Γεννημένη στο Μιλγουόκι, με μητέρα τη φημισμένη ηθοποιό του θεάτρου (και αργότερα της τηλεόρασης) Έθελ Όουεν, η Μπρίτον χρησιμοποιούσε αρχικά το κανονικό της όνομα (Γκλόρια Τζέιν Όουεν). Αρνούμενη, ωστόσο, να εκμεταλλευτεί τη φήμη του ονόματος της μητέρας της, διάλεξε από τα 15 της κιόλας χρόνια το όνομα Πάμελα από ένα αγαπημένο της βιβλίο και το επώνυμο Μπρίτον ακριβώς επειδή ήταν... βρετανικό!
Στο σχολείο και στο κολέγιο, η νεαρή Πάμελα έδειχνε κλίση προς τον αθλητισμό (έπαιζε τένις, κολύμπι και γκολφ) παράλληλα με την αγάπη της για την ηθοποιία. Μόλις στα εννιά της χρόνια, είχε προσφορές που θα μπορούσαν να την έχουν εξελίξει σε μια δεύτερη Σίρλεϊ Τεμπλ, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν το επέτρεψε η μητέρα της, λέγοντας ότι ναι μεν θέλει να δει την κόρη της κάποια στιγμή ηθοποιό, αλλά όχι ένα ακόμα «παιδί-θαύμα» που θα το εκμεταλλεύονταν οι διάφοροι μεγαλοσχήμονες της χολυγουντιανής σόου μπίζνες.
Από τη στιγμή που άλλαξε το όνομά της, η Πάμελα άρχισε και να ακολουθεί διαφορετική δραματουργική πορεία από τη μητέρα της. Η τελευταία ήταν δραματική ηθοποιός, ωστόσο η μικρή προτίμησε να στραφεί στην κωμωδία και στο τραγούδι, όπου έκανε και τα πρώτα της σκηνικά βήματα, ως τραγουδίστρια στην μπαντα του Ντον Μακ Γκουάιρ.
Η «εμπλοκή» της με το Χόλυγουντ έγινε όταν έπαιξε σε περιοδεύοντα θεατρικό θίασο της Οκλαχόμα και την είδε ο παραγωγός της MGM, Μάρβιν Σενκ και την έβαλε να υπογράψει αμέσως συμβόλαιο. Το 1945 επιλέχθηκε να υποδυθεί την αγαπημένη του Φρανκ Σινάτρα στο «Βίρα τις άγκυρες», ωστόσο κάπου προέκυψαν διαφωνίες, δεν έπαιξε ποτέ στην ταινία και για τα επόμενα τρία χρόνια ασχολήθηκε αποκλειστικά με το θέατρο.
Ο σημαντικότερος κινηματογραφικός της ρόλος ήταν στο «D.O.A.» το 1950, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε σχεδόν αποκλειστικά τηλεοπτική καριέρα, συμμετέχοντας σε σημαντικές σειρές της εποχής. Πέθανε μόλις 51 ετών το 1974 από καρκίνο στον εγκέφαλο.