Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην ιστοσελίδα Rosa.gr, ο σκηνοθέτης Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος μιλάει ανοιχτά για τις προκλήσεις του θεάτρου, τις επιχορηγήσεις, την ελευθερία της έκφρασης και τον αντίκτυπο του κινήματος MeToo. Η πλήρης συνέντευξη είναι διαθέσιμη εδώ.

Οι επιχορηγήσεις και η «εκδίκηση»

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος αναφέρεται σε ένα περιστατικό που οδήγησε σε σημαντική μείωση, και αργότερα σε πλήρη διακοπή, της επιχορήγησης του θεάτρου του, μετά από τηλεφώνημα της Άννας Παναγιωταρέα.

«Την άλλη μέρα, με πήρε η Άννα Παναγιωταρέα για να μου πει, "δεν ντρέπεστε να ανεβάζετε πανό σ’ αυτόν τον ιερό χώρο;". Λέω "δεν ανεβάσαμε πανό". Αλλά μου μπήκε και μια αμφιβολία. Λες να ξεχνάω; Δεν είχαμε ανεβάσει κανένα πανό εκεί που ήταν ο χώρος. Απλώς σε αυτό τον φυσικό χώρο, που ήταν και η σκηνή, βγήκε ο Μιχάλης και διάβασε το κείμενο του ΣΕΗ. Εγώ τι θα έκανα; Ακόμα και να διαφωνούσα, που δεν διαφωνούσα φυσικά, θα έλεγα στους ηθοποιούς δεν επιτρέπεται να διαβάστε το κείμενο; Θα έκανα τέτοια λογοκρισία; Δεν το κατάλαβε φυσικά, το επεξεργάστηκε όσο μπορούσε να το επεξεργαστεί και την επόμενη χρονιά κόβεται η μισή επιχορήγηση. Και τη φετινή χρονιά κόβεται τελείως. Και λες γιατί αυτή η εκδίκηση; Δεν έχει δικαίωμα ένα θέατρο, ένας σκηνοθέτης να μην συμφωνεί με τις επιθυμίες του Υπουργείου;»

Το MeToo και η αλλαγή κουλτούρας

Ο σκηνοθέτης σχολιάζει επίσης τη σημασία του κινήματος MeToo, τονίζοντας την παγκόσμια διάστασή του και την αναγκαιότητα της εμφάνισής του και στην Ελλάδα, ως ένα βήμα προς την αλλαγή της κουλτούρας της βίας και της κατάχρησης εξουσίας.

«Το MeToo ήταν ένα πράγμα που έγινε παγκοσμίως. Δεν ήταν στην Ελλάδα που πρωτοξεκίνησε. Έπρεπε κάποτε να γίνει το MeToo. Όλη η βία που έχουν υποστεί κυρίως γυναίκες, ομοφυλόφιλοι ή απλά παιδιά τα οποία τα βίασαν και στην Ελλάδα και παντού. Και γίνεται ακόμα, τίποτα δεν τέλειωσε. Αλλά ήταν πολύ ωραίο που έφτασε πολύ γρήγορα και στη δικιά μας χώρα. Και κάποιοι άνθρωποι δικάστηκαν και κάποιοι φύγανε από τη δουλειά τους. Αλλά όμως έπρεπε να γίνει. Έπρεπε να γίνει, λίγο να μαζευτούμε. Λίγο να κουνηθούν, λίγο να τρομάξουν και κάποιοι άνθρωποι. Να φύγει η κουλτούρα του επειδή είμαι σκηνοθέτης μπορώ να κάνω στη ζωή του άλλου ότι θέλω.»