Η Βασιλική επιστρέφει από την Σπάρτη, κρατώντας στην αγκαλιά της το φέρετρο του γιου της. Αδυνατεί να ξεπεράσει τον χαμό του παιδιού της και δεν παύει να θεωρεί τον εαυτό της υπεύθυνο για τον θάνατό του.