Το Θέατρο Αλκμήνη παρουσιάζει για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, λόγω της μεγάλης καλλιτεχνικής και εμπορικής επιτυχίας που σημείωσε, το συγκλονιστικό μυθιστόρημα του Manuel Puig «Το φιλί της γυναίκας αράχνης». Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη, με τους Παντελή Καναράκη και Παναγιώτη Κατσίκη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, επιστρέφει από τη Δευτέρα 6 Οκτωβρίου για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Μια παράσταση που κέρδισε τις εντυπώσεις κοινού και κριτικών τα τρία προηγούμενα χρόνια, αποτελώντας έναν ύμνο στην ελευθερία και την αγάπη. Βραβευμένο, σκληρό, άγριο και συγχρόνως τρυφερό και παθιασμένο, το έργο διαδραματίζεται στην Αργεντινή του 1970, υπό τη στρατιωτική δικτατορία του Χόρχε Βιδέλα. Σε ένα μικρό κελί της φυλακής Βίλλα Ντεβότο, δύο συγκρατούμενοι προσπαθούν να συνυπάρξουν, παρά τις ασύμβατες προσωπικότητές τους. Με διαφορετικούς κόσμους, πολιτικά πιστεύω, όνειρα ζωής και σεξουαλικές προτιμήσεις, οι δύο ήρωες ακροβατούν ανάμεσα στο παρελθόν, τη σκληρή πραγματικότητα και ένα αβέβαιο μέλλον.
«Μια παράσταση από έναν σκηνοθέτη με όραμα και δυο πρωταγωνιστές σε απόλυτη σύμπνοια, να διαχειρίζονται επάξια τις μεταπτώσεις των χαρακτήρων τους, προσφέροντας ένα ολοκληρωμένο, άρτιο και αισθαντικό σύνολο.»
Τζένη Κουκίδου
«Ένα υπέροχο έργο, με συγκινητικές ερμηνείες και υποδειγματική σκηνοθεσία του Κοραή Δαμάτη.»
Αντώνης Καρατζίκος
«Καναράκης και Κατσίκης δημιουργούν ένα άψογο ερμηνευτικό δίπολο και αποκαλύπτουν ποικίλες και αντικρουόμενες πλευρές των ταλέντων τους φέρνοντας στο φως δύο χαρακτήρες που έχουν βυθιστεί στο σκοτάδι των φυλακών.»
Πάνος Τουρλής
«Σπάει ταμεία και θα παίζεται για πολλές σαιζόν. Δείτε το! Μην το χάσετε!»
Κωνσταντίνος Μπούρας
«Εξαιρετικός ο Παντελής Καναράκης. Ευαισθησία, εκφραστικότητα, βουβός πόνος είναι τα υλικά με τα οποία χτίζει το ρόλο του. Ο Κοραής Δαμάτης παρέδωσε στους θεατές μέσω της εύγλωττης ζωντανής σκηνοθεσίας του ατόφια την ομορφιά του έργου και των μηνυμάτων που φέρει. Μεστή και παθιασμένη η ερμηνεία του Παναγιώτη Κατσίκη.»
Λένα Σάββα
«Μπράβο στον Κοραή Δαμάτη για τη διασκευή και τη σκηνοθεσία. Μπράβο που σε μια σταλιά σκηνή γίνονται θαύματα.»
Μαρίνα Αποστόλου