ΟΟδυσσέας Παπασπηλιόπουλοςείναι αυτό που λέμε «καλός ηθοποιός». Γίνεται τελικά κάποιος καλύτερος επειδή κάνει «από όλα»; Πέρα από τις ποιοτικές επιλογές, βοηθούν και οι επαγγελματικοί συμβιβασμοί;
«Αισθάνομαι ότι υπάρχει τρόπος να συμβιβάζεται κανείς μέχρι το σημείο στο οποίο παραμένει πιστός σε γενικό πλαίσιο με αυτό που πιστεύει ιδεολογικά και δημιουργικά, θέλω να πω ότι δεν χρειάζεται κάνεις να παρεκκλίνει πολύ. Τουλάχιστον εγώ δεν χρειάστηκε. Κάποιους συμβιβασμούς προφανώς τους έκανα, αλλά, κοιτάζοντας τα πράγματα που έχω κάνει 17-18 χρόνια τώρα, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο, δεν ντρέπομαι. Ακόμα και τα λιγότερο καλά μου χρειάζονταν. Νομίζω με έκαναν καλύτερο. Δεν θα έκανα κάτι αν ντρεπόμουν. Εχω κάνει και διαφήμιση για την οποία είμαι περήφανος. Ήταν πολύ ωραία» τόνισε στα Παραπολιτικά.
-Μόνο στην Ελλάδα «ντρέπονται» οι άνθρωποι για τις διαφημίσεις... Γιατί; Είμαστε ενοχικοί;
«Στην Ελλάδα είμαστε ενοχικοί για κάποια πράγματα, ενώ δεν θα έπρεπε. Ενοχοποιημένη είναι και η τηλεόραση. Δεν φταίει, όμως, εκείνη η καημένη. Είναι ο τρόπος που την κάνουμε, γιατί έχουν γίνει και ωραία πράγματα στην τηλεόραση. Οι ενοχές έχουν να κάνουν με τη λάθος Παιδεία. Έχουμε συντηρήσει μέσα μας μεταπολιτευτικές αντιλήψεις, οι οποίες προ πολλού έχουν τελειώσει, αλλά εμείς τις διατηρούμε, γιατί τις διδασκόμαστε ακόμα στα σχολεία. Μας μπερδεύουν πολλές έννοιες μαζί. Ευθύνονται για εκτρώματα. Με βάση αυτά ζούμε τη ζωή μας, ψηφίζουμε, αντιλαμβανόμαστε, κάνουμε τις συγκρίσεις μας για το τι είναι έντεχνο, ποιοτικό ή κακώς εννοούμενο εμπορικό. Με βάση αυτά αποφασίζουμε τι είναι αριστερό ή δεξιά, προοδευτικό... Δυστυχώς όλα αυτά είναι προβλήματα Παιδείας.»
