Ο ηθοποιός, Παύλος Χαϊκάλης, σε συνέντευξή του, μιλά για τα λάθη που έχουν γίνει σε επίπεδο υποκριτικής, αλλά και για το τι θεωρεί πως είναι ιδανικό να γίνει για να ακουστεί η φωνή της Ελλάδας...

Έχει ξεχωρίσει τελευταία κάποιους νέους καλούς ηθοποιούς ή δημιουργούς που εξέπληξαν
ευχάριστα τον Παύλο Χαϊκάλη;

«Είναι τόσο μεγάλη κουβέντα αυτή και δεν θέλω να αδικήσω κανέναν. Σίγουρα υπάρχουν, αλλά, για να είμαι ειλικρινής, ομολογώ πως αποτύχαμε να πάρουμε με επιτυχία τη σκυτάλη από τους αξεπέραστους ηθοποιούς του παλιού ελληνικού σινεμά. Το ότι η Αλίκη Βουγιουκλάκη εξακολουθεί να μεγαλώνει γενιές είναι αξιοθαύμαστο, από την άλλη ,όμως, αποδεικνύει πόσο κακό κάναμε όταν κάποια εποχή θελήσαμε απερίσκεπτα να "διαγράψουμε" τη Φίνος Φιλμ αντί να προσπαθήσουμε να την εξελίξουμε. Αποτέλεσμα; Ακόμα δεν έχουμε βρει τα πατήματά μας, στροβιλιζόμαστε, τσαλαβουτάμε... Και ως συνέπεια της κρίσης, βέβαια. Χρειάζεται να γίνει ένας πολιτιστικός αποπληθωρισμός πρώτα και μετά να δούμε πού βρισκόμαστε στ' αλήθεια».

Ποιο το μεγάλο του όνειρο;

«Είμαι μεγάλος λάτρης του κινηματογράφου και μου αρέσει να δουλεύω για το σινεμά. Ξέρετε ,λοιπόν, τι θα ήθελα; Να φωνάξουμε κάποτε έναν τεράστιο σκηνοθέτη. Τον Σπίλμπεργκ, ας πούμε! Και να μαζευτούν οι καλύτεροι της ελληνικής υποκριτικής και να κάνουμε μια ταινία, π.χ. για την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Να χτυπήσουμε τα box office. Και να το κάνουμε όχι για τα λεφτά, αλλά για να ακουστεί η φωνή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Να φτιάξουμε κάτι δυνατό και να δηλώσουμε την παρουσία μας. Δυστυχώς ,όμως, το "δεν βαριέσαι" υπάρχει ακόμα. Είμαστε εγκλωβισμένοι στις αντιφάσεις μας. Διαθέτουμε έναν σπουδαίο πολιτισμό, του οποίου αδυνατούμε να σηκώσουμε το βάρος!».

Τηλέραμα