Άλλοι σημαντικοί δραματικοί ρόλοι στην καριέρα της ήταν το Αναζητώντας τον κύριο Γκούντμπαρ (Looking for Mr. Goodbar, 1977), Το πάθος της κυρίας Σοφέλ (Mrs. Soffel, 1984) και Σταγόνες αγάπης (Marvin's Room) για την οποία έλαβε την τρίτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου. Επιτυχημένοι της κωμικοί ρόλοι ήταν επίσης στις ταινίες Baby Boom, 1987, Ο μπαμπάς της νύφης (Father of the Bride, 1991) και Κλαμπ χωρισμένων γυναικών (The First Wives Club, 1996) όπου συμπρωταγωνίστησε με τις Μπέτι Μίντλερ και Γκόλντι Χον. Το 1993 συνεργάστηκε για άλλη μια φορά με τον μέντορά της Γούντι Άλεν στην ταινία του Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν (Manhattan Murder Mystery). Η επιτυχημένη της πορεία συνεχίστηκε και κατά τη δεκαετία του 2000, όταν έλαβε την τέταρτή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Κάλλιο αργά παρά αργότερα (Something's Gotta Give) όπου εμφανίστηκε πλάι στον Τζακ Νίκολσον και με τη συμμετοχή της στην ταινία Η πέτρα του σκανδάλου (The Family Stone, 2005).

Οι ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε η Κίτον έχουν κάνει εισπράξεις ανώτερες του 1,1 δισεκατομμυρίου στη Βόρεια Αμερική, ενώ η ίδια εκτός από την ενασχόλησή της με τον κινηματογράφο ήταν φωτογράφος, συγγραφέας και ενίοτε τραγουδίστρια.

Προσωπική ζωή

Σχέσεις και οικογένεια

Η Κίτον είχε ρομαντικές σχέσεις με αρκετές κορυφαίες προσωπικότητες της βιομηχανίας του θεάματος, ξεκινώντας με την Άλεν όταν έπαιξε έναν ρόλο στην παραγωγή του Μπρόντγουεϊ του 1969, "Play It Again, Sam" , την οποία είχε γράψει ο ίδιος. Η σχέση τους έγινε ρομαντική μετά από ένα δείπνο μετά από μια πρόβα αργά το βράδυ. Η αίσθηση του χιούμορ της τον προσέλκυσε ιδιαίτερα. Έζησαν για λίγο μαζί κατά τη διάρκεια της παραγωγής, αλλά όταν κυκλοφόρησε η ταινία, το 1972, η διαβίωσή τους είχε γίνει πιο άτυπη. Συνεργάστηκαν σε οκτώ ταινίες μεταξύ 1971 και 1993 και η Κίτον είπε ότι ο Άλεν παρέμεινε ένας από τους στενότερους φίλους της.

Η Κίτον είχε επίσης σχέση με τον Αλ Πατσίνο και συμπρωταγωνιστή στην τριλογία του "Νονού". Η σχέση τους, που διακόπτονταν συνεχώς, έληξε μετά τα γυρίσματα του τρίτου μέρους της τριλογίας. Η Κίτον είπε για τον Πατσίνο: Ο Αλ ήταν απλά ο πιο διασκεδαστικός άντρας. Για μένα, αυτό είναι το πιο όμορφο πρόσωπο. Νομίζω ότι ο Γουόρεν [Μπίτι] ήταν πανέμορφος, πολύ όμορφος, αλλά το πρόσωπο του Αλ είναι σαν φονικό πρόσωπο.

Η Κίτον έβγαινε ήδη με τον Μπίτι το 1979, όταν συμπρωταγωνίστησαν στην ταινία Οι Κόκκινοι (1981).

Ο Μπίτι ήταν τακτικό θέμα κάλυψης των ταμπλόιντ και άλλων μέσων ενημέρωσης, και η Κίτον συμπεριλήφθηκε σε αυτά, προς μεγάλη της έκπληξη. Το 1985, το περιοδικό Vanity Fair την αποκάλεσε «την πιο μοναχική σταρ από την εποχή της Γκρέτα Γκάρμπο».Αυτή η σχέση έληξε λίγο μετά τη λήξη της συνεργασίας των Κόκκινων. Τα προβλήματα με την παραγωγή πιστεύεται ότι ενόχλησαν τη σχέση των δύο ηθοποιών, συμπεριλαμβανομένων πολυάριθμων οικονομικών προβλημάτων και προβλημάτων προγραμματισμού. Ωστόσο η Κίτον παρέμεινε φίλη με τον Μπίτι.

Στα 50 της, υιοθέτησε δύο παιδιά - μια κόρη το 1996 και έναν γιο το 2001. Αργότερα η ίδια δήλωσε: Η μητρότητα με έχει αλλάξει εντελώς. Είναι απλώς η πιο ταπεινωτική εμπειρία που είχα ποτέ.

Θάνατος

Απεβίωσε στο σπίτι της στην Καλιφόρνια στις 11 Οκτωβρίου 2025, σε ηλικία 79 ετών.

Υποκριτικό στυλ και κληρονομιά

Η Κίτον χαρακτηρίστηκε ως «μία από τις σπουδαίες Αμερικανίδες ηθοποιούς της ακμής της δεκαετίας του 1970», ένα είδωλο του στυλ και ένας «θησαυρός» με προσωπικό και επαγγελματικό στυλ που είναι «δύσκολο να εξηγηθεί και αδύνατο να αντιγραφεί». Πολλοί κριτικοί έχουν επισημάνει την ευελιξία της ως πρωταγωνίστρια τόσο σε ελαφριές κωμωδίες όσο και σε αναγνωρισμένα δράματα. Οι New York Times περιέγραψαν την Κίτον ως «εξαιρετικά επιδέξιο» στην απεικόνιση της «αγαπημένης, ταραγμένης μούσας» του Γούντι Άλεν στις κωμωδίες του, καθώς και «ντροπαλών, αμήχανων γυναικών που κατακλύζονται από τη δύναμη του δικού τους αφυπνισμένου ερωτισμού» σε δραματικές ταινίες.. Σημειώθηκε επίσης η ικανότητα της Κίτον να επανεφευρίσκει και να προκαλεί τον εαυτό της στην οθόνη, έχοντας μεταβεί από το «χαζό στυλ του Άλεν» σε μια «χαρισματική και ερωτικά εκλεπτυσμένη ηθοποιό χαρακτήρων» και αργότερα σε «μια ελκυστική μητρική φιγούρα...μια γυναίκα με μια σέξι χροιά».