Από τον Διονύση Γρηγοράτο

Η ταινία «Τα Παιδιά του Εμφυλίου», πραγματεύεται το θέμα των μαζικών μετακινήσεων 60.000 παιδιών μακριά από τις εστίες τους –με τη χρήση και ανέκδοτου αρχειακόυ υλικου- ακολουθώντας παράλληλα τα οδοιπορικά τεσσάρων παιδιών.

Δύο, ανάμεσα στα 30000 περίπου που οδηγήθηκαν με ασφάλεια από το Δημοκρατικό στρατό εκτός Ελλάδος σε Ιδρύματα χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και δύο ανάμεσα στα 30000 που κατέληξαν στις Παιδοπόλεις της Φρειδερίκης.

Τα παρακολουθεί σε τρεις φάσεις της ζωής τους:

- Στην αναγκαστική απομάκρυνση από τις εστίες τους λόγω βομβαρδισμών -ακόμα και με βόμβες Ναπάλμ.
- Στη ζωή τους στα Ιδρύματα και στις Παιδοπόλεις, όπως και στην επαγγελματική τους ζωή.
- Και στην περίοδο από την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης (και την επιστροφή των δύο στην Ελλάδα) μέχρι σήμερα...

Από τα τέσσερα παιδιά, τα δύο είναι πρόσωπα μυθοπλασίας και τα άλλα δύο υπαρκτά πρόσωπα που έχουν βιώσει τα γεγονότα, και τα οποία εντοπίσαμε ως ενήλικες σήμερα (μετέχουν ισότιμα με τους ηθοποιούς).



Το πρώτο παιδί, η Σταματούλα – η γιαγιά της εγγονής που σήμερα ψάχνει να φωτίσει τα γεγονότα- φεύγει με «τρία κ'τιά σπίρτα» στο βουνό για να βοηθήσει τους αντάρτες, γνωρίζοντας ότι ανάμεσα τους ήταν ο πατέρας της, και καταλήγει σε Ίδρυμα της Ανατολικής Ευρώπης.

Θα αναγκασθεί να αποχωρισθεί το φίλο της που ήταν ερωτευμένη - το ΑΓΟΡΙ με το σιδερένιο χέρι- ο οποίος μεταφέρεται σε Παιδόπολη. Θα έλθει με προσωρινή άδεια να τον συναντήσει αλλά δεν προλαβαίνει γιατί ο μικρός αυτοκτονεί καθώς υπήρξε θύμα βιασμού! Εκεί παθαίνει το πρώτο σοκ.

Δε μιλάει πια ή αρνείται συνειδητά να το κάνει. Στην Τασκένδη αργότερα θα πάθει και δεύτερο σοκ όταν συναντάει τον πατέρα της με άλλη οικογένεια!



Το δεύτερο παιδί είναι το Αγόρι με το σιδερένιο χέρι, το φλερτ της Σταματούλας. Απείθαρχο, αρνείται να κοιμηθεί σε κρεββάτι στην Παιδόπολη –προτιμάει χάμω, στο έδαφος όπως έχει συνηθίσει.

Παίζει με τα «ζωντανά» μέχρι που ο τραυματισμός του από οβίδα στο χέρι και ο βιασμός του από Παιδοφύλακα, το οδηγεί σε αυτοκτονία στη λίμνη του Ζηρού.



Το τρίτο παιδί είναι ο Γιώργος με τη σφεντόνα (υπαρκτό πρόσωπο) που κατέληξε και αυτός σε Παιδόπολη. Μέλος 11μελούς οικογένειας, σκορπισμένης στην Πολωνία, σε φυλακές και σε Παιδοπόλεις, έχει μόνιμο καημό να συναντηθεί μαζί τους καθώς και με την «χαμένη του αδελφή» όπως ονομάζει το παιδικό του φλερτ.

Φλερτ που δεν είχε ευτυχή κατάληξη αφού η «χαμένη αδελφή» υιοθετήθηκε παράνομα –όπως και εκατοντάδες άλλα παιδιά- και κατέληξε στην Αμερική. Για να εντοπίσει τα ίχνη της σήμερα ως ενήλικας στην Οργάνωση Ανεύρεσης Προσώπων «ΡΙΖΕΣ».



Τέλος, το τέταρτο παιδί είναι η Ολυμπία (υπαρκτό πρόσωπο) που από μικρή -ελλείψει παρτενέρ- χόρευε με την κατσίκα της, την Μαλτέζα, και η οποία έφυγε με τον Δημοκρατικό στρατό για να δει τον κόσμο «πέρα από το βουνό»!

Αξιοποιεί το ταλέντο της στην ΕΣΣΔ ως Χορογράφος στα Μπολσόι (πρακτική εξάσκηση με την ΟΥΛΑΝΟΒΑ), στην Οδησσό (επικεφαλής χορογράφος στην Όπερα) και, μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, στην Λυρική!



Πηγή: Περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ