Pame Cinema -

Ο Πατ (Bradley Cooper) είναι μανιοκαταθλιπτικός. Η Τίφανι (Jennifer Lawrence) ασταθής. Μπορούν δύο άνθρωποι με τέτοια προβλήματα και εμμονές να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους?

Ο Πατ, αφού πέρασε οκτώ μήνες σε ίδρυμα, επιστρέφει στο σπίτι των γονιών του υπό παρακολούθηση. Θεωρεί πως έχει θεραπευτεί, αλλά ακόμα το μόνο που σκέφτεται είναι να τα ξαναβρεί με την πρώην γυναίκα του η οποία τον εγκατέλειψε και που εξαιτίας της κατέληξε στο ίδρυμα.

Όταν γνωρίζει την Τίφανι στο σπίτι ενός φίλου του καταλαβαίνει πως και αυτή έχει μεγάλα προβλήματα. Έχοντας χάσει τον άνδρα της έχει ιδιαίτερο ψυχισμό. Τον προσκαλεί αμέσως να κάνουν έρωτα αλλά ο Πατ αρνείται γιατί θεωρεί πως ακόμα είναι παντρεμένος. Την αποκαλεί ‘τσούλα’ και η Τίφανι συμφωνεί. Αν και δεν επιτρέπεται να πλησιάσει τη γυναίκα του ή να της μιλήσει με οποιονδήποτε τρόπο – του απαγορεύεται να έχει ακόμα και κινητό – η Τίφανι θα προθυμοποιηθεί να τον βοηθήσει με αντάλλαγμα να γίνει παρτεναίρ της σε έναν διαγωνισμό χορού.

Και ενώ ο Πατ και ι Τίφανι εξασκούνται στο χορό, ο πατέρας του Πατ Sr. (Robert De Niro), που δεν απέχει πολύ σε ψυχισμό από τον γιό του, άσχετα που δεν το καταλαβαίνει, τον πιέζει να παρακολουθούν μαζί τους αγώνες ποδοσφαίρου των Eagles, γιατί πιστεύει πως του φέρνει γούρι.

Σε αυτό το σχεδόν παρανοϊκό περιβάλλον κανείς από τους χαρακτήρες δεν έχει φυσιολογική ζωή. Όχι μόνον ο Πατ, η Τίφανι και ο πατέρας, αλλά και όλοι όσοι τους περιτριγυρίζουν έχουν τα δικά τους θέματα. Η μητέρα Dolores (Jacki Weaver) προσπαθεί να κουμαντάρει πατέρα και γιό, ο μεγαλύτερος γιός Jake (Shea Whigham) είναι ένας ανόητος που καυχιέται για το πόσο επιτυχημένος είναι χωρίς να βοηθάει κανέναν, ο Ronnie (John Ortiz), φίλος του Πατ, αισθάνεται εγκλωβισμένος σε έναν γάμο με την αυταρχική και καταπιεστική Veronica (Julia Stiles), ενώ ο Danny (Chris Tucker), o φίλος που έκανε στο ίδρυμα ο Πατ και που διαρκώς δραπετεύει, είναι και αυτός αναγνωρισμένα διαταραγμένος. Ακόμα και όταν τον Πατ τον πιάνουν κρίσεις και διαλύει τα πάντα, το κουδούνι του σπιτιού χτυπάει μόνο από τον επίσης διπολικό νεαρό γείτονα που θεωρεί πως είναι καλή στιγμή να κάνει έρευνα για τους μανιοκαταθλιπτικούς.

Έτσι, η σχέση του Πατ και της Τίφανι φαίνεται να είναι η πιο υγιής, γιατί τουλάχιστον στηρίζεται στην ειλικρίνεια και την αποδοχή των προβλημάτων τους.

Μέσα από ένα ειρωνικό πορτραίτο της σύγχρονης κοινωνίας με τα προβλήματα που δημιουργεί η συνεχής πίεση για επιτυχία και η αποξένωση των ανθρώπων, ο David O. Russell μας δίνει μια ιστορία αγάπης δύο προβληματικών ανθρώπων με πολύ χιούμορ αλλά και σεβασμό για τα άτομα που πάσχουν.

Αν και δεν είναι πρώτη φορά που τέτοια θέματα παρουσιάζονται στην μεγάλη οθόνη, ο Οδηγός Αισιοδοξίας διακρίνεται για το θαυμάσιο σενάριο του ίδιου του David O. Russell, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Matthew Quick, με έξυπνους διαλόγους που βρίσκουν κάθε φορά τον στόχο, ενώ ερμηνεύουν εξαιρετικά τους βασικούς χαρακτήρες ο Bradley Cooper και η Jennifer Lawrence, ο πρώτος μια ευχάριστη έκπληξη μετά τα Hangover και η δεύτερη ακόμα πιο ευχάριστη για την ωριμότητα της ερμηνείας της δεδομένου πως είναι μόλις 22 χρονών.

Κοντά τους ο Robert De Niro δίνει άλλη μια πολύ καλή ερμηνεία, χωρίς μεν να υπερβαίνει τον εαυτό του, αλλά κυριαρχώντας όταν εμφανίζεται στην οθόνη. Ειδικά η σκηνή που λογομαχεί με την Τίφανι/Lawrence είναι από τις καλύτερες της ταινίας.

Με μια φρεσκάδα που δεν την βλέπουμε συχνά και μια οπτική που διαφέρει, ο Οδηγός Αισιοδοξίας είναι ακριβώς ότι υπόσχεται ο τίτλος του.

Βαθμολογία: 8 στα 10

Οδηγός Αισιοδοξίας (Silver Linings Playbook) – Κριτική