«Έγκλημα τιμής» έγραψαν οι εφημερίδες δίπλα στο άψυχο κορμί της Όλγας, λες και η εντιμότητα  έχει σχέση με την αφαίρεση ζωής. Κι όμως η Όλγα μεγάλωσε πιστεύοντας ότι δεν της αξίζει  τίποτα καλύτερο από τις προσβολές, τη βία και την κακοποίηση. Η Νέλλα ήταν ο δυνάστης της και ο Κοσμάς ο βιαστής της, και έτσι ανέπτυξε μηχανισμούς καχυποψίας και πονηριάς για να επιβιώσει μέσα στο σπίτι του Κοτρώτση. Το ειλικρινές, όμως, ενδιαφέρον της Μαρίκας έσπασε την άμυνά της και της θύμισε κάτι που είχε ξεχάσει από καιρό: πώς είναι να σ’ αγαπάνε. Η καρδιά της μαλάκωσε και αφέθηκε να πιστέψει στην κάλπικη καλοσύνη της Νέλλας. Η Όλγα και όλες οι Όλγες της εποχής της πλήρωσε την ελπίδα της σε μια δεύτερη ευκαιρία και έπεσε θύμα του αδερφού της, που την σκότωσε για να έχει «πρόσωπο» σε μια κοινωνία που γινόταν ολοένα και πιο απρόσωπη.