή.
«Πήγαινα σε κλαμπ και κουνιόμουν στο ρυθμό, το οποίο είναι η βασική μορφή του χορού» γελάει. «Έχω χορέψει τρεις φορές στη ζωή μου, μια σε ένα γάμο, μια φορά στο Λας Βέγκας και άλλη μια φορά σε ένα πάρτι μετά από συναυλία Coldplay πριν από οχτώ χρόνια».
Ο Frost ήξερε ότι δεν θα ήταν εύκολο. Δεν ήξερε ούτε τα μισά. «Τους πρώτους δύο μήνες της προπόνησης ήταν απαίσια. Το μισούσα. Δύο φορές έφυγα από τις πρόβες και μία φορά έβαλα τα κλάματα. Αλήθεια. Είναι πολύ έντονο. Έχεις πολλούς καθρέφτες και νοιώθεις ότι καταστρέφεις μια ολόκληρη κουλτούρα. Δεν τα καταφέρνεις με τίποτα. Βλέπεις έναν Κουβανό, 26 χρονών, με τεράστιο χαμόγελο που χορεύει ασύλληπτα και είναι κούκλος και το μόνο που κάνει είναι να μετακινεί το ένα πόδι και μετά το άλλο. Σκέφτεσαι γιατί δεν του μοιάζεις και σε πιάνει τρέλα».
Ο Frost θυμάται τη στιγμή που κλίκαρε. «Μια εβδομάδα πριν το γύρισμα. Είχαμε δοκιμαστικό και μου είχαν πει ότι δεν θα ήταν κανείς. Εμφανίζομαι και υπήρχαν 50 άτομα εκεί, 20 εκ των οποίων ήταν Κουβανοί χορευτές. Οπότε κάνω το χορευτικό και ήταν καταπληκτικό. Αισθάνθηκα υπέροχα και όλοι οι Κουβανοί ήρθαν και με χτύπησαν στην πλάτη και είπαν ότι είμαι salsero. Νομίζω ότι παραλίγο να κλάψω σε εκείνη τη φάση. Χρειάστηκαν έξι μήνες μέχρι τη στιγμή αυτή. Είναι μια γλώσσα, την έμαθα και μετά όλα έβγαζαν νόημα».
Οι δύο χορταστικές σκηνές salsa έρχονται προς το τέλος της ταινίας και δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικές. Η πρώτη είναι η πιο ξεκαρδιστική σκηνή της ταινίας, ένας καυγάς με χορό ανάμεσα στον Drew και στον Bruce που είναι έξω φρενών και δεν θα ανεχτεί άλλο την κατάσταση. Το γύρισμα έγινε σε έναν χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων. «Σαν ύφος είναι από αυτά που θέλουν προσοχή, αλλά πρέπει να πιστέψεις ότι το κοινό θέλει ο Bruce να νικήσει τον αντίπαλο και πρέπει να το υποστηρίξεις με άφθονο ζήλο».
Για τον O’Dowd η σκηνή του έδωσε τη μοναδική του ευκαιρία να χορέψει. «Ως επί το πλείστον δεν θεωρείται χορός αυτό», χαμογελάει ο O’ Dowd που είχε κάνει εγχείρηση στο γόνατο λίγο πριν την ταινία.
Όμως η μεγαλύτερη σκηνή salsa έρχεται στο τέλος, όπου ένας ανανεωμένος Bruce παίρνει μέρος στον διαγωνισμό χορού. Για τις ανάγκες της σκηνής ο Frost έπρεπε να επιδείξει τις ικανότητες του μπροστά σε 500 κομπάρσους, πολλοί από τους οποίους ήταν επαγγελματίες χορευτές salsa.
«Η τελευταία σκηνή ήταν απίστευτή» ομολογεί ο Frost. «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλοι αυτοί οι χορευτές. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ μια πιο όμορφη, ρομαντική, συναρπαστική, αστεία και γοητευτική κατάληξη για μία ρομαντική κωμωδία».