Pame Cinema -

Η σχέση μιας νεαρής Αγγλίδας στην μεταπολεμική Βρετανία με έναν πρώην πιλότο της RAF που για χάρη του εγκαταλείπει τον αξιοσέβαστο, πλούσιο και ηλικιωμένο σύζυγό της και βρίσκεται στη δίνη του έρωτα.

Το θεατρικό έργο του Terence Rattigan γράφτηκε το 1952 και ο τίτλος του αναφέρεται στο ‘Between the devil and the deep blue sea’, δηλαδή ‘Ανάμεσα στη Σκύλλα και την Χάρυβδη΄ ενώ έγινε γνωστό με τον τίτλο ‘Βαθιά Γαλάζια Θάλασσα’. Το έργο έχει παιχτεί πολλές φορές στις θεατρικές σκηνές του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, ενώ στην Ελλάδα παίχτηκε επίσης το 1952 από το ζευγάρι Έλλη Λαμπέτη – Δημήτρης Χορν. Στην μεγάλη οθόνη έχει άλλη μια μεταφορά το 1955 με την Βίβιαν Λη και τον Κένεθ Μορ.

Η ταινία ξεκινά με την Χέστερ Κόιλερ (Rachel Weisz) να κάνει μια απόπειρα αυτοκτονίας, όμως ευτυχώς η σπιτονοικοκυρά της την προλαβαίνει. Στη συνέχεια μέσα από flashbacks μας αποκαλύπτεται το πώς έφτασε σε αυτήν την πράξη απελπισίας ενώ παράλληλα η ημέρα της απόπειράς της θα αποδειχτεί στη συνέχεια καταλυτική για την ίδια.

Η Χέστερ, παντρεμένη με τον Σερ Γουίλιαμ Κόιλερ, έναν αξιοσέβαστο δικαστή και άνθρωπο πολύ ευγενή και μορφωμένο, είχε μαζί του μια ζωή που στα πρώτα χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο της προσέφερε τα πάντα εκτός από τον βαθύ έρωτα. Όταν γνώρισε τον όμορφο πρώην πιλότο της αεροπορίας ο έρωτας τους ήταν σαρωτικός. Όμως ο Φρέντι (Tom Hiddleston) δεν μπορεί να της προσφέρει τίποτα περισσότερο από τον έρωτά του και αυτόν όχι πάντα. Σημαδεμένος ο ίδιος από τον πόλεμο, νοσταλγεί τις ημέρες του ηρωισμού και της αδρεναλίνης και πνίγει την απογοήτευσή του στο ποτό. Η Χέστερ βρίσκεται ανάμεσα στην επιλογή μιας ζωής χωρίς έρωτα και μια ζωής δυστυχίας από τον έρωτα. Ποιά απόφαση θα πάρει?

Η νέα κινηματογραφική μεταφορά του Βρετανού Terence Davies είναι ένα θαυμάσιο πορτραίτο μια γυναίκας που ζει τον πιο βαθύ αλλά και πιο εύθραυστο έρωτα και που παραδίνεται ολοκληρωτικά στα συναισθήματά της για να βιώσει την απόλυτη ευτυχία αλλά και την απόλυτη δυστυχία.
Σε μια εξαιρετική ερμηνεία η Rachel Weisz μας δίνει μια συναρπαστική Χέστερ, που άλλοτε με εκρήξεις, άλλοτε ήπια και άλλοτε με εκκωφαντικές σιωπές (η σκηνή που καπνίζει σιωπηλή μπροστά στο παράθυρο είναι ίσως η πιο έντονη της ταινίας) εκφράζει το μαρτύριο που βιώνει.
Ο Tom Hiddleston είναι επίσης πολύ καλός ως ο άστατος και επιπόλαιος Φρέντι, ενώ θαυμάσιος είναι και ο Simon Russell Beale, στο ρόλο του Σερ Γουίλιαμ, του ερωτευμένου συζύγου της Χέστερ.

Η σκηνοθεσία του Davies είναι υποδειγματική, ενώ η ατμόσφαιρα του μεταπολεμικού Λονδίνου, όπου τα ερείπια δεν έχουν ακόμα μαζευτεί από τους δρόμους και οι άνθρωποι προσπαθούν να ξαναβρούν τη ζωή τους σε έναν κόσμο που δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος, είναι εξαιρετική.

Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα αξίζει να το δει κανείς όχι μόνο γιατί όλα όσα αποτελούν μια ταινία, ερμηνείες, σκηνοθεσία, σενάριο, σκηνικά και μουσική είναι υψηλού επιπέδου το καθένα ξεχωριστά, αλλά γιατί επίσης είναι αρμονικότατα δεμένα μεταξύ τους σε ένα θαυμάσιο σύνολο.

Βαθμολογία: 8 στα 10

Το Βαθύ Μπλε του Έρωτα (The Deep Blue Sea) – Κριτική