«Αν και δεν ήμουν ο ζεν πρεμιέ, έζησα πολύ έντονα, τα έκανα όλα και δεν έχω να ζηλέψω τίποτα από κανέναν. Το Χριστινάκι μου είναι ο ερωτάς μου. Το έστειλε ο Θεός για να με κάνει στα… τελευταία χρόνια της ζωής μου να είμαι ευτυχισμένος».

Ο θάνατος του Στάθη Ψάλτη βύθισε στο πένθος και στη θλίψη την οικογένεια, τους φίλους και τον απλό κόσμο που τον αγάπησε μέσα από τις δουλειές του. Τα τελευταία δέκα χρόνια, ο φύλακας άγγελός του ήταν η Χριστίνα, η οποία κοιμόταν δίπλα του στο νοσοκομείο και δεν έφυγε λεπτό από το πλευρό του σε αυτή τη δύσκολη μάχη.

Οταν πριν από λίγους μήνες ο Στάθης Ψάλτης νόσησε από καρκίνο, εκείνη, στάθηκε δίπλα του διακριτικά, τον φρόντιζε καθημερινά ως το τέλος.

Ο Κώστας Φραγκολιάς, ο οποίος διατηρούσε στενή σχέση με την οικογένεια Ψάλτη, ανέφερε ότι η Χριστίνα είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση:

«Είναι πολύ άσχημα... κάπου μέσα τις το ήξερε, το πίστευε, είχε μέσα τις κάποιες φαιδρές ελπίδες αλλά, αλλά...» και συνέχισε λέγοντας: «Ήταν συνέχεια δίπλα του, κοιμόταν κάθε βράδυ δίπλα του στο νοσοκομείο το ξέρω προσωπικά...»

Σε μία από της συνεντεύξεις του ο Στάθης Ψάλτης την είχε χαρακτηρίσει «γυναίκα της ζωής του» και είχε δηλώσει πως εκείνη ήταν ένα δώρο από τον Θεό.

H Xρίστίνα είναι γεννημένη το 1973 και γνώρισε τον Στάθη Ψάλτη στα 22 της χρόνια, δηλαδή το 1995. Αρκετά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2006 παντρεύτηκαν και παρέμειναν μαζί μέχρι το τέλος του ηθοποιού, με την Χριστίνα να είναι στο πλευρό του κάθε στιγμή και να του κρατά το χέρι.

Οι δυο τους ήθελαν πάρα πολύ ν' αποκτήσουν ένα παιδί, ο Στάθης είχε μια κόρη από προηγούμενο γάμο, την Μαρία κι έκαναν προσπάθειες με εξωσωματικές, αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν.

Το 2008 ο ηθοποιός δήλωνε στην εφημερίδα Εspresso: «Υστερα από τόσες πολυτάραχες σχέσεις με γυναίκες της showbiz, τι ήταν αυτό που σε έκανε να… αράξεις στη Χριστίνα;

«Τα μάτια της, που όταν ανοιγοκλείνουν, είναι σαν να ακούω τις χαρμόσυνες καμπάνες της Παναγίας των Παρισίων… Αυτό της το είπα μόλις τη γνώρισα και τα λέει όλα. Η αγνή ψυχή της είναι ζωγραφισμένη στο βλέμμα της και στο υπέροχο χαμόγελό της που μοιάζει με πυραμίδα ανεξερεύνητη».