Στις αρχές του 20ου αιώνα, σε ένα απομονωμένο σωφρονιστικό ίδρυμα ενός νησιού στα νορβηγικά φιόρδ, μια ομάδα από αγόρια ηλικίας 11 έως 18 ετών βιώνει καθημερινά συνθήκες εντονότατης σωματικής και ψυχολογικής βίας: αντί να τους παρέχουν εκπαίδευση, ο διευθυντής του ιδρύματος και οι φύλακες τούς υποχρεώνουν σε επίπονες χειρωνακτικές εργασίες. Όμως, η άφιξη του 17χρονου Έρλινγκ στο ίδρυμα, αναμένεται να αλλάξει τα πράγματα, καθώς η σφοδρή του επιθυμία να αποδράσει, θα οδηγήσει πολύ σύντομα τον ίδιο και τους συγκρατούμενούς του σε εξέγερση ενάντια στο απάνθρωπο καθεστώς…

Ο διακεκριμένος Νορβηγός σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος Μάριους Χολστ («Δεσμοί Αίματος») επιστρέφει με ένα συγκλονιστικό δράμα, βασισμένο σε ένα πραγματικό περιστατικό με τραγική κατάληξη, το οποίο συνέβη το χειμώνα του 1915 στη νήσο Bastoy, στα νότια του Όσλο. Μια πανανθρώπινη ιστορία, που φέρνει αντιμέτωπο το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας με το αδάμαστο νεανικό πνεύμα.

Λίγα λόγια από το σκηνοθέτη της ταινίας Μάριους Χολστ
«Πριν από 14 περίπου χρόνια γνώρισα έναν άνδρα, ο οποίος, όταν ήταν έφηβος, έζησε για ένα μεγάλο διάστημα στη νήσο Bastoy βιώνοντας στο πετσί του όλη αυτή τη σκληρότητα. Οι οδυνηρές αναμνήσεις του με ενέπνευσαν να μάθω όσα μπορούσα περισσότερα γύρω από το περιβόητο αυτό σωφρονιστικό ίδρυμα. Κάποια στιγμή ωρίμασε στο μυαλό μου η ιδέα πως η τραγική ιστορία αυτών των αγοριών άξιζε να βγει προς τα έξω, για να λάβει την αναγνώριση που της αρμόζει».

«Η ταινία αποτελεί κατά βάση μια διαχρονική ιστορία παραλογισμού, καταπίεσης και ανταρσίας. Παράλληλα, όμως, ανιχνεύει το κακό που “φωλιάζει” σε ιδρύματα αποκομμένα από τον υπόλοιπο κόσμο, εξετάζοντας το πόσο εύκολα μπορεί να χαθεί ο έλεγχος, όταν εκείνοι που θέτουν τους κανόνες καταφεύγουν σε κατάχρηση εξουσίας».

«Πρόκειται για ένα από τα πλέον σκοτεινά κεφάλαια της σύγχρονης νορβηγικής ιστορίας, καθώς μια ισχυρή στρατιωτική δύναμη χρειάστηκε να επέμβει προκειμένου να καταστείλει την ανταρσία μιας ομάδας ανήλικων αγοριών. Αυτό το – σχετικά άγνωστο στο ευρύ κοινό – συμβάν ήταν αρκετό για να με βοηθήσει να προσδώσω στην ταινία έναν επικό χαρακτήρα, συνδυάζοντας όλη εκείνη τη δράση και την αγωνία που προσφέρει η επίπονη προσπάθεια των αγοριών να αποδράσουν προς την ελευθερία, με την οικειότητα που εξασφαλίζει η λεπτομερής καταγραφή των αναμεταξύ τους σχέσεων, κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού τους στο ίδρυμα».

«Ο θρύλος της νήσου Bastoy και των όσων αποτρόπαιων συνέβησαν εκεί στην αυγή του 20ου αιώνα, με είχε στοιχειώσει για πολλά χρόνια. Ένιωθα πως είχα αναλάβει μια “ιερή” αποστολή απέναντί σε αυτά τα ανεπιθύμητα αγόρια, που η μοίρα τους έπαιξε ένα τόσο άσχημο παιχνίδι. Και αυτός είναι τελικά ο βασικός λόγος για τον οποίο γύρισα το “Βασιλιάς σε μια Κόλαση”».


Το ίδρυμα Bastoy
Το σωφρονιστικό ίδρυμα Bastoy για νεαρά αγόρια εγκαινιάστηκε με στόχο την εφαρμογή μιας νέας νομοθεσίας του 1896, η οποία αφορούσε στη μεταχείριση παραμελημένων από τις οικογένειές τους παιδιών. Το νησί πέρασε στην κυριαρχία της νορβηγικής κυβέρνησης το 1898 και το πρώτο αγόρι έφτασε εκεί το 1900. Η κυρίαρχη ιδέα ήταν πως είναι καλύτερο για τα «προβληματικά» παιδιά να λαμβάνουν μαθήματα καλής κοινωνικής συμπεριφοράς, παρά να τιμωρούνται παραδειγματικά, καθώς, υπήρχε η πεποίθηση πως κατ’ αυτό τον τρόπο θα περιοριζόταν κατά πολύ η ροπή τους προς την εγκληματικότητα. Ανάλογα ιδρύματα εμφανίστηκαν και σε άλλες περιοχές της Δυτικής Ευρώπης, όπου εφαρμόζονταν παρεμφερείς τακτικές. Το ίδρυμα της νήσου Bastoy, ωστόσο, είχε τη φήμη του κορυφαίου στο χώρο, με τους επικεφαλής του να υποστηρίζουν πως, όσο νωρίτερα γινόταν η «παρέμβαση» στην προσωπικότητα ενός αγοριού, τόσο πιθανότερο θα ήταν να αποφευχθεί οποιαδήποτε μορφή ανεπιθύμητης συμπεριφοράς από μέρους του στο μέλλον. Το ίδρυμα Bastoy ανέστειλε οριστικά τη λειτουργία του το 1970.


Οι κριτικοί έγραψαν
«Η διεισδυτική φωτογραφία του Γιον Άντρεας Άντερσεν, για την οποία και τιμήθηκε στο Φεστιβάλ του Γκέτεμποργκ, υπογραμμίζει την οδύνη των χαρακτήρων και τη δριμύτητα του αφιλόξενου φυσικού τοπίου…»
VARIETY

«Προσφέροντας στην πορεία αρκετές εκπλήξεις σε σχέση με άλλες ταινίες παρόμοιας θεματολογίας, το “Βασιλιάς σε μια Κόλαση” αποτελεί ένα αριστοτεχνικά σκηνοθετημένο φιλμ, που όμως αποπνέει μια έντονη μελαγχολία».
INDIEWIRE.COM

«Βασισμένος στο υποβλητικό score του Γιόχαν Ζέντερκβιστ και στην εντυπωσιακή φωτογραφία του Γιον Άντρεας Άντερσεν ο Χολστ προσδίδει στην ταινία του μια έντονα arthouse αισθητική, τη στιγμή που αποσπά έξοχες ερμηνείες από τους νεαρούς και ερασιτέχνες στην συντριπτική τους πλειοψηφία ηθοποιούς του».
EYEFORFILM.CO.UK

«Ο Χολστ και ο σεναριογράφος Ντένις Μάνιουσον κάνουν θαυμάσια δουλειά στην ενσωμάτωση του φυσικού περιβάλλοντος στην ιστορία τους, δίνοντας ακόμη μεγαλύτερη έμφαση στο δριμύ ψύχος που τυλίγει τα κορμιά, αλλά και τις ψυχές των ηρώων τους».
EFILMCRITIC.COM


Trivia
-Ο Μάριους Χολστ, απόφοιτος του London International Film School και ένας από τους πλέον περιζήτητους σκηνοθέτες διαφημιστικών spot στην πατρίδα του τη Νορβηγία, με το μεγάλου μήκους σκηνοθετικό του ντεμπούτο «Cross My Heart and Hope to Die» απέσπασε το βραβείο Blue Angel στο Φεστιβάλ Βερολίνου του 1995, όπου ήταν υποψήφιος για τη Χρυσή Άρκτο.

-Ο Κρίστοφερ Γιόνερ («Η Διπλανή Πόρτα», 2005) που υποδύεται τον Μπράθεν, τον αδίστακτο επιστάτη των κοιτώνων, ήταν ένας εκ των Shooting Stars του European Film Promotion στο Φεστιβάλ Βερολίνου του 2003.

-Ο 24χρονος Μπέντζαμιν Χέλσταντ, ο οποίος ενσαρκώνει τον 17χρονο Έλρινγκ, τον ασυμβίβαστο νεαρό που φέρνει τα πάνω κάτω στο ίδρυμα, είναι ουσιαστικά ο μόνος από τα αγόρια που εμφανίζονται στο «Βασιλιάς σε μια Κόλαση» που έχει κινηματογραφική προϋπηρεσία, έχοντας παίξει σε δύο ακόμη ταινίες μεγάλου μήκους.

-Ο πρωτοεμφανιζόμενος Τροντ Νίλσεν, ο οποίος υποδύεται τον Όλαφ, τον «αρχαιότερο» τρόφιμο του ιδρύματος την εποχή που διαδραματίζεται η ιστορία και επικεφαλής του θαλάμου όπου τοποθετούνται τα δύο νέα αγόρια, επιλέχθηκε για το ρόλο κατόπιν επίπονου casting που διήρκησε έναν ολόκληρο χρόνο.

-Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στην Εσθονία, καθώς στη νήσο Bastoy λειτουργεί εδώ και κάποια χρόνια μια φυλακή χαμηλής ασφαλείας.