Μια επίλεκτη ομάδα ειδικών δυνάμεων έχει αναλάβει να εξοντώσει τον Tama (Ray Sahetaphy), τον πιο αδίστακτο εγκληματία της Τζακάρτα που εδρεύει σε ένα τεράστιο ρημαγμένο κτίριο παρέα με δολοφόνους, βιαστές, ναρκομανείς και κλέφτες. Η αποστολή εκτός από μυστική είναι και η πρώτη που συμμετέχει ο Rama (Iko Uwais), ένα νεοσύλλεκτο μέλος της ομάδας των αστυνομικών. Όταν η αποστολή αποκαλύπτεται κι ο Tama υπόσχεται ασυλία σε όποιον προσφερθεί να σκοτώσει τους αστυνομικούς-εισβολείς, ο Rama θα χρειαστεί να επιστρατεύσει όλο του το θάρρος για να βγει ζωντανός από μια εφιαλτική δοκιμασία που τον περιμένει σε κάθε ένα από τους 30 ορόφους του κτιρίου.

Βραβείο Κοινού
Midnight Madness Award
Toronto Film Festival
Επίσημη συμμετοχή:
Sundance Film Festival 2012
SXSW Film Festival 2012


Βρώμικο ξύλο, καθαρό σαν κρύσταλλο
“Ποτέ μην υποτιμάς πόσο επίμονη είναι η παράνοια” είναι μια από τις μετρημένες στα δάχτυλα ατάκες που ακούγονται στην ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ:ΧΑΟΣ. Ο λόγος δεν είναι κάποιου είδους σεναριακό έλλειμμα, αλλά ότι όλοι στην ταινία έχουν κάτι πιο επείγον να κάνουν από το να μιλάνε: πρέπει να παλέψουν για να ζήσουν και μετά να πολεμήσουν κι άλλο, γιατί στο λαβύρινθο των 30 ορόφων που έχουν κλειστεί 20 αστυνομικοί, ο πιο αδίστακτος εγκληματίας της Ινδονησίας και διάφοροι αιμοδιψείς παρατρεχάμενοι αυτού, η κόλαση παραμονεύει σε κάθε γωνία.


Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ:ΧΑΟΣ είναι μια κλειστοφοβική, σαρκοβόρα, καταιγιστική, ακόρεστη και μ’ έναν άξεστο τρόπο σαρκαστική ταινία δράσης που απαθανατίζει ευλαβικά τις κλωτσιές, τις μπουνιές, τις αποκρούσεις. Και η κάμερα του Evans δεν κάνει διακρίσεις, δεν στέκεται μόνο στους πρωταγωνιστές, αλλά χορεύει και σκορπάει τον θάνατο παντού, αφού όπου και να στραφεί πέφτουν κορμιά. Δεν είναι τυχαίο ότι τα credits βρίθουν από άγνωστους στρατιώτες (21 φύλακες του εργαστηρίου ναρκωτικών, 5 μέλη της συμμορίας με τις μαχαίρες, 18 πολεμιστές με bowo κ.α.) που ξεχύθηκαν κι άφησαν την τελευταία τους πνοή πάνω, κάτω και πλαγίως.


Κριτικές:
Οι αριστοτεχνικά χορογραφημένες σκηνές μάχης έχουν μια οικονομία και μια αμεσότητα που επιτρέπει στους ηθοποιούς να βάλουν τις προσωπικότητες τους στον αγώνα. Η κάμερα του Evans, καθώς γλιστράει στους ορόφους και ακολουθεί τα γρονθοκοπημένα σώματα στους διαδρόμους και στους τοίχους, μοιάζει να μην υποκύπτει στους νόμους της βαρύτητας. Η ταινία είναι αιμόφυρτη και κυκλοφορεί ελεύθερη, είναι μια ταινία τρόμου που φοράει τα ρούχα μιας ταινίας δράσης και παρέχει μια δόση τόσο καθαρής αδρεναλίνης που θα έφτιαχνε τον όποιο fan του Tarantino. Bruce Diones, New Yorker

Οι πιο βίαιες ταινίες δράσης δεν είναι πιο συναρπαστικές ή ευρηματικές από αυτήν την ψαρωτική ταινία από την Ινδονησία. David Rooney, Hollywood Reporter

Σχεδιασμένο για να κάνει το κοινό να αγκομαχά και μετά να ζητωκραυγάζει. Noel Murray, Onion Av Club
Κάνει τα σαγόνια να πέσουν, κόβει την αναπνοή. Εκπληκτικό. John Lopez, Huffington Post
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ:ΧΑΟΣ είναι ένας θρίαμβος όχι μόνο γιατί δείχνει τους πιο ενδιαφέροντες τρόπους για να κόψει κανείς τους κώλους των άλλων, αλλά και γιατί δείχνει ενδιαφέροντες τρόπους για να κόψει κανείς τον κώλο άλλων ταινιών. Indiewire, Todd Gilchrist


Trivia Fun Facts:
• Ο Joe Taslim είναι ο ηθοποιός και πρωταθλητής Judo που υποδύεται τον Jaka, τον αρχηγό της ομάδας των αστυνομικών, ο οποίος πολύ πριν ανακοινωθεί η παραγωγή της ταινίας ήρθε σε επαφή με τον σκηνοθέτη. Του έστειλε ένα μήνυμα στο facebook που του έδινε συγχαρητήρια για την επιτυχία του MERANTAU (της προηγούμενης ταινίας του σκηνοθέτη) και του δήλωνε το ενδιαφέρον του να αναμειχθεί στο επόμενο του project, χωρίς να περιμένει ότι ο σκηνοθέτης θα τον έπαιρνε στα σοβαρά. Τελικά πέρασε από οντισιόν και φυσικά προσλήφθηκε.
• Εκτός από εξπέρ στις πολεμικές τέχνες, οι ηθοποιοί που έπαιζαν στην ομάδα ειδικών δυνάμεων χρειάστηκε να εξασκηθούν στη νοηματική γλώσσα που χρησιμοποιούν οι στρατιωτικοί για να επικοινωνούν μεταξύ τους με νεύματα. Έτσι πριν το γύρισμα, ο σκηνοθέτης εξασφάλισε για την ομάδα εκπαίδευση μιας εβδομάδας στο ναυτικό σώμα στρατού της Ινδονησίας.
• Σε μια δύσκολη τεχνικά σκηνή της ταινίας η κάμερα ακολουθεί τον πρωταγωνιστή, καθώς πηδάει μέσα από μια τρύπα στο πάτωμα και καταλήγει στο κάτω δωμάτιο, όπου συνεχίζει να παλεύει. Για να γυριστεί η σκηνή, χρειάστηκαν δύο οπερατέρ: o πρώτος οπερατέρ ήταν κρεμασμένος από σύρμα στο πάνω δωμάτιο κι ο άλλος τον περίμενε στον κάτω όροφο. Όταν ο Rama περνάει μέσα από την τρύπα, το συνεργείο χαμήλωνε τον οπερατέρ που κρεμόταν από το σύρμα για να καταγράφει την κίνηση του πρωταγωνιστή, ενώ σε κάποιο σημείο περνούσε την κάμερα στον δεύτερο αθέατο (φυσικά) οπερατέρ που τον περίμενε από κάτω.
• Ο Yayan Ruhian είναι ο ηθοποιός που υποδύεται τον Mad Dog (το δεξί χέρι του Κακού της ταινίας) εκτός από δάσκαλος πολεμικών τεχνών, διδάσκει και μια τεχνική εσωτερικής αναπνοής που βοηθά το σώμα να αντέχει τα χτυπήματα.
• H ηχητική μπάντα της ταινίας είναι ένα από τα βασικά συστατικά αυτής της αδίστακτης ταινίας δράσης. Η ομάδα του sound design δούλεψε πολύ με ήχους κρουστών, παλιά αναλογικά συνθεσάιζερ και ορχηστρικά samples. Για να συνοδεύσουν τους ελεύθερους σκοπευτές επιστράτευσαν πειραγμένα drums και samplers, ενώ για τον Rama που σε μια αγωνιώδη σκηνή είναι κολλημένος μεταξύ δύο τοίχων χρησιμοποίησαν εφέ εγχόρδων κι αναλογικών συνθεσάιζερ. Στην οικογενειακή στιγμή του πρωταγωνιστή που είναι τρυφερή, ακούμε πιάνο, έγχορδα και παλλόμενα πλήκτρα.
• Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ:ΧΑΟΣ είναι μια από τις ταινίες της τριλογίας που σχεδιάζει η ομάδα του σκηνοθέτη με τον πρωταγωνιστή. Έτσι στην επόμενη ταινία που θα έχει τον τίτλο BERANDAL, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε τον Rama σε νέες περιπέτειες ενάντια σε επικίνδυνες συμμορίες.

Δηλώσεις του Σκηνοθέτη
Είμαι ο τύπος που κάνει τους κασκαντέρ να τρώνε πολλαπλές κλωτσιές στο κεφάλι για την ευχαρίστηση του κοινού. Ζητάω πολλά από τους ανθρώπους. Πουλάω αίμα και πανδαιμόνιο.
Από μικρός και μέχρι σήμερα έχω εμμονή με την απίθανη δουλειά των ηρώων της παιδικής μου ηλικίας. Οι φίλοι μου κι εγώ αναπαριστούσαμε ό,τι βλέπαμε, κάνοντας remake των αγαπημένων μας ταινιών στην πίσω αυλή. Ήμασταν οχτάχρονα που τρέχαμε γύρω γύρω, ρίχνοντας κλωτσιές και μπουνιές, βουτώντας στο γρασίδι. Τότε ήθελα να γίνω ηθοποιός, ήθελα να γίνω ο Jackie Chan. Αλλά μετά από μερικά χρόνια και πολλά μπέργκερ, άφησα στην άκρη αυτές τις βλέψεις και κινήθηκα προς μια λιγότερο σωματική κατεύθυνση.
Όταν ενορχηστρώνω μια σκηνή μάχης η διαδικασία εξελίσσεται σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη, ζωντανή δουλειά που αλλάζει με τους αυτοσχεδιασμούς και τη δημιουργικότητα των άλλων. Μερικές φορές η φύση θα βάλει το χεράκι της αλλάζοντας την πρόθεση της κάθε κίνησης. Κάποιες φορές για κακό, κυρίως όμως για καλό.
Για να είμαι ειλικρινής, ούτε το πιο συνταρακτικά ζωγραφισμένο τοπίο, ούτε οι πιο απίθανες στιγμές σε φωτογραφία, ούτε η πιο συγκινητική μουσική συγχορδία δεν πλησιάζει για μένα αυτά τα 24 καρέ τελειότητας, όταν οι πολεμιστές μου τα δίνουν όλα ώστε το κοινό να γίνει μάρτυρας ενός καθαρού σαν κρύσταλλο πλάνου μιας κλωτσιάς στο κεφάλι.
Gareth Huw Evans


Το ξύλο βγήκε από την Ινδονησία
Το 2007 ο σκηνοθέτης Gareth Huw Evans πήγε στην Ινδονησία για ένα ντοκιμαντέρ με θέμα την πολεμική τέχνη Pencak Silat. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, καθώς κατέγραφε τις κινήσεις και τα στυλ των μεγάλων δασκάλων αυτής της τέχνης, κατάλαβε ότι είχε μπροστά του ένα πολύ δυνατό υλικό για ταινία. Ειδικά ένας από τους μαθητές, ένας οδηγός φορτηγού που εργαζόταν για μια εταιρία τηλεπικοινωνίας, ο Iko Uwais, φάνηκε ότι ενσάρκωνε τέλεια την ιδέα που είχε στο μυαλό του ο Evans.
“Με την πρώτη ματιά, φαίνεται ένας ήσυχος, ντροπαλός και ταπεινός τύπος. Αλλά μετά αρχίζει να κάνει Silat και μεταμορφώνεται εντελώς. Αυτό που ξεχωρίζει τον Iko είναι ότι έχει πολύ καλή αντίληψη του πως φαίνεται όταν κάνει Silat. Έχει κάτι το στυλιζαρισμένο, κάτι cool”.
Ο σκηνοθέτης πλησίασε τον Uwais και του εξήγησε ότι έπρεπε να γυρίσει πίσω στην Ουαλία (απ’ όπου κατάγεται), αλλά του υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψει για να κάνουν μια ταινία με πολεμικές τέχνες μαζί. Ο Uwais δεν τον πίστεψε, αλλά τελικά 6 μήνες μετά δούλευαν για την παραγωγή της ταινίας MERANTAU.
To φιλμ MERANTAU πήρε το όνομα του από μια παλιά ιεροτελεστία της Ινδονησίας και διηγείται την ιστορία ενός δεξιοτέχνη του Silat που αφήνει την οικογένεια του στην ύπαιθρο και ξεκινάει μια προσωπική διαδρομή με προορισμό την Τζακάρτα, όπου μάχεται για να σώσει ένα αθώο κορίτσι από σωματέμπορους. Το MERANTAU πήρε πολύ καλές κριτικές σε διεθνή φεστιβάλ, προκαλώντας το ενδιαφέρον όχι μόνο για την πολεμική τέχνη Pencak Silat αλλά και για την επόμενη συνεργασία του σκηνοθέτη με τον πρωταγωνιστή.
‘Έτσι προέκυψε το Raid όπου ο σκηνοθέτης είχε την ευκαιρία να δουλέψει με τον ίδιο πρωταγωνιστή και να πειραματιστεί σε μια ιστορία που διαδραματίζεται ως επί το πλείστον σ’ ένα χώρο κι άρα θα έβρισκε εύκολα χρηματοδότηση. Επίσης, ο σκηνοθέτης ήταν αποφασισμένος να διευρύνει το φάσμα των πολεμικών τεχνών. “Εξ αρχής είχαμε σχεδιάσει να εισάγουμε διαφορετικά στυλ μάχης στην ταινία” μας λέει ο Evans. “Το να έχουμε όλες τους χαρακτήρες να ξέρουν Silat δεν είναι μόνο παράλογο, αλλά και βαρετό και περιοριστικό. Θέλαμε να εξερευνήσουμε πόσες διαφορετικές σχολές πολεμικών τεχνών θα μπορούσαν να συγκρουστούν η μια με την άλλη, σαν παρτίδα σκάκι”.
Για να καταστρωθούν οι σκηνές μάχης οι πρωταγωνιστές χορογραφούσαν μόνοι τους τις σκηνές μάχης με τις κλωτσιές, τις αποκρούσεις, τις μπουνιές και τα κλειδώματα και μετά την παρουσίαζαν στον σκηνοθέτη, οπότε και δούλευαν όλοι μαζί την αρχή, την μέση και το τέλος κάθε σκηνής μάχης, προσθέτοντας τις κατάλληλες παύσεις για να μπορεί το κοινό να πάρει μια ανάσα.
Στη συνέχεια ο Evans γύριζε τη σκηνή με μια handicam καταγράφοντας τη σκηνή σε κάθε της λεπτομέρεια. Έτσι, η μάχη έσπαγε στα επιμέρους κομμάτια της και προέκυπτε ένα λεπτομερές storyboard με τις κατάλληλες γωνίες για κάθε μπουνιά και κλωτσιά. Αυτή η χρονοβόρα διαδικασία, που πήρε μέχρι και βδομάδες, διαμόρφωσε το τελικό υλικό κατά 99%.
Τα storyboards μοιράστηκαν σε όλα τα τμήματα, από τους οπερατέρ μέχρι τους μακιγιέρ οπότε όλοι ήξεραν τα πλάνα της κάθε σκηνής. “Όλοι ξέρουν ακριβώς τι χρειαζόμαστε στην παραγωγή. Κι αυτό μας επιτρέπει να μοντάρουμε ενώ γυρίζουμε. Φορτώνουμε τις λήψεις στο Final Cut Pro (πρόγραμμα μοντάζ) καθώς προχωράμε κι έτσι ξέρουμε πάντα τι έχουμε και τι χρειαζόμαστε. Αυτή η διαδικασία είναι το δίχτυ ασφαλείας μας. Αν ένα μοντάζ δεν βγαίνει, τότε σκεφτόμαστε επί τόπου μια επιπρόσθετη σκηνή και γεφυρώνουμε το κενό στο μοντάζ”, εξηγεί ο Evans.
Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας διαδραματίζεται μέσα σε ένα ρημαγμένο κτίριο, γεγονός που επιφύλασσε πολλές προκλήσεις. “Ήταν πολύ σημαντικό για το κτίριο να καθιερωθεί ως ένας από τους χαρακτήρες της ταινίας” σχολιάζει ο σκηνοθέτης. “Έπρεπε να δίνει την αίσθηση ενός ατελείωτου λαβύρινθου από δωμάτια και διαδρόμους, το καθένα με τη δική του ταυτότητα για να κάνει τον καμβά της ταινίας ενδιαφέροντα. Επίτηδες ζήτησα ένα παλιό κτίριο, κάτι που να καθιστά δύσκολο να κατατάξει κανείς το που και το πότε της ιστορίας”.
Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει φυσικά και το στυλ κινηματογράφησης. Αξιοποιώντας ως επί το πλείστον την κάμερα στο χέρι κι ένα επιθετικό τρόπο καταγραφής, οι δημιουργοί ήθελαν η κάμερα κι ο φωτισμός να εισάγουν τον θεατή σε έναν σκληρό κόσμο που όμως έχει σαφή γεωγραφική όρια. Η κάμερα έπρεπε να ταξιδεύει παντού, να ακολουθεί τους πρωταγωνιστές μέσα από παράθυρα και πατώματα, πόρτες και τοίχους ακολουθώντας το ρυθμό της δράσης.


Credits:
Σκηνοθεσία, Σενάριο και Μοντάζ: Gareth Huw Evans
Παίζουν: Iko Uwais, Joe Taslim, Doni Alamsyah, Yayan Ruhian, Pierre Gruno, Ray Sahetapy, Tegar Satrya, Iang Darmawan, Eka “Piranha” Rahmadia, Verid Solaiman κ.α.
Παραγωγή: Ario Sagantoro
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Matt Flannery, Dimas Imam Subhono
Μουσική: Mike Shinoda, Joseph Trapanese