«Φάουστ» και «Τρεις Αδελφές» επιστρέφουν στο Εθνικό Θέατρο | iShow.gr
Ειδήσεις
«Φάουστ» και «Τρεις Αδελφές» επιστρέφουν στο Εθνικό Θέατρο
Τρίτη, 15 Ιουλίου 2025
16:24
Το Εθνικό Θέατρο υποδέχεται τη νέα θεατρική περίοδο με την επιστροφή δύο ιδιαίτερα επιτυχημένων παραστάσεων, που ξεχώρισαν την περσινή χρονιά. Από τον ερχόμενο Οκτώβριο, τα έργα «Φάουστ» του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη, και «Τρεις αδελφές» του Άντον Τσέχωφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη, κάνουν πρεμιέρα με ανανεωμένες διανομές, στην Κεντρική και την Πλαγία -αντίστοιχα- σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ.
Δύο εμβληματικά έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, δύο διαφορετικοί σκηνικοί κόσμοι, δύο ξεχωριστές θεατρικές γλώσσες, που εξερευνούν τις αντιφάσεις, τις προσδοκίες, τις ματαιώσεις και τις λαχτάρες της ανθρώπινης ύπαρξης. Η προπώληση των εισιτηρίων έχει ήδη ξεκινήσει.
Φάουστ: Πρεμιέρα 8 Οκτωβρίου
Ένα ταξίδι στο υποσυνείδητο ενός από τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες της δυτικής λογοτεχνίας. Μια περιπετειώδης ψυχική διαδρομή στις ανεξάντλητες πτυχές ενός ήρωα που αποτελεί διαχρονικά σύμβολο της ανθρώπινης εξερεύνησης, των ηθικών διλημμάτων, του υπαρξιακού αδιεξόδου. Η ιστορία του Φάουστ μεταφέρεται στο σήμερα σε μια παράσταση – εμβύθιση σε όλα εκείνα τα ένστικτα, τα συναισθήματα και τις σωματικές απολαύσεις που θυσιάζει η σύγχρονη εκδοχή του ήρωα στον βωμό του πνεύματος.
Ο Φάουστ έρχεται σε επαφή με την ψυχοθεραπευτική διαδικασία, σε μια αγωνιώδη καταβύθιση στο ανεξερεύνητο μέχρι τώρα ασυνείδητό του. Το ψυχικό, όμως, αυτό ταξίδι έχει «σατανικές» προεκτάσεις. Οι κρυφές δυνάμεις της ανθρώπινης ψυχής, οι ασυνείδητες επιθυμίες και τα καταπιεσμένα ένστικτα, οι φόβοι και οι ενοχές, που κατοικοεδρεύουν στο ψυχικό του υπογάστριο, τον προ(σ)καλούν σε έναν πρωτόγνωρο αγώνα με τον σκιώδη αυτόν κόσμο. Και είναι ακριβώς αυτές οι σκιές, αυτό το περιφρονημένο κομμάτι της ύπαρξης, που θα τον οδηγήσει στη μεγαλύτερη ιδεώδη και συνάμα θρησκευτική εμπειρία: τον έρωτα.
Τρεις Αδελφές: Πρεμιέρα 15 Οκτωβρίου
Μια παράσταση – αφιέρωση στον άνθρωπο που –ενώ λαχταρά– δεν έχει το κουράγιο να γίνει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού του. Ένα έργο για την προσδοκία, τον χρόνο και τη μνήμη, μα κυρίως για την αναζήτηση μιας «Μόσχας» που βρίσκεται πάντοτε εκεί όπου δεν είμαστε εμείς. Τρεις αδελφές, μια οριζόντια διάταξη της γενιάς. Τρεις γυναίκες δεμένες με την πιο στενή συγγένεια, καταδικασμένες να ζουν χωριστά: Η Όλγα θα είναι πάντα η πρωτότοκη, και γι' αυτό θα ζει στο παρελθόν. Η Μάσα θα αναμετριέται με το παρόν, γιατί είναι η μεσαία. Και η Ιρίνα, η μικρή, θα ονειρεύεται το μέλλον.
Καθημερινές τελετουργίες συναναστροφής, επέτειοι και γιορτές, φιλοσοφικές συζητήσεις και σχέδια, γεννήσεις και καταστροφές, έρωτες και απορρίψεις, αφίξεις και αναχωρήσεις, και κυρίως ματαιώσεις στα χέρια του Τσέχωφ γίνονται ένα πολύτιμο, συχνά κρυπτικό έργο, που οδηγεί με υποδόριο χιούμορ τους ήρωες και τις ηρωίδες του από την ακραία χαρά στην απόλυτη απελπισία.
