Pame Cinema -

Πόσο εύκολα πιστεύει μια κοινωνία το χειρότερο για ένα μέλος της? Ποιά είναι η δύναμη του ψέματος? Πώς μπορεί να αμυνθεί ένας αθώος όταν όλοι στρέφονται εναντίον του? Μπορεί ποτέ το ψέμα να ξεχαστεί ή σημαδεύει για πάντα κοινωνίες και άτομα?

Ο Thomas Vinterberg στην νέα του ταινία Το Κυνήγι επιλέγει να ασχοληθεί με όλα αυτά τα ερωτήματα βάζοντας στην παραπάνω εξίσωση και ένα ακόμα δύσκολο συντελεστή: Λέει ποτέ ψέματα ένα μικρό παιδί?

Ο Λούκας (Mads Mikkelsen) βρίσκεται σε διάσταση με τη γυναίκα του και προσπαθεί να αποκτήσει την επιμέλεια του έφηβου γιού τους. Εργάζεται σαν δάσκαλος στο τοπικό νηπιαγωγείο, στην πόλη που μεγάλωσε και που όλοι οι γονείς των παιδιών είναι φίλοι του από τα παιδικά τους χρόνια. Όμως μια μέρα η πεντάχρονη Κλάρα, κόρη του Theo (Thomas Bo Larsen), του καλύτερού του φίλου, αναφέρει στην διευθύντρια πως είδε στον Λούκας κάτι που δεν έπρεπε να δει και από τα λεγόμενα της μικρής υπονοείται σεξουαλική κακοποίηση. Όταν ρωτάει σχετικά τον Λούκας αυτός αρνείται τα πάντα αλλά η διευθύντρια δεν τον πιστεύει γιατί “ένα παιδί δεν λέει ποτέ ψέματα“. Σε λίγο καιρό η φήμη έχει εξαπλωθεί σε όλη την τοπική κοινωνία και ο Λούκας όχι μόνο χάνει τη δουλειά του αλλά υφίσταται κάθε είδους διωγμό, από τον αποκλεισμό σχεδόν από τους πάντες έως την άρνηση του τοπικού σούπερ μάρκετ να τον έχει πελάτη.

Ακόμα και όταν η αστυνομία τον αθωώνει, δεν δικαιώνεται στην συνείδηση της κοινωνίας που ορισμένα μέλη της θα προβούν σε απίστευτες πράξεις σκληρότητας για να δείξουν την αγανάκτησή τους για την υποτιθέμενη πράξη του.

Ο Vinterberg επέλεξε να βάλει την σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου ως το κρίσιμο θέμα ακριβώς επειδή είναι το πιο απεχθές έγκλημα και έτσι να αναπτύξει το θέμα της διασποράς του ψεύδους και των συνεπειών της πιο αποτελεσματικά. Και το καταφέρνει με τον καλύτερο τρόπο.

Με ένα έξοχο σενάριο (από τον ίδιο τον Vinterberg και τον Tobias Lindholm) που δίνει ιδιαίτερη σημασία στη λεπτομέρεια και που φαίνεται πως έχει μελετήσει διεξοδικά την ανθρώπινη συμπεριφορά, ο σκηνοθέτης παρουσιάζειμε υποδειγματικό τρόποτην ταχύτητα εξάπλωσης του ψέματος σκηνή – σκηνή και λεπτό προς λεπτό, δείχνοντας την αντίδραση κάθε εμπλεκομένου με χειρουργική ακρίβεια. Όταν η διευθύντρια ζητά τη βοήθεια ενός ψυχολόγου για να προσπαθήσουν να μάθουν περισσότερα από την Κλάρα, αυτός έχοντας προαποφασίσει την ενοχή του Λούκας, καθοδηγεί με τις ερωτήσεις του την μικρή. Όταν η Κλάρα ομολογεί στην μητέρα της την αλήθεια, εκείνη της απαντά πως πρέπει να ξεχάσει το γεγονός, μη πιστεύοντας το ίδιο της το παιδί. Οι φίλοι που έχουν ζήσει όλη τους τη ζωή με τον Λούκας και γνωρίζουν τον χαρακτήρα του δέχονται χωρίς την παραμικρή αμφιβολία την ενοχή του και χωρίς κανείς να ρωτήσει τη δική του άποψη.

Ο Mikkelsen παραδίδει μια εκπληκτική ερμηνεία – πήρε και το βραβείο καλύτερης ερμηνείας στις Κάννες – με λιτότητα και ευαισθησία, με βλέμμα άλλοτε πληγωμένο και άλλοτε κυνηγημένου ζώου, ενώ πολύ καλή είναι και η ερμηνεία του Bo Larsen, του φίλου του και πατέρα της μικρής Κλάρας.

Η τελευταία σκηνή της ταινίας είναι από τις πιο δυνατές και αυτή που πραγματικά καθηλώνει και δίνει την αληθινή υπόσταση του δράματος.

Βαθμολογία: 9 στα 10

To Κυνήγι (The Hunt, Jagten) – Κριτική