Ο Άνταμ Λανγκ είναι πρώην Βρετανός πρωθυπουργός και βρίσκει καταφύγιο σε ένα νησί στα ανατολικά παράλια των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όπου και γράφει την αυτοβιογραφία του. Όταν ο σύμβουλός του πεθαίνει, ένας συγγραφέας αποστέλλεται στο νησί για να τον βοηθήσει να ολοκληρώσει το βιβλίο του. Ο "ανώνυμος" συγγραφέας εισέρχεται σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται και παρασύρεται στη δίνη μιας σεξουαλικής, πολιτικής και λογοτεχνικής ίντριγκας.

Με την Αργυρή Άρκτο Καλύτερης Σκηνοθεσίας τιμήθηκε ο Ρομάν Πολάνσκι για την νέα του ταινία, "Αόρατος Συγγραφέας", στο 60ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου. Η ταινία είναι βασισμένη στο best seller μυθιστόρημα "The Ghost" του συγγραφέα Ρόμπερτ Χάρις και αποτελεί την επιστροφή του Πολάνσκι στο είδος του θρίλερ, μετά από χρόνια. Πρωταγωνιστούν οι Γιούαν ΜακΓκρέγκορ ("Angels & Demons"), Πιρς Μπρόσναν ("Die Another Day") και Κιμ Κατράλ ("Sex and the City").

Ο Σκηνοθέτης

Ο Ρομάν Πολάνσκι γεννήθηκε στο Παρίσι από Πολωνούς γονείς το 1933. Σε ηλικία 3 ετών η οικογένειά του μετακόμισε στην Κρακοβία. Το 1941 ο πατέρας του εξορίστηκε σε στρατόπεδο εργασίας στην Αυστρία και η μητέρα του στο Άουσβιτς απ' όπου δεν επέστρεψε ποτέ. Ο ίδιος ο Πολάνσκι στη συνέχεια φιλοξενήθηκε από αρκετές Πολωνικές οικογένειες. Ωστόσο, ξαναβρέθηκε με τον πατέρα του, ο οποίος παντρεύτηκε για δεύτερη φορά. Στα 14 του χρόνια, ο Πολάνσκι ξεκίνησε καριέρα ηθοποιού στο θέατρο, σε ραδιοφωνικές παραγωγές και αργότερα σε ταινίες. Παράλληλα, σπούδαζε ζωγραφική και γραφιστική σε σχολή Καλών Τεχνών στην Κρακοβία. Το 1955 ξεκίνησε σπουδές σκηνοθεσίας στην κινηματογραφική σχολή του Lodz. Η πρώτη του ταινία, "The Bicycle", ήταν βασισμένη στην εμπειρία που είχε όταν έπεσε θύμα ληστείας από έναν καταζητούμενο για τρεις φόνους. Ακολούθησε το μονόλεπτο φιλμάκι "A Murder" που προκάλεσε αίσθηση και το "Toothy Smile" που προμήνυαν τα πιο ενοχλητικά θέματα με τα οποία καταπιάστηκε ο σκηνοθέτης στις ταινίες του τη δεκαετία του '60 και του '70.

Επειδή ο Πολάνσκι δεν ολοκλήρωσε τη διατριβή που απαιτούνταν από τη σχολή του, δεν αποφοίτησε ποτέ ουσιαστικά. Παρ' όλα αυτά, προσελήφθη από την εταιρεία παραγωγής Kamera ως βοηθός διευθυντή παραγωγής. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 επέστρεψε στην Πολωνία αποφασισμένος να κάνει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία. Επρόκειτο για το "Μαχαίρι στο Νερό" του 1962, μια τεράστια κινηματογραφική επιτυχία, υποψήφια για βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Εντυπωσιασμένος από την ταινία, ο παραγωγός Τζιν Γκουτόφσκι εντόπισε τον Πολάνσκι στο Μόναχο και τον έπεισε να τον ακολουθήσει στην Αγγλία. Το 1965 ο Γκουτόφσκι ήταν στην παραγωγή της πρώτης αγγλόφωνης ταινίας του Πολάνσκι, "Αποστροφή", η οποία τιμήθηκε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και έκανε τον Πολάνσκι διεθνώς γνωστό. Ακολούθησε το φιλμ "Νύχτα Δολοφόνων", το οποίο κέρδισε το 1966 τη Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο. Στη "Νύχτα των Βρυκολάκων" του 1967, ο Πολάνσκι είχε και έναν μικρό ρόλο, ενώ πρωταγωνιστούσε η Σάρον Τέιτ, την οποία και παντρεύτηκε. Ο Ρόμπερτ Έβανς από την εταιρεία Paramount Pictures τον προσέγγισε για να σκηνοθετήσει το "Μωρό της Ρόζμαρι" της Ίρα Λέβιν. Το φιλμ του 1968 είναι μια από τις ωραιότερες και πιο επιτυχημένες δημιουργίες του Πολάνσκι.

Το 1969 μια απίστευτη τραγωδία θα τον σημαδέψει και θα τον αποσπάσει για καιρό από τη δουλειά του. Η σύζυγός του, όντας σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, βρίσκεται άγρια δολοφονημένη στο Μπέβερλι Χιλς από τη συμμορία Manson. Επέστρεψε στην ενεργό δράση το 1971 με την κινηματογραφική μεταφορά του "Μάκβεθ" και την ταινία "Τι;" (1972) σε παραγωγή του Κάρλο Πόντι. Ακολούθησε η μεγάλη επιτυχία "Τσάιναταουν" με πρωταγωνιστή τον Τζακ Νίκολσον. Η ταινία έλαβε 11 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και αυτή για το βραβείο Σκηνοθεσίας.

Η επόμενη ταινία του, "Ο Ένοικος" ήταν βασισμένη στο μυθιστόρημα "Le Locataire" του Ρόλαντ Τόπορ. Στο φιλμ ο Πολάνσκι εκτός από την σκηνοθεσία, είχε και τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ήταν ο Τρελκόφσκι, ένας Πολωνός με γαλλική ιθαγένεια ο οποίος τρελαίνεται και καταλήγει στην αυτοκτονία. Η ταινία ακόμη και σήμερα είναι αμφιλεγόμενη, θεωρείται ωστόσο από πολλούς ως αριστούργημα.

Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, ο Πολάνσκι ενεπλάκη σε ένα σκάνδαλο, αφού κατηγορήθηκε ότι είχε σχέση με μια ανήλικη κοπέλα. Ομολόγησε την ενοχή του και εγκατέλειψε την Αμερική. Πήγε στο Παρίσι, όπου γύρισε την ταινία "Τες, γλυκιά μου ξαδέλφη…" με πρωταγωνίστρια τη Ναστάζια Κίνσκι. Το φιλμ απέσπασε 6 υποψηφιότητες για Όσκαρ, και πάλι για βραβείο Σκηνοθεσίας, και κέρδισε τρία: βραβείο Φωτογραφίας, Σκηνικών και Κοστουμιών.

Μετά από μακρόχρονη απουσία από τον κινηματογράφο, επέστρεψε το 1986 με τους "Πειρατές" με τον Γουόλτερ Ματάου και το "Φράντικ" (1988) με τον Χάρισον Φορντ και τη μελλοντική σύζυγο του Πολάνσκι, Εμανουέλ Σενιέ. Ακολούθησαν τα "Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα" και "Ο Θάνατος και η Κόρη". Το 1999 ο Πολάνσκι σκηνοθέτησε τον Τζόνι Ντεπ στο θρίλερ "Η Ένατη Πύλη". "Ο Πιανίστας", έδωσε την ευκαιρία στον Πολάνσκι να εξερευνήσει τις Πολωνικές του ρίζες και τα παιδικά του βιώματα. Η ταινία δέχτηκε άριστες κριτικές, κερδίζοντας αρκετά βραβεία, μεταξύ των οποίων και τρία Όσκαρ: Καλύτερου Ηθοποιού για τον Έιντριεν Μπρόντι, Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου για τον Ρόναλντ Χάργουντ και Σκηνοθεσίας για τον Ρόμαν Πολάνσκι. Πριν επιστρέψει στο είδος του θρίλερ με τον "Αόρατο Συγγραφέα", ο Πολάνσκι μετέφερε στην μεγάλη οθόνη τον "Όλιβερ Τουίστ".


Οι Πρωταγωνιστές


Ο Πιρς Μπρόσναν γεννήθηκε το 1953 στην Ιρλανδία και μετακόμισε στο Λονδίνο σε ηλικία 11 ετών. Στην ηλικία των 20 ετών, γράφτηκε σε δραματική σχολή και, όσο ήταν στο Λονδίνο, συμμετείχε σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις στο West End, όπως "Fulinema" του Φράνκο Τζεφιρέλι και "The Red Devil Battery Sign" του Τενεσί Ουίλιαμς στο York Theater Royal. Μετακόμισε το 1982 στο Λος Άντζελες, όπου ανέλαβε τον ρόλο του Ρέμινγκτον Στιλ στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά.

Ξεκίνησε την κινηματογραφική του καριέρα με συμμετοχές σε ταινίες όπως "Βρώμικο Σαββατοκύριακο", "The Lawnmower Man"και "Κα Ντάπφαϊρ", αλλά έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς πρωταγωνιστές παγκοσμίως το 1995, υποδυόμενος τον Τζέιμς Μποντ στην ταινία "Goldeneye", με την οποία κατάφερε να αναβιώσει τη δημοτικότητα του θρυλικού ήρωα. Επέστρεψε ξανά ως Μποντ στις ταινίες "Το Αύριο Ποτέ δεν Πεθαίνει", "Ο Κόσμος δεν Είναι Αρκετός" και "Πέθανε μια Άλλη Μέρα".

Το πλούσιο βιογραφικό του Πιρς Μπρόσναν περιλαμβάνει τις ταινίες "Ο Καθρέφτης Έχει Δύο Πρόσωπα", "Mars Attacks!", "Η Κορυφή του Δάντη", "Ροβινσών Κρούσος", "Υπόθεση Τόμας Κράουν", "Ο Ράφτης του Παναμά", "Evelyn", "Εραστές Μετ’ Εμποδίων", "Το Τελευταίο Κόλπο", "The Matador", "Seraphim Falls", "Ένας Άγνωστος Ανάμεσα Μας", "Mamma Mia!" και "The Greatest". Τελευταία τον είδαμε στην περιπέτεια "Ο Πέρσι Τζάκσον και οι Ολύμπιοι: Η Κλοπή της Αστραπής" και στο αισθηματικό δράμα "Remember Me".


Ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ γεννήθηκε το 1971 στη Σκοτία, έχει πρωταγωνιστήσει στις ταινίες-ορόσημα για τον Βρετανικό κινηματογράφο, το "Μικρά Εγκλήματα Μεταξύ Φίλων" και το "Trainspotting" από τον σκηνοθέτη Ντάνι Μπόιλ, ενώ το ντεμπούτο του στην Αμερική έγινε με την ταινία "Nightwatch" το 1997.

Το βιογραφικό του περιλαμβάνει τις ταινίες "A Life Less Ordinary" του Ντάνι Μπόιλ, "Velvet Goldmine", την τριλογία – prequel του "Star Wars" ως Όμπι Ουάν Κενόμπι, "Moulin Rouge!" του Μπαζ Λούρμαν, "Black Hawk Down" του Ρίντλεϊ Σκοτ, "Down With Love", "Young Adam", "Big Fish" του Τιμ Μπάρτον, "The Island" του Μάικλ Μπέι, "Stay", "Miss Potter", "Cassandra’s Dream" του Γούντι Άλεν, "Incendiary", "Αποπλάνηση", την κινηματογραφική μεταφορά του παγκόσμιου best seller του Νταν Μπράουν "Angels & Demons", σε σκηνοθεσία του Ρον Χάουαρντ, και "The Men Who Stare at Goats". Τελευταία τον είδαμε στην ταινία "Amelia" της Μίρα Ναΐρ και προσεχώς θα τον δούμε στις ταινίες "I Love You Phillip Morris", δίπλα στον Τζιμ Κάρεϊ, και "Knockout" του Στίβεν Σόντερμπεργκ.


Η Κιμ Κατράλ γεννήθηκε το 1956 στο Λίβερπουλ και σε ηλικία τριών μηνών μετακόμισε με τους γονείς της στον Καναδά. Σε ηλικία έντεκα ετών επέστρεψε στην πατρίδα της και σπούδασε στο London Academy of Music and Dramatic Art. Μετά την επιστροφή της στον Καναδά, η Κιμ αποφοίτησε από το σχολείο σε ηλικία 16 ετών και κέρδισε υποτροφία για σπουδές στην American Academy of Dramatic Arts στην Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας της χρονιάς στην ακαδημία, το 1975, έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με την ταινία "Rosebud".

Η Κατράλ έχει συμμετάσχει σε ταινίες όπως "Ticket to Heaven", "Porky’s", "Η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή", "Χαμός στην Τσάιναταουν", "Η Κούκλα", "Η Απατηλή Λάμψη της Ματαιοδοξίας" και "Ice Princess". Έχει χαραχθεί στο μυαλό όλων ως Σαμάνθα Τζόουνς από την τηλεοπτική σειρά "Sex and the City", ένας ρόλος που της χάρισε Χρυσή Σφαίρα και τον οποίο ανέλαβε ξανά για την κινηματογραφική μεταφορά της ταινίας. Προσεχώς η Κατράλ θα επιστρέψει με τον αγαπημένο αυτό ρόλο στο sequel "Sex and the City 2".


Η Ολίβια Ουίλιαμς γεννήθηκε το 1968 στο Λονδίνο. Αποφοίτησε από το Cambridge University με πτυχίο στα Αγγλικά, πριν σπουδάσει δράμα στο Bristol Old Vic Theatre School. Ως μέλος της Royal Shakespeare Company, έκανε περιοδεία με την παράσταση "Richard III", στην οποία πρωταγωνιστούσε ο Ίαν ΜακΚέλεν. Λόγω της παράστασης βρέθηκε στις ΗΠΑ, όπου τράβηξε την προσοχή του Κέβιν Κόστνερ. Ο Κόστνερ την επέλεξε για την ταινία του "The Postman", η οποία αποτέλεσε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο. Το βιογραφικό της στον κινηματογράφο περιλαμβάνει επίσης τις ταινίες "Rushmore", "Η Έκτη Αίσθηση", "The Body", "Ο Βασιλιάς Πρέπει να Πεθάνει", "Ιδανικός Εραστής" και "Μια Κάποια Εκπαίδευση".

Λίγα Λόγια για την Παραγωγή


Ο "Αόρατος Συγγραφέας" είναι ένα σύγχρονο θρίλερ από τον δημοφιλή Βρετανό συγγραφέα και δημοσιογράφο Ρόμπερτ Χάρις. Στις αρχές του 2007, ενώ συνεργαζόταν με τον Ρομάν Πολάνσκι για την κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος "Πομπηία", ο Χάρις, πρώην πολιτικός συντάκτης, άρχισε να γράφει το μυθιστόρημα. Ο Χάρις δούλευε παράλληλα και στα δύο project και πιστεύει πως, ως αποτέλεσμα, το μυθιστόρημα διαποτίστηκε από την επιρροή του Πολάνσκι. Όταν, για διάφορους λόγους, η παραγωγή της "Πομπηίας" σταμάτησε, ο Χάρις έστειλε στον Πολάνσκι ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος, πριν την έκδοση του. Ο Πολάνσκι αποφάσισε πως θα μετέφερε τελικά το συγκεκριμένο μυθιστόρημα στον κινηματογράφο. "Έψαχνε να σκηνοθετήσει ένα θρίλερ και αρχικά του είχε κινήσει το ενδιαφέρον το πρώτο μου μυθιστόρημα, "Fatherland", αλλά ανακάλυψε πως είχε ήδη μεταφερθεί στον κινηματογράφο" εξηγεί ο Χάρις. "Σε ένα περίεργο γύρισμα της τύχης, στην οποία πιστεύει ακράδαντα, καταλήξαμε να κάνουμε κάτι τελείως διαφορετικό. Στην συνέχεια περάσαμε ευχάριστα μερικούς ακόμα μήνες, δουλεύοντας τελικά πάνω στο σενάριο αυτό."

Ο Χάρις βρήκε στον Πολάνσκι τον τέλειο συνεργάτη. "Σέβεται το πρωτογενές υλικό και πάντα έλεγε πως "το μυθιστόρημα είναι το σενάριο". Οπότε από την πλευρά του συγγραφέα είναι ο ιδανικός σκηνοθέτης. Η μέθοδος μας ήταν να κάνουμε ένα προσχέδιο, το οποίο θα γράφαμε βασισμένοι στις σκηνές και στη δομή του βιβλίου, και μετά θα το επεξεργαζόμασταν ανελέητα – ξεσκαρτάροντας, ακονίζοντας και βελτιώνοντας. Μία από τις περίεργες επιπτώσεις της συνεργασίας μαζί του ήταν η αίσθηση πως έγραφα ξανά το βιβλίο, αλλά αυτή τη φορά όπως έπρεπε. Υπάρχουν πράγματα στον "Αόρατο Συγγραφέα" που είναι καλύτερα από το βιβλίο. Δουλέψαμε πάνω σε αυτό και το κάναμε πιο έντονο."

Ο Χάρις ανακάλυψε πως είχαν παρόμοια προσέγγιση στην αφήγηση ιστοριών με τον Πολάνσκι, γεγονός που έκανε πολύ εύκολη την συνεργασία τους. "Όπως κι εγώ δεν ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για τη χρήση της πρόζας έτσι απλά για να υπάρχει, ούτε κι εκείνον νομίζω τον ενδιαφέρει να καταφεύγει σε ένα συγκεκριμένο πλάνο ή σε μια συγκεκριμένη δραματική σκηνή με στόχο τον εντυπωσιασμό. Το ενδιαφέρον είναι πάντα στην ιστορία, στους χαρακτήρες και στην λογική. Ήταν μεγάλη απόλαυση η συνεργασία μας πάνω στο σενάριο."

Το συναρπαστικό μυθιστόρημα, που διασκευάστηκε σε σενάριο, είχε επιρροές από τον μαέστρο της τέχνης του σασπένς. "Είμαι φανατικός θαυμαστής των θρίλερ του Άλφρεντ Χίτσκοκ" αναφέρει ο Χάρις. "Ο τρόπος με τον οποίο ένας απλός άνθρωπος παρασύρεται σε έναν εντελώς παράξενο κόσμο, αλλά κάθε βήμα των όσων συμβαίνουν είναι απολύτως λογικό. Η ιστορία όμως γίνεται όλο και πιο παρανοϊκή. Μου αρέσει το είδος αυτό και ο Χίτσκοκ ήταν μαέστρος του είδους. Σίγουρα προσπάθησα να βάλω ένα τέτοιο στοιχείο στον "Αόρατο Συγγραφέα". Ο κεντρικός ήρωας είναι ένας απλός και άσημος τύπος, που τυχαίνει να κάνει μια δουλειά η οποία τον μεταφέρει σε έναν εξαιρετικά ασυνήθιστο κόσμο. Παρασύρει κι εμάς στον κόσμο αυτό μαζί του. Αυτό που μου κινεί το ενδιαφέρον, καθώς και του Ρομάν νομίζω, στο είδος του θρίλερ είναι η φανταστική αφηγηματική ενέργεια και ο ρυθμός."

Αν και υπάρχουν ομοιότητες ανάμεσα στους χαρακτήρες και στους Τόνι και Σέρι Μπλερ, ο Χάρις τονίζει την καθολικότητα των θεμάτων του. "Η εξουσία είναι το θέμα που με ενδιαφέρει περισσότερο και όλα μου τα μυθιστορήματα είναι, κατά κάποιον τρόπο, μελέτες της εξουσίας. Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το φαινόμενο ενός ηγέτη που χάνει την εξουσία, είτε λέγεται Ρίτσαρντ Νίξον είτε Μάργκαρετ Θάτσερ. Πως επαναπροσμόζονται; Τι οδηγεί έναν άνθρωπο στην κορυφή και πως είναι να χάνει την εξουσία αυτή; Όταν άρχισα να γράφω, η εικόνα του Τόνι Μπλερ έφυγε τελείως από το πλαίσιο και δημιούργησα – ελπίζω – μια παγκόσμια πολιτική φιγούρα."

Ως πολιτικός δημοσιογράφος που ήταν για ένα διάστημα κοντά στον Τόνι Μπλερ, αμέσως πριν και λίγο μετά την εκλογή του ως Πρωθυπουργός, ο Χάρις είχε το μοναδικό προνόμιο της πρώτης θέσης στο επίκεντρο της Βρετανικής πολιτικής. "Συνέλλεξα πολλές πληροφορίες εκ των έσω. Είχα πρόσβαση που δεν είχε κανένας άλλος δημοσιογράφος την εποχή εκείνη, πόσο μάλλον ένας συγγραφέας. Μπορούσα να συλλέξω πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι άνθρωποι κάτω από πίεση, τον τρόπο με τον οποίο ζει κάποιος μέσα στη φούσκα της ασφάλειας, την σχέση με την εξουσία, την έξαψη και την αδρεναλίνη. Μου έδωσε την αυτοπεποίθηση να φανταστώ πως θα συμπεριφερόταν κάποιος κάτω από αυτές τις συνθήκες."

Ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ ανέλαβε το ρόλο του κεντρικού ήρωα στον "Αόρατο Συγγραφέα". Μην έχοντας καμιά περιγραφή του ήρωα ή του παρελθόντος του, ο ΜακΓκρέγκορ έπρεπε – με τη βοήθεια του σκηνοθέτη και του σεναριογράφου – να βρει τον χαρακτήρα, να ανακαλύψει τις ιδιαιτερότητές του και να αναπτύξει τον τρόπο του και τα χαρακτηριστικά του. "Ήταν αρκετά γενναίο εκ μέρος του Γιούαν να αναλάβει έναν τέτοιο ρόλο" λέει ο Χάρις. "Έπρεπε πραγματικά να διαμορφώσει μόνος του τον χαρακτήρα του. Το όνομα του Γιούαν μας είχε έρθει στο μυαλό από πολύ νωρίς, μιας και μπορεί να υποδυθεί πειστικά κάποιον που είναι ταυτόχρονα απλός αλλά και γόης. Έπρεπε επίσης να είναι συμπαθής."

Ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ ήταν ενθουσιασμένος με την προοπτική της συνεργασίας του με τον Πολάνσκι. "Περίμενα πως θα ήταν πρόκληση για μένα ο Ρομάν και πραγματικά αυτό ήθελα. Δίνει πάντα στους ηθοποιούς πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις πάνω στην ερμηνεία τους, προσφέρει πρωτότυπα σχόλια που δίνουν ζωή στις σκηνές, είναι υπέροχο. Δίνει απίστευτη σημασία στην λεπτομέρεια της ερμηνείας και σε αυτό που βλέπεις, στον τρόπο που κινείσαι, στα σκηνικά και σε ότι βρίσκεται γύρω σου. Η λεπτομέρεια είναι νομίζω που το κάνει εντυπωσιακά αληθινό. Παρακολούθησα τις περισσότερες ταινίες του όταν ετοιμαζόμουν για την ταινία αυτή και αυτό είναι που με εξέπληξε και με ενθουσίασε."

Το πολιτικό στοιχείο του σεναρίου και η ανάγκη του να εξετάζουμε τους ηγέτες μας, τράβηξαν επίσης την προσοχή του ΜακΓκρέγκορ. "Οι πολιτικοί παίρνουν μνημειώδεις αποφάσεις ζωής ή θανάτου για λογαριασμό μας και μετά αποσύρονται σε έναν κόσμο από ομιλίες και κέρδος. Δεν θεωρούνται πλέον υπεύθυνοι για τις αποφάσεις που πήραν ή για τα ψέματα που είπαν και τη γλιτώνουν. Με τρελαίνει αυτό και ο "Αόρατος Συγγραφέας" είναι πολύ επίκαιρος."

Ο Πιρς Μπρόσναν είχε διαβάσει το μυθιστόρημα, το είχε βρει συναρπαστικό και του άρεσε η πολυπλοκότητα της ιστορίας και των χαρακτήρων. Δεν είχε φανταστεί ποτέ τον εαυτό του στον ρόλο του πρώην Πρωθυπουργού. "Δεν είδα ποτέ τον εαυτό μου ως Βρετανό Πρωθυπουργό, αλλά απολαμβάνω να τον υποδύομαι και είναι δώρο το να βλέπεις τον Ρομάν επί τω έργο. Είναι χαρισματικός και πολύ συγκεκριμένος. Το να βλέπεις έναν σκηνοθέτη με το viewfinder να επιλέγει το πλάνο είναι εξαίσιο. Το viewfinder που χρησιμοποιεί μοιάζει να από την εποχή του "Μαχαίρι στο Νερό". Ήμουν θαυμαστής της δουλειάς του για πολλά χρόνια, είναι ένας εξαιρετικός κινηματογραφικός αφηγητής ιστοριών."

Το ρόλο της βοηθού του πρώην Πρωθυπουργού ανέλαβε η Κιμ Κατράλ. "Σε ένα πολιτικό γραφείο υπάρχει συνήθως μια πολύ ισχυρή φιγούρα" λέει ο Χάρις. "Πολλές φορές, όσον αφορά τους Προέδρους και τους Πρωθυπουργούς, αυτή η φιγούρα είναι γυναίκα. Είναι το είδος της σούπερ γραμματέας ή της προσωπικής βοηθού που εξελίσσεται κατά κάποιο τρόπο στην επαγγελματική σύζυγο."

Η Κατράλ θεωρεί τον Πολάνσκι έναν εμπνευσμένο σκηνοθέτη. "Έχω δει όλες του τις ταινίες και ο Πολάνσκι είναι ένας συναρπαστικός δημιουργός. Είναι υπέροχος σκηνοθέτης διότι οδηγεί το σασπένς. Τον ακολουθείς και δεν μπορείς να σταματήσεις να κοιτάς. Θέλεις να ξέρεις περισσότερα. Τον έχω ακούσει να λέει καμιά φορά, ακόμα και καθώς η κάμερα κινείται, "Μην είστε τόσο κυριολεκτικοί. Χρειαζόμαστε το σασπένς. Αφήστε κάτι έξω"."