Αναζήτηση
Ο λύκος της Wall Street - iShow.gr
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Ο λύκος της Wall Street - iShow.gr
Είδος
Δραματική ταινία αμερικανικής παραγωγής 2013
Συντελεστές
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Υπόθεση
Αστυνομική
Βιογραφία
Εκατομμυριούχος στα 26. Κατάδικος στα 36. Η αληθινή ιστορία του Τζόρνταν Μπέλφορντ, ενός χρηματιστή από το Λονγκ Άιλαντ, η δραματική άνοδος και πτώση του στη Γουόλ Στριτ, που συνόδευσε την ταραχώδη ζωή του,με τα ατελείωτα πάρτυ, τις καταχρήσεις και τη διαφθορά.

Trailer
Trailer
Φωτογραφίες
Πληροφορίες
Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, η νέα ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε, «Ο Λύκος της Wall Street”, ακολουθεί την εξωπραγματική άνοδο, τη γεμάτη απολαύσεις ζωή, αλλά και την πτώση του Τζόρνταν Μπέλφορντ, του χρηματιστή από τη Νέα Υόρκη, που έκανε μια περιουσία εξαπατώντας επενδυτές. Με παράλογα πλούτη στα χέρια του, από πολύ νεαρή ηλικία, τα διοχέτευσε όλα σε μια ατελείωτη σειρά από αφροδισιακά: γυναίκες, κοκαΐνη, αυτοκίνητα, στην πανέμορφη σύζυγο του, και σε μια ζωή χωρίς όρια.

2 ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΧΡΥΣΗ ΣΦΑΙΡΑ
ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ
ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ (ΚΩΜΩΔΙΑ/ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ)


Σε σενάριο του Τέρενς Γουίντερ, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζόρνταν Μπέλφορντ

Η ΠΛΟΥΣΙΑ ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ
Εκατομμυριούχος στα 26. Κατάδικος στα 36.


«Αυτή η ιστορία, ήταν σαν ένας μοντέρνος Καλλιγούλας για μένα», αναφέρει ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, πρωταγωνιστής και συμπαραγωγός για την ταινία.
«Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90, η Γουόλ Στριτ, ήταν τρομερά ανεξέλγκτη, σχεδόν Άγρια Δύση», συνεχίζει. «Ο Τζόρνταν Μπέλφορντ, ήταν ένας μεταξύ πολλών, που το εκμεταλλεύτηκε κι έκανε γιγαντιαία περιουσία. Για μένα, η ιστορία του ενσωματώνει τη συγκεκριμένη εποχή που τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα λειτουργούσαν τόσο στραβά».
«Ήταν τόσο συναρπαστική η αφοπλιστική ειλικρίνεια του Μπέλφορντ. Δεν έκρυψε τίποτα. Δεν ήταν απολογητικός για τη λαγνεία του για χρήμα ούτε για την απρόσκοπτη κατανάλωση του. Μου φάνηκε ότι ήταν η βάση για έναν συναρπαστικό χαρακτήρα. Συν το γεγονός, ότι εντέλει χρειάστηκε να πληρώσει το τίμημα».
Πριν κατηγορηθεί για ασφαλιστικές απάτες και ξέπλυμα χρήματος, ο Μπέλφορντ ζούσε με πλήρη ασυδοσία- πετούσε με το δικό του ελικόπτερο, οδηγούσε έξι αυτοκίνητα πολυτελείας, αγόραζε σκάφη από την Κοκό Σανέλ, άφηνε εξωφρενικούς λογαριασμούς σε ξενοδοχεία, πόρνες και ναρκωτικά.
Έπειτα, τα έχασε όλα. Με μπόλικο χρόνο πια στα χέρια του, άρχισε να καταγράφει το χρονικό της ζωής του, αποκαλύπτοντας βήμα- βήμα, πως έχτισε από το μηδέν την περιουσία του, πως εξαπάτησε κόσμο και πως κατέληξε και πάλι στο μηδέν εξαιτίας της ζωής που έκανε. Γραμμένο σύμφωνα με τη νεοϋρκέζικη λογική, οι κριτικοί επαίνησαν το βιβλίο του για το ρυθμό και το κωμικό του ύφος, και το θεώρησαν την τέλεια απεικόνιση της καταναλωτικής Αμερικής.
Ο Μπέλφορτ μπορεί να μην ανήκε στη μαφία, αλλά πολλοί τον αντιμετώπισαν ως οικονομικό γκάνγκστερ. Όταν αποκαλύφθηκε η ιστορία του, το περιοδικό Forbes τον αποκάλεσε «ένα είδος Ρομπέν των Δασών, που κλέβει από τους πλούσιους για τον εαυτό του».
«Είναι ένα είδος μοντέρνου γκάνγκστερ», αναφέρει ο Τζόι ΜακΦάρλαντ, ένας από τους παραγωγούς της ταινίας. «Δεν είναι βίαιος εγκληματίας όπως βλέπουμε σε άλλες ταινίες, αλλά κάποιος, που έχει βρει έναν τρόπο να εκμεταλλεύεται το σύστημα και να ικανοποιεί τη δική του απληστία. Με τον ίδιο τρόπο που «Τα Καλά Παιδιά» (Goodfellas), ήταν η ιστορία της συμμορίας της γειτονιάς, έτσι και τώρα, είναι το ίδιο. Μόνο που η γειτονιά τυχαίνει να είναι η Γουόλ Στριτ. Και τα θύματα, αντί για τους ντόποιους καταστηματάρχες, είναι εκατομμύρια κόσμου στα ίδια τους τα σπίτια».
«Ο τρόπος που έκανε την ταινία ο Μάρτιν, είναι τόσο αστείος. Έχεις το σεξ, τα ναρκωτικά και τα χρήματα, αλλά και μια μόνιμη αίσθηση του χιούμορ, αναμεμειγμένη με διάφορα συναισθήματα. Το στυλ που προσδίδει στην ταινία, της δίνει μεγαλειώδεις διαστάσεις. Όποτε ο Μάρτιν Σκορτσέζε συναντά το Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, δε μπορεί παρά να είναι γεγονός», αναφέρει η παραγωγός Έμμα Τίλλινγκερ.
Ο ΝτιΚάπριο ένοιωθε το ίδιο. «Δε μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι το Μάρτυ για το υλικό αυτό. Είναι ικανός να δώσει ζωή και χιούμορ στο σκοτάδι αυτής της ιστορίας. Θυμάμαι ότι πάντα έλεγε ότι τα «Καλά Παιδιά» (Good Fellas) είναι μια μαύρη κωμωδία. Γι’αυτό τον προσεγγίσαμε εξαρχής».
Ο σεναριογράφος Τέρενς Γουίντερ καταλήγει: «Όταν είδα την ταινία για πρώτη φορά, μου έπεσε το σαγόνι. Ήταν ακριβώς όπως το είχα γράψει, αλλά δε μπορούσα να πιστέψω το βαθμό της τρέλας, της έντασης και του γέλιου. Ο Μάρτυ έχει προφανώς το ταλέντο να παίρνει κάτι γραπτό, και να το μετατρέπει σε οπτικό αριστούργημα. Δημιούργησε τσουνάμι τρέλας».

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡ... ΑΛΛΙΩΣ

Για το Μάρτιν Σκορτσέζε, η ιστορία του Τζόρνταν Μπέλφορντ, του έδωσε την ευκαιρία να εξερευνήσει την κωμική πλευρά της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Του έδωσε επίσης την ευκαιρία, να κάνει το ταξίδι στη χρηματοοικονομική τρέλα που δείχνει να κατακλύζει την αμερικανική οικονομία.
«Όπως κάποιος που του αρέσει να μελετάει την ιστορία, έμεινα έκπληκτος από το γεγονός ότι τα ίδια πράγματα συμβαίνουν ξανά και ξανά», σχολιάζει. «Υπάρχουν περίοδοι οικονμικής ευημερίας, που τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν καλά για όλους – και μετά καταρρέουν όλα, και όλοι συνειδητοποιούν ότι μόνο λίγοι ήταν εκείνοι που πλούτιζαν εις βάρος των άλλων. Συνέβη τη Χρυσή Εποχή στα τέλη του 19ου αιώνα. Συνέβη το 1929. Συνέβη το 1987, όπου και διαδραματίζεται η ταινία μας. Συνέβη στις αρχές του αιώνα, και συνέβη και το 2008. Είναι σίγουρο ότι θα συμβεί ξανά και στο μέλλον”.
Ο Μπέλφορντ ταίριαζε απόλυτα στο είδος του χαρακτήρα που έλκυε το Σκορτσέζε: άντρες οδηγημένοι από τη φιλοδοξία τους, που πετυχαίνουν με τους δικούς τους όρους, αλλά δε μπορούν να αποφύγουν τον ηθικό βάλτο.
«Ο Τζόρνταν έζησε μια ζωή διόλου υποδειγματική, κατά κάποιο τρόπο ποταπή», λέει ο Σκορτσέζε. «Όχι επειδή ήθελε να βλάψει κανέναν, αλλά έτσι έμαθε από τους ανθρώπους γύρω του. Είναι κάτι που έβρισκα πάντα ενδιαφέρον: οι άνθρωποι προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από αυτούς τους χαρακτήρες, σαν να είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Αλλά δεν είναι. Είμαστε εγώ κι εσύ, που αν είχαμε γεννηθεί υπό άλλες συνθήκες και σε άλλα περιβάλλοντα, ίσως κάναμε τα ίδια λάθη, και τις ίδιες κακές επιλογές. Με ενδιαφέρει να αναγνωριστεί ότι μέρος αυτών των χαρακτήρων βρίσκεται στην ανθρώπινη φύση όλων μας”.
Ο Σκορτσέζε τα αναγνώρισε όλα αυτά στο σενάριο του Γουίντερ. Ο Τέρενς Γουίντερ έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τη δουλειά του στην τηλεοπτική σειρά The Sopranos και για το Boardwalk Empire. Εκείνος ξεκίνησε την έρευνα του πηγαίνοντας κατευθείαν στην πηγή: συναντήθηκε πολλές φορές με τον ίδιο τον Μπέλφορντ. «Ο Τζόρνταν ήταν απίστευτα ανοιχτός. Όχι ότι το βιβλίο κρύβει κάτι, αλλά ο ίδιος αυτοπροσώπως, είναι ακόμα πιο ευθύς. Περιέγραψε με πλήρεις λεπτομέρειες τα όργια, τη χρήση των ναρκωτικών, τις σχέσεις και ο,τιδήποτε τον αφορούσε. Ήταν ανοιχτό βιβλίο. Πήρα συνεντεύξεις από τους γονείς του, την πρώην σύζυγο του, τους υπαλλήλους του, ακόμη κι από κάποια θύματα του».
Σύντομα, ο Γουίντερ είχε ένα πολυδιάστατο πορτραίτο του Μπέλφορντ στο κεφάλι του. «Η ιδιοφυία αν θέλετε, του Τζόρνταν, είναι ότι μπορεί να γίνει πολύ γοητευτικός- είναι έξυπνος, αστείος και αυτοσαρκαστικός. Το ίδιο ίσχυε και για τους ανθρώπους που δούλεψαν για εκείνον. Είναι όλοι τους τόσο γοητευτικοί, που για στιγμές ξεχνάς ότι έκλεβαν όλο τον κόσμο».
«Ο Τζόρνταν ήταν ένα απλό παιδί από το Κουίνς. Οι γονείς του ήταν λογιστές, και το μόνο που ήθελε ήταν να γίνει πετυχημένος και καλός σε αυτό που θα διάλεγε να κάνει. Είχε το ιδιαίτερο χάρισμα του πωλητή, μέχρι που τον διέφθειρε το σύστημα κι άρχισε να τρέφεται από αυτό. Το αντιμετώπισα σα την ιστορία ενός νεαρού παιδιού που μεταμορφώθηκε σε οικονομικό τέρας».
«Το τέρας σύντομα απέκτησε μια αχόρταγη λαγνεία για όλα τα παιχνίδια και τις ευχαριστήσεις γνωστές στην ανθρωπότητα. Δεν είναι απλά η ιστορία ενός ανθρώπου που σκαρφάλωσε στη Γουόλ Στριτ, κι έπειτα έπεσε. Είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που η ζωή του γέμισε με παράλογα γεγονότα, πυροδοτούμενα από την προσωπική του εμμονή με το σεξ και τα ναρκωτικά . Ήταν εθισμένος σε ο,τιδήποτε μπορεί κανείς να εθιστεί. Κι έχασε τον έλεγχο».
Ο Γουίντερ βρίσκει την ιστορία του Μπέλφορντ, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα τη στιγμή που κατά την οικονομική κρίση, αποκαλύπτονται συνεχώς περιπτώσεις διαφθοράς, και αλλάζει η δημόσια εικόνα της Γουόλ Στριτ. «Βρισκόμαστε εδώ, έν έτει 2013, πέντε χρόνια μετά τη θεαματική κατάρρευση της οικονομίας, και παρ΄όλα αυτά, πολλοί από τους υπαίτιους διατηρούν πολύ σημαντικές θέσεις», τονίζει. «Αναρωτιέμαι αν μάθαμε κάτι από όλο αυτό».
Ο ΝτιΚάπριο ενθουσιάστηκε με τη γραφή του Γουίντερς. «Ο Τέρυ έγραψε ένα σενάριο που αποτύπωνε τις πιο παράλογες στιγμές στη ζωή του Μπέλφορντ. Στυλιστικά, το έγραφε για τον Μάρτυ. Μου χάρισε επίσης, από τους πιο υπέροχους διαλόγους που είχα ποτέ ως ηθοποιός να αναπαράγω. Είμαστε απίστευτα ευγνώμονες που έγραψε εκείνος το σενάριο . Έδωσε τόσες πτυχές κι ένταση στους χαρακτήρες, που δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε άλλος να το κάνει».


«...Συμφωνήσαμε ότι θα το πάμε μέχρι τέλους...”


Μετά τις πρώτες συζητήσεις με το ΝτιΚάπριο, ο Σκορτσέζε συμφώνησε να σκηνοθετήσει το Λύκο της Wall Street, με έναν όρο: η ταινία θα γινόταν με όλη τη δύναμη της τρελής, ακόλαστης παρακμής που διέκρινε το σενάριο του Γουίντερ και το βιβλίο του Μπέλφορντ.
«Έπρεπε να έχω πλήρη ελευθερία με τους ηθοποιούς και το συνεργείο, για να κάνω ότι ήταν απαραίτητο, που σημαίνει ότι όλοι συμφωνήσαμε ότι θα το πάμε μέχρι τέλους», σχολιάζει ο Σκορτσέζε. «Είναι μια ιστορία για το βέβηλο, σε αντίθεση με το ιερό, το άσεμνο, σε αντίθεση με το καθωσπρέπει. Ωστόσο, δεν πρόκειται για ξεμπρόστιασμα. Παρ’όλο που η βωμολοχία, η βλασφημία, είναι εκεί. Είναι σε κοινή θέα. Είναι μέρος της ίδιας τη δομής του πολιτισμού. Ωστόσο, τελικά, νομίζω ότι παρουσιάζεται ως τρόπος ζωής - ο «τρόπος ζωής των πλούσιων και διάσημων» ».
Η ταινία σηματοδοτεί την πέμπτη συνεργασία του Μάρτιν Σκορτσέζε, με το Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, μετά τα Το Νησί των Καταραμένων (Shutter Island), Ο Πληροφοριοδότης (The Departed), Ιπτάμενος Κροίσος (The Aviator) και Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης (Gangs of New York).
«Υπήρξα πολύ τυχερός τα τελευταία 14 χρόνια, καταλήγαμε πάντα με το Λίο και να μας ελκύουν οι ίδιοι χαρακτήρες και ιστορίες. Υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ μας κι αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να παίρνουμε περσσότερα ρίσκα- εγώ τον ωθώ ως ηθοποιό, κι εκείνος με τη σειρά του, εμένα ως δημιουργό. Ναι, είναι κατά 30 χρόνια νεότερος από εμένα, αλλά ανανεώνομαι μέσω εκείνου, μου δίνει ενέργεια κι έμπνευση» , αναφέρει ο Σκορτσέζε.


Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ

«Ο Λύκος της Wall Street», οργιάζει σε χρώματα, θράσος και υπερβολή μαζί με τους χαρακτήρες του. Είναι η δεύτερη φορά που ο Μάρτιν Σκορτσέζε, χρησιμοποιεί την ψηφιακή μορφή, και στην προκειμένη περίπτωση, προσδίδει ένα ρεαλισμό σ’έναν κόσμο πλούσιο φαντασιώσεων.
Για να δημιουργήσει την εικόνα της ταινίας, ο Σκορτσέζε επιστράτευσε το διευθυντή φωτογραφίας, Ροντρίγκο Πριέτο, που πρόσφατα ολοκλήρωσε το Argo, και έγινε ευρύτερα γνωστός για τη δουλειά του με τον Αλεχάνδρο Γκονζάλεζ Ινιαρίτου. «Ο Ροντρίγκο είναι ένας εξαιρετικός κινηματογραφιστής. Έχει ένα ελεύθερο στυλ, ωστόσο σχεδόν ποιητικό, και κατάφερε να συλλάβει άψογα τους χαρακτήρες και την εποχή».
Όταν η Σάντυ Πάουελ, υπεύθυνη κοστουμιών, έψαχνε πως θα ντύσει το χρηματιστή στη δεκαετία του ’90, κατέληξε ότι δεν υπάρχει καταλληλότερος από το Τζόρτζιο Αρμάνι. Ο ιταλός σχδιαστής μεσουρανούσε τη δεκαετία εκείνη, «ντύνοντας» περισσότερες από 200 ταινίες, από το American Gigolo, μέχρι τα Καλά Παιδιά (GoodFellas) και τον Πληροφοριοδότη (The Departed).

Παίζουν
Λεονάρντο Ντι Κάπριο
Jordan Belfort
Μάθιου ΜακΚόναχι
Mark Hanna
Γιόνα Χιλ
Donnie Azoff
Γιον Μπέρνθαλ
Brad
Τζον Φαβρό
Manny Riskin
Μάργκοτ Ρόμπι
Naomi Lapaglia
Cristin Milioti
Teresa Petrillo
Σπάικ Τζόνζι
Dwayne
Ethan Suplee
Toby Welch
Κάιλ Τσάντλερ
Patrick Denham
iShow.gr - Ο κόσμος της Showbiz
ΑΪΣΟΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ INTERNET Μ.ΙΚΕ
Επικοινωνία: press@ishow.gr
Τηλ. 211-4100551