Pame Cinema -

Ο Γιάν ένας νεαρός μάγειρας στο Παρίσι χωρίς εμπειρία προσπαθεί ανεπιτυχώς να βρει δουλειά σε εστιατόριο καταλήγοντας τελικά σε μια καντίνα. Ερωτεύεται την Νάντια, μια νεαρή σερβιτόρα από τον Λίβανο και ζουν μαζί μεγαλώνοντας και τον γιο της Νάντια τον Σλιμάν.

Ώσπου μια μέρα ανακαλύπτει δίπλα σε μια λίμνη ένα ξύλινο σπίτι, το τέλειο μέρος για να φτιάξει το δικό του εστιατόριο. Καθώς δεν διαθέτει κεφάλαιο, παίρνει μεγάλα δάνεια αλλά στο τέλος δεν κατορθώνει να πάρει άδεια για να λειτουργήσει το μαγαζί του και τον πνίγουν τα χρέη. Η Νάντια θα φύγει στον Καναδά στην αναζήτηση ενός καλύτερου μισθού, αφήνοντας τον μικρό Σλιμάν να τον προσέχει ο Γιάν. Η πορεία του ζευγαριού θα είναι δύσκολη και επώδυνη.

Ταινία της εποχής για το πόσο εύκολα μπορεί κανείς να καταστραφεί από τις τράπεζες και το πόσο δύσκολο είναι σε ένα φτωχό νέο ζευγάρι να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Χωρίς να έχει χαρακτήρα καταγγελίας, τοποθετεί την ιστορία σε προσωπικό επίπεδο, αφήνοντας τον ήρωά του να περιπλανηθεί μέσα από όλες τις σύγχρονες μέγγενες των μικρών φιλοδοξιών των απλών ανθρώπων, από τους τραπεζίτες και τους μεσάζοντες μέχρι τους στυγνούς εκμεταλλευτές και τους εγκληματίες.

Ο σκηνοθέτης Cedric Kahn μας οδηγεί με μαεστρία από την χαρά του ζευγαριού για το εστιατόριο που ετοιμάζουν στη δυστυχία που τους ακολουθεί με τις λανθασμένες επιλογές τους. Σε αυτό τον βοηθά η εξαιρετική ερμηνεία του Guillaume Canet, που δεν λείπει σχεδόν από καμιά σκηνή της ταινίας, ο οποίος παραδίδει έναν θαυμάσιο Γιάν.

Στις αδυναμίες της ωστόσο είναι η υπερβολή του σεναρίου, καθώς ο Kahn που το συνυπογράφει παρασυρμένος από την επιθυμία του να αναδείξει το θέμα του συσσώρευσε όλα τα δεινά στον Γιάν, ξεπερνώντας αισθητά το σημείο του ρεαλισμού. Επίσης ορισμένες σκηνές μεγάλωσαν τη διάρκεια της ταινίας χωρίς παράλληλα να προσθέτουν στο θέμα και οι οποίες αν έλειπαν θα έδιναν καλύτερο ρυθμό. Η σκηνή του φινάλε όμως είναι από τις καλύτερες αφήνοντας και μια υπόνοια αισιοδοξίας.

Βαθμολογία : 6.5 στα 10

Μια Καλύτερη Ζωή (Α better Life, Une Vie Meilleure) – Κριτική