Ποιος είδε το ‘’Ελλάδα σ’ αγαπώ’’ χθες και δε γέλασε! Ο Σωτήρης Καλυβάτσης έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα: να σκορπάει αβίαστα το γέλιο. Γελούσε το κοινό, οι συμπαίκτες, οι αντίπαλοι, η παρουσιάστρια, οι τηλεθεατές.
Το δεύτερο επεισόδιο ήταν πολύ καλύτερο από το πρώτο!Το σύνολο που φορούσε η Ντορέττα Παπαδημητρίου ήταν κλάσεις ανώτερο από της πρεμιέρας, ταίριαζε με τα χρώματα της, με το σώμα της, που δεν έχει ατέλειες, αφού ήταν πρωταθλήτρια του στίβου πριν από λίγα χρόνια, και ήταν καλοκαιρινό. Το στούντιο είναι φωτεινό, μεγάλο και χαρούμενο.
Η πρεμιέρα ήταν κάπως αγχωμένη, κάπως τυποποιημένη. Ήταν κάτι καινούργιο για όλους, το οποίο έπρεπε να παρουσιάσουν στο ελληνικό κοινό και να το υποστηρίξουν. Σε γενικές γραμμές, σχετικά καλή ήταν η πρεμιέρα, γιατί τι παραπάνω να περιμένει κανείς από ένα παιχνίδι με τόσο αυστηρή δομή, με συγκεκριμένες ενότητες και κανόνες. Οι παρουσιαστές, ήταν σαν να περίμεναν να τελειώσει η πρεμιέρα, για να πάμε παρακάτω, για να μπει το νερό στ’ αυλάκι και η εκπομπή σε μια ρέγουλα.
Στο δεύτερο επεισόδιο λοιπόν ''λύθηκαν'', βρήκαν τους εαυτούς τους και τους ρυθμούς τους. ''Λύθηκε'' και η Ντορέττα Παπαδημητρίου και ο Σωτήρης Καλυβάτσης, γιατί ο Σάββας Πούμπουρας ήταν άνετος και κεφάτος και στο πρώτο και στο δεύτερο επεισόδιο. Ήταν σα να ξεπέταξαν από πάνω τους την πρεμιέρα με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Η Ντορέττα Παπαδημητρίου ήταν πιο ήρεμη, μιλούσε κανονικά, γιατί στην πρεμιέρα μιλούσε λίγο πιο δυνατά απ’ όσο έπρεπε. Τώρα μιλούσε δυνατά εκεί που έπρεπε, όπως ας πούμε στην ανακοίνωση των βαθμών.
Για το Σωτήρη Καλυβάτση τι να πει κανείς; Ο άνθρωπος που χαλαρώνει μέσα στην κωμική εγρήγορση, που μ’ ένα βλέμμα γελάς, χωρίς να χρειαστεί καν να μιλήσει, που βρίσκει να πει τα πιο απίθανα πράγματα, αταίριαστα λογικά μεταξύ τους, ταιριαστά για την κωμωδία. Γιατί το χιούμορ δε χρειάζεται πάντα πολυλογία, είναι χιλιάδες τα στοιχεία που μπορεί να προκαλέσουν το γέλιο, το βλέμμα, οι κινήσεις του σώματος… Τα αξιοποιεί στο έπακρο. Ο Σωτήρης Καλυβάτσης είναι μία κινούμενη ιστορία κωμωδίας, μία κωμική διήγηση. Δεν έχει εκτιμηθεί όσο έπρεπε. Θα έπρεπε να βρίσκεται διαρκώς στην τηλεόραση, εδώ και πολλά χρόνια.
