Αναζήτηση
Γάμος σε δόσεις - iShow.gr
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Γάμος σε δόσεις - iShow.gr
Είδος
Κωμική περιπέτεια γαλλικής παραγωγής 2012
Διάρκεια
104'
Συντελεστές
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Υπόθεση
Σατιρική
Κωμωδία
Η Isabelle (Diane Kruger) είναι τριάντα χρονών και ερωτευμένη με τον άντρα των ονείρων της. Δεν σκοπεύει όμως να τον παντρευτεί, ή τουλάχιστον όχι ακόμα. H οικογένειά της ταλαιπωρείται από μια παράξενη κατάρα που διαλύει όλους τους πρώτους γάμους των μελών της. Έτσι, η Isabelle αποφασίζει να παντρευτεί τον οποιονδήποτε, προκειμένου να χωρίσει και να εξασφαλίσει μετά μια ευτυχισμένη ζωή με τον άντρα που αγαπά. Το μόνο πρόβλημα σ’ αυτό το φαινομενικά αλάνθαστο σχέδιο είναι ότι η Isabelle βάζει στο μάτι τον ιδιότροπο και εγωκεντρικό Jean-Yves Berthier (Dany Boon), έναν ταξιδιωτικό συντάκτη τον οποίο θα ακολουθήσει από το Κιλιμάντζαρο μέχρι τη Μόσχα με σκοπό να τον αποπλανήσει, να τον παντρευτεί και
φυσικά να τον χωρίσει.
Trailer
Φωτογραφίες
Πληροφορίες
Οι παραγωγοί της μεγάλης εμπορικής και καλλιτεχνικής επιτυχίας από τη Γαλλία Οι Άθικτοι παρουσιάζουν τον Γάμο σε Δόσεις, τη δεύτερη ταινία του Pascal Chaumeil (Επαγγελματίας Καρδιοκατακτητής) με τον Dany Boon (Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία) και τη Diane Kruger (Άδωξοι Μπάσταρδη, Τροία).

Πρόκειται για μια ρομαντική κομεντί που τιμά τις γαλλικές κωμωδίες της δεκαετίας του ’60, με λαμπερούς πρωταγωνιστές, γενναιόδωρες δόσεις δράσης, αξιόλογες ερμηνείες, ιδιαίτερο χιούμορ και γυρίσματα στο Βέλγιο, τη Ρωσία και την Κένυα.

Η καλλονή Diane Kruger κάνει το ντεμπούτο της στην κωμωδία με ιδιαίτερη επιτυχία πλάι στον αφοπλιστικά αστείο συμπρωταγωνιστή της Dany Boon. Το σενάριο αφηγείται με γρήγορο ρυθμό και αναπάντεχες μετακινήσεις ανά τον κόσμο μια παράδοξη ιστορία αγάπης που ενώ φαίνεται καταδικασμένη και κυνική αποδεικνύεται ρομαντική και συναρπαστική.


Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη Pascal Chaumeil

Μία από τις επιτυχίες της ταινίας, είναι ότι έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή και στα δύο χαρακτηριστικά του είδους της. Είναι κωμωδία – και πράγματι σε κάνει να γελάσεις πολύ- αλλά είναι ταυτόχρονα και μια ρομαντική ιστορία...
Ναι, ξαναγυρνώντας στην πρώτη μου ταινία με τίτλο “Επαγγελματίας Καρδιοκατακτητής”, ως προς την κωμωδία, τόσο εγώ όσο και οι συγγραφείς του σεναρίου, Laurent Zeitoun και Yoann Gromb, έχουμε την πεποίθηση ότι σε κάποια σημεία πρέπει να εμβαθύνουμε στα συναισθήματα. Αν και η ταινία κυλάει διασκεδαστικά, είναι απαραίτητο κάποια στιγμή να εντρυφήσεις στον έρωτα, χωρίς να φοβάσαι τον ρομαντισμό. Ωστόσο, προσπαθούμε να μην πέφτουμε στην παγίδα των γλυκανάλατων συναισθηματισμών! Επικεντρωνόμαστε στο να φέρνουμε τους χαρακτήρες σε αντιπαράθεση με το διαχρονικό δίλημμα, να ακολουθήσουν το πάθος ή τη λογική;

Και ως προς το ύφος της γραφής της ιστορίας σας, δεν αποκλείετε τη χρήση σκληρής και ωμής γλώσσας σε κάποια σημεία. Η τάση αυτή είναι σχετικά πρόσφατη στις ταινίες που αποκαλούμε “κομεντί” στη Γαλλία...
Πράγματι, μου αρέσει να δημιουργώ καταστάσεις που ξεφεύγουν από τα όρια της πραγματικότητας κι ύστερα θέλω κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων οι χαρακτήρες και τα περιβάλλοντα να προσομοιάζουν στον πραγματικό κόσμο, να είναι αληθοφανείς. Αυτό φυσικά περιλαμβάνει μια δόση κοινωνικής σκληρότητας και ακόμη μία σκληρότητα που προσιδιάζει στις οικογενειακές και ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα. Αυτός ο ρεαλισμός μού ταιριάζει και μου φαίνεται απαραίτητος. Πάρτε για παράδειγμα τη σεκάνς στην Αφρική, δεν δείξαμε μια χώρα βγαλμένη από καρτ-ποστάλ ή στημένη μέσα σε ένα στούντιο. Κάναμε τα γυρίσματα σε πραγματικές γειτονιές με πραγματικούς ανθρώπους...
Η Κένυα και η Μόσχα περιπλέκει αναγκαστικά ένα γύρισμα και ανεβάζει το κόστος. Ήταν μια επιθυμία φυγής ή ένα ζωτικό κομμάτι του “Γάμου σε Δόσεις”;
Πράγματι! Για να είμαι ειλικρινής, οι σκηνές στην Αφρική ήταν να γυριστούν στην Τανζανία όπου ήδη είχα κάνει ρεπεράζ... Η Νότια Αφρική μας φαινόταν ιδανική λύση σε κάποια φάση, αλλά μετά από σκέψη, αν και είναι μαγική χώρα, καταλάβαμε ότι δεν ανήκει πλέον στο διαχρονικό αφρικανικό τοπίο, αυτό που είχαμε δει στο “Πέρα από την Αφρική”. Η Κένυα με τα υπέροχα τοπία της με έπεισε περισσότερο. Άλλωστε, σε αντίθεση με την Τανζανία, εκεί υπήρχε ήδη κάποια υλικοτεχνική υποδομή μετά από τα γυρίσματα του “Επίμονου Κηπουρού”, οπότε δεν ψάξαμε περαιτέρω. Παρότι, λοιπόν, αυτό αυξάνει το κόστος της ταινίας, είναι ταυτόχρονα αυτό που της δίνει μία ρεαλιστική βάση, την αίσθηση ότι οι χαρακτήρες διασχίζουν όντως τα μέρη στα οποία τους τοποθετεί το σενάριο. Πάρτε για παράδειγμα τη σεκάνς με τους Μασάι. Υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να προσλάβουμε κόσμο να τους υποδυθεί, ενώ τώρα έχουμε τις πραγματικές τους ενδυμασίες, τις τελετές, τα έθιμά τους... Όσο για τη Μόσχα, είχαμε τον ίδιο προβληματισμό. Σκεφτόμαστε να γυρίσουμε κάποιες σκηνές εκεί και να πηγαίναμε μετά να συνεχίσουμε τα γυρίσματα στην Πράγα ή σε κάποια λιγότερο περίπλοκη χώρα. Αυτή η πόλη, όμως, έχει κάτι τόσο έντονο και θεαματικό, το οποίο η ταινία το χρειαζόταν. Η Μόσχα είναι η Νέα Υόρκη της Ανατολής!

Ας περάσουμε στους ηθοποιούς και στο κινηματογραφικό ζευγάρι του Dany Boon με την Diane Kruger…
Αυτό που βρήκα ενδιαφέρον στον Dany Boon είναι το ταλέντο του να χρησιμοποιεί το σώμα του για τη δημιουργία μπουρλέσκ καταστάσεων. Λίγοι ηθοποιοί στη Γαλλία το διαθέτουν. Με πάθιαζε η ιδέα ότι θα δουλέψω με κάποιον που έχει τόσο οξυμένη αίσθηση της σωματικής κωμωδίας, ειδικά από τη στιγμή που δεν το είχα κάνει μέχρι σήμερα. Μου θυμίζει ηθοποιούς τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους και τόσο ταλαντούχους όπως ο Peter Sellers, ο Louis de Funes, ο Bourvil, ή πιο πρόσφατα ο Jim Carrey. Είχα μάλιστα την αίσθηση ότι οι ταινίες όπου ο Dany ήταν μόνο ηθοποιός, δεν είχαν αξιοποιήσει στο έπακρον όλες τις δυνατότητές του! Είναι ένας ηθοποιός που μπορεί να πιάσει απίστευτες ταχύτητες, αλλά επίσης να είναι και πολύ κομψός. Είχε μεγάλο ενδιαφέρον για μένα να εξερευνήσω το τεράστιο εύρος των δυνατοτήτων του! Δουλέψαμε πολύ μαζί για να βρούμε το σωστό ύφος, χωρίς να φοβόμαστε να φτάσουμε στα άκρα σε σκηνές καθαρής κωμωδίας, σχεδόν φαρσοκωμωδίας, ή σε άλλες σκηνές να δώσουμε κάτι πιο συγκρατημένο και λεπτο. Το ευχάριστο μαζί του, είναι η αδιάλειπτη ευρηματικότητά του. Συνεργάζεται πραγματικά με τον σκηνοθέτη, χτίζει πάνω σε μία ιδέα, προτείνει κάτι περαιτέρω. Είναι γενναιόδωρος και δεν φοβάται να δοκιμάσει πράγματα! Δεν είχα ποτέ άλλοτε την εμπειρία να κατευθύνω έναν άλλο σκηνοθέτη. Φυσικά, κατανοεί και κατέχει άριστα την τεχνική γνωρίζοντας ακριβώς τι θα καταγράψει η κάμερα κάθε φορά, παρότι στο πλατό ήταν μόνο ηθοποιός. Νομίζω ότι αισθάνθηκε ότι ήξερα τι ήθελα και, όπως όλοι οι ηθοποιοί, λατρεύει την καθαρότητα του οράματος.

Και η Diane; Της δίνετε ένα ρόλο που σε παρόμοιό του, όχι μόνο δεν την έχουμε ξαναδεί, αλλά στον οποίο δεν θα μπορούσαμε και ποτέ να τη φανταστούμε...
Πράγματι, είναι πάντα ριψοκίνδυνο να διαλέγεις έναν ηθοποιό, είτε άντρα είτε γυναίκα, για κάτι με το οποίο δεν έχει ασχοληθεί ξανά. Επίσης, η Ιζαμπέλ, ο χαρακτήρας που υποδύεται η Diane, είναι μια γυναίκα αρκετά περίπλοκη, λέει πολλά ψέματα διαρκώς. Είναι δύσκολο αυτά να αποδοθούν μπροστά στην κάμερα γιατί απαιτούν ένα διπλό επίπεδο ερμηνείας: ένα που απευθύνεται στους υπόλοιπους χαρακτήρες και ένα δικό της. Είναι ζήτημα ισορροπιών και από τις πρώτες αναγνώσεις με την Diane, είδα ότι είχε την ενέργεια, το ταλέντο και την ευφυΐα για να το κάνει. Εξάλλου έχει τη σπάνια ικανότητα να κατανοεί με τη μία το στόχο. Η κάμερα την αγαπάει. Να προσθέσω ότι είναι πολύ εντυπωσιακή, έχει απίστευτη ενέργεια και όρεξη για δουλειά πέρα από τα συνηθισμένα! Για τις σκηνές του ρώσικου χορού στο τέλος της ταινίας, ξέρω ότι δούλεψε σαν τρελή! Είχαμε υιοθετήσει μια πολύ σύνθετη χορογραφία που πήρε μαζί της στις ΗΠΑ για να τη δουλέψει όσο θα έκανε διακοπές. Εκεί συνεργάστηκε με μία Ρωσίδα καθηγήτρια χορού και έκανε πρόβες δύο ώρες την ημέρα. Είχε φοβερές κράμπες γιατί αυτοί οι χοροί απαιτούν μεγάλη δύναμη στους μηρούς και τις γάμπες. Είναι πανέμορφοι αλλά το σώμα καταπονείται. Οπότε η Diane δούλεψε σκληρά για το ρόλο της από την αρχή. Γνωρίζω ότι διαμόρφωσε την Ιζαμπέλ, προσπαθώντας να κάνει πιο συμπαθή και πιο γκαφατζού μία γυναίκα που βάσει του αρχικού σεναρίου έμοιαζε πιο πολύ με καρικατούρα... Ήθελε πάρα πολύ να αποδώσει καλά την κωμωδία, σε ένα είδος που δεν είχε ξαναδοκιμάσει. Ήταν μια πρόκληση που εξίταρε την Diane. Αλλά μόλις ξεκίνησαν τα γυρίσματα, μίλησε πάνω από όλα το ένστικτο της ηθοποιού, όπως και στην περίπτωση του Dany άλλωστε. Μου αρέσει αυτό. Δεν θέλω να κάνω πολλές πρόβες πριν το γύρισμα, γιατί θέλω να δω τι θα βγει με τις διάφορες λήψεις. Ξέρω ότι οι ηθοποιοί λατρεύουν αυτό το αίσθημα ελευθερίας και σεβασμού της δημιουργικότητάς τους. Η ταινία βγήκε κερδισμένη γιατί η Diane και ο Dany το διασκέδασαν πραγματικά, δίνοντας πάντα τον καλύτερό τους εαυτό, χωρίς να κάνουν εκπτώσεις...

Άλλο σημαντικό στοιχείο στον “Γάμο σε Δόσεις” είναι η ποιότητα της εικόνας. Συχνά, στη Γαλλία τουλάχιστον, μεταχειριζόμαστε την κωμωδία σα φτωχό συγγενή ως προς το φωτισμό ή το ντεκόρ...
Για μένα είναι πολύ σημαντικό! Μια προσεγμένη εικόνα δεν σε εμποδίζει να γελάσεις ή να περάσεις καλά! Είναι σχεδόν ψυχοσωματικό, αν οι εικόνες μου δεν είναι καλαίσθητες δεν καταφέρνω να κάνω το γύρισμα και πέφτω σε θλίψη. Εξάλλου, μιας και στην περίπτωση της κωμωδίας συχνά οι καταστάσεις ξεφεύγουν από τα όρια του καλόγουστου, είναι καλό να βρίσκεις μια κλασική και κομψή φόρμα που να βουλιάζει τον θεατή σε ένα καλοφτιαγμένο σύμπαν και τον αφήνει να ονειρευτεί. Αυτό επιτυγχάνεται με το σωστό καδράρισμα, το ντεκόρ και το φωτισμό που διαμορφώνω με εξαιρετικούς επαγγελματίες του είδους. Θα ήθελα να αναφερθώ ιδιαίτερα στον διευθυντή φωτογραφίας Glynn Speeckaert, τον χειριστή steadicam Patrick de Ranter και τον σκηνογράφο Herve Gallet που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην αισθητική αρτιότητα της ταινίας προσδίδοντάς της αρμονία και χάρη...


Συνέντευξη με τη Diane Kruger

Όταν στην ανάγνωση του σεναρίου, βρεθήκατε αντιμέτωπη με μια νεαρή γυναίκα όπως η Ιζαμπέλ, με ποιο τρόπο αποφασίσατε να την προσεγγίσετε;
Καταρχάς, πριν από το “Γάμος σε δόσεις”, δεν μου είχαν προτείνει ποτέ κωμωδία που να μου αρέσει. Έπειτα, αυτός ο χαρακτήρας που προσπαθεί να βρει την ευτυχία με την πεποίθηση ότι ο δρόμος που επιλέγει, δηλαδή να είναι όλα προγραμματισμένα και προκαθορισμένα, είναι ο σωστός, με ενδιέφερε από την αρχή. Και επίσης μου άρεσε πολύ η ιδέα ότι λίγο-λίγο, όλο αυτό το εύθραυστο οικοδόμημα θα αναθεωρηθεί. Η Ιζαμπέλ καταλαβαίνει ότι όλες αυτές οι προκαταλήψεις της δεν ήταν ίσως καλές και στο τέλος αποφασίζει να αλλάξει στάση... Η αδέξια πλευρά της με άγγιξε επίσης, προσπαθεί τόσο πολύ να πείσει τον εαυτό της ότι ενεργεί με καλό σκοπό! Και έπειτα, εμφανίζεται ο χαρακτήρας του Dany και έρχονται τα πάνω κάτω...
Ανήκετε στους ανθρώπους που πιστεύουν ότι το μέλλον τους κατευθύνεται από σημάδια, κατάρες κι ευκαιρίες που δεν πρέπει να αφήνουμε να περνούν απαρατήρητες;
Σε καμία περίπτωση! Πιστεύω αντιθέτως ότι είναι στο χέρι μας να επιλέξουμε το μέσο για να βρούμε την ευτυχία και να καταφέρουμε πράγματα. Μα αυτό λέει και η ταινία ουσιαστικά, ότι πρέπει σε κάθε περίπτωση να αμφισβητούμε τις προκαταλήψεις και τη γνώμη των άλλων για την αγάπη που νιώθουμε. Ξέρω ότι πρέπει να έχουμε πάντα τα μάτια μας ορθάνοιχτα ώστε κοντινοί και φίλοι να μη μας επηρεάζουν τυχόν αρνητικά.

Είπατε προηγουμένως ότι αυτό το είδος της ρομαντικής κομεντί δεν μοιάζει σε ταινίες που σας είχαν προτείνει στο παρελθόν. Κι όμως, το αποτέλεσμα στην ταινία του Pascal Chaumeil είναι πολύ ευχάριστο και σας ταιριάζει γάντι!
Είναι πολύ όμορφο και είναι αλήθεια ότι το διασκέδασα πολύ. Στην κωμωδία βιώνει κανείς μία απελευθέρωση. Ένιωσα μεγάλη ευτυχία και χαρά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και μου έχει μείνει μια ανάλαφρη αίσθηση. Η έννοια της κωμωδίας συνδέεται βαθειά με την κουλτούρα του καθενός ή με την εικόνα που ο καθένας διαμορφώνει. Μου αρέσουν πολύ ορισμένες κωμωδίες που έχουν γυριστεί στη Γαλλία, αλλά δεν είχε σκεφτεί κανείς να μου δώσει παρόμοιο ρόλο ή έστω ένα ρόλο σε μια ιστορία που να με κάνει να γελάσω αρκετά ώστε να θελήσω να συμμετέχω! Εδώ, υπήρχε προφανώς αυτή η κωμική πτυχή, αλλά ταυτόχρονα και μια πιο συγκινητική πλευρά, με αληθοφανείς χαρακτήρες, κυρίως τους γυναικείους... Συχνά, αυτό που απαιτείται από στις ηθοποιούς σε αυτό το είδος είναι πολύ επίπεδο και απλό. Η Ιζαμπέλ έχει καρδιά, είναι μία ηρωίδα που θέλεις να υπερασπιστείς. Προσθέστε σε αυτό τον Dany και την ιδέα αυτού του αταίριαστου ζευγαριού! Είπα το ναι!


Συνέντευξη με τον Dany Boon

Ο «Γάμος σε Δόσεις» ανήκει στις ρομαντικές κομεντί, ωστόσο δίνει μεγαλύτερο βάρος στο γέλιο παρά στο συναίσθημα...
Είναι αλήθεια ότι δεν είναι τόσο συνηθισμένο αυτό. Ο χαρακτήρας μου διατηρεί μια πολύ συγκινητική ισορροπία. Αν και είναι αρκετά “βλάκας” και αδέξιος στην αρχή – κι αυτό είναι πολύ ευχάριστο στο παίξιμο!- φτάνουμε σταδιακά σε κάποιες στιγμές πολύ πιο ρεαλιστικές, ακόμα και σκληρές κάποιες φορές. Κατά βάθος, είναι βίαιο εκ μέρους αυτής της «βόμβας» που υποδύεται η Diane Krruger να λέει σε έναν τύπο όπως ο Ζαν-Ιβ, που διάλεξε στην τύχη: «Σ' αγαπώ, θέλω να παντρευτούμε». Αυτός δεν καταλαβαίνει τι του συμβαίνει, αναστατώνεται και καταλήγει να την πιστέψει. Θέλαμε να παίξουμε με αληθοφάνεια και ο Pascal Chaumeil έχει αυτή την ικανότητα, καταφέρνει να κάνει πιστευτή μια ιδέα που αρχικά είναι μη ρεαλιστική. Εξάλλου το σενάριο είχε απορριφθεί από αρκετούς παραγωγούς γιατί είναι τολμηρό και ριψοκίνδυνο. Ο Pascal είναι πράγματι πολύ ταλαντούχος που καταφέρνει να δώσει τέτοια ώθηση και τόσο πειστική αληθοφάνεια στην ιστορία και τους χαρακτήρες του, όπως συμβαίνει με τους χαρακτήρες στο “Γάμο σε Δόσεις”.

Μια άλλη καινοτομία, ή μάλλον επιστροφή στις ρίζες για εσάς που είχατε ξεκινήσει ως μίμος είναι η κίνηση του σώματος στον “Γάμο σε Δόσεις”. Σας βλέπουμε να χορεύετε, ή να παραπατάτε μετά από μια κάπως «άγρια» αναισθητική ένεση στον οδοντίατρο...
Ακριβώς, λατρεύω να παίζω σκηνές σαν αυτές σε μια εποχή όπου οι κωμωδίες είναι αρκετά φλύαρες και ψυχρές. Οι σεκάνς που απαιτούν σωματική κίνηση με γυρνούν στα πολύ πρώτα μου βήματα. Αλλά ήταν δύσκολο! Ο ρώσικος χορός είναι υπερβολικά περίπλοκος, οι κινήσεις είναι ασυγχρόνιστες, δεν μπορείς να βασιστείς στο ρυθμό της μουσικής. Χρειάστηκαν μήνες για να μάθω να χορεύω σωστά και όταν είχαμε τα γυρίσματα, είχα τόσο τρακ όσο και σε μια πρεμιέρα! Αυτό κράτησε δύο μέρες και ήμαστε πέντε ή έξι που χορεύαμε μαζί. Αγχωνόμουν ότι θα τα καταστρέψω όλα. Ως προς τη σκηνή με τον οδοντίατρο και την αναισθησία, ήθελα να προσθέσω ότι συνέβαλα με δικές μου ιδέες! Η ομάδα δίσταζε, ο Pascal με ρωτούσε μήπως ήταν κάπως υπερβολικό… Επέμεινα να το γυρίσουμε και τελικά έπιασε. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος για την ταινία.

Είναι μια αποκάλυψη να βλέπεις την Diane σε αυτό το ρόλο!
Tο ήθελε πολύ! Είναι η πρώτη της κωμωδία και εμπιστεύθηκε από την αρχή τον Pascal. Είχαμε δειπνήσει μαζί στο Λος Άντζελες πριν από δυόμισι χρόνια όταν πρωτοδιαβάσαμε το σενάριο, το είχαμε συζητήσει τότε, αλλά δεν περίμενα ποτέ να εξοικειωθεί σε τέτοιο βάθος με το μπουρλέσκ. Η Diane είναι πολύ απλή και αξιαγάπητη. Δεν είχα καμία αμφιβολία, αλλά άνθρωποι αλλάζουν γνώμη με τα χρόνια. Θα μπορούσε να διστάσει, να σκεφτεί την καριέρα της στην Αμερική. Αλλά τελικά, άρπαξε αυτόν τον χαρακτήρα χωρίς κανένα δισταγμό, όπως έπρεπε. Εντυπωσιάστηκα πολύ γιατί ήταν η πρώτη της φορά και τα κατάφερε θαυμάσια. Είναι αληθοφανής, αστεία, ταίριαξε η χημεία μας. Κι άλλωστε, όπως κι η Ιζαμπέλ, είναι πανέμορφη.

Αν έπρεπε να βρούμε ένα ηθικό δίδαγμα στο «Γάμο σε Δόσεις», θα μπορούσε να είναι η ιδέα ότι όλοι έχουν δικαίωμα στην ευτυχία, ακόμα κι αν πρέπει συχνά να δουν πέρα από την επιφάνεια των πραγμάτων, να αντιμετωπίσουν άλλους, συμβάσεις και καμιά φορά ακόμα και κατάρες! Το πιστεύετε αυτό;
Η ταινία κατά βάθος με κάνει να σκέφτομαι ένα βιβλίο που διάβασα, πριν από τρία χρόνια, σχετικά με την ψυχανάλυση που ονομάζεται «Συναντήσεις με τον Λακάν» του Pierre Rey.


Είναι η ιστορία ενός τύπου που όλα του πάνε καλά, τόσο στη δουλειά όσο και στην προσωπική του ζωή, αλλά ξαφνικά πέφτει σε μια τρομερή κατάθλιψη χωρίς να ξέρει το γιατί. Στην αρχή του «Γάμου σε Δόσεις», υπάρχει αυτή η ιδέα του ιδανικού ζευγαριού, που έχουν τις μικρές τους συνήθειες, έναν προσανατολισμό, είναι ευτυχισμένοι. Και ξαφνικά αυτός ο φόβος της οικογενειακής κατάρας γύρω από το γάμο αλλάζει τα πάντα. Πολλοί από εμάς έχουμε ζήσει τη στιγμή που λες «αυτή είναι» ή «αυτός είναι» ο άνθρωπός μου! Και μετά λίγο-λίγο, οι άλλοι, οι συμβάσεις και η καθημερινότητα μάς κάνουν να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά. Επίσης, η ταινία είναι πολύ επίκαιρη. Σήμερα, ενδιαφερόμαστε όλο και λιγότερο να κάνουμε μια σχέση να διαρκέσει, την εγκαταλείπουμε όταν τα πράγματα περιπλέκουν. Φτάνουμε ακόμα και στο άλλο άκρο, περνώντας πολύ γρήγορα στον «επόμενο» ή την «επόμενη». Ξεκάθαρα, θεωρείται πλέον θαύμα να βρεις σε μια σχολική τάξη παιδιά που οι γονείς τους να είναι ακόμα μαζί, ενώ πριν από τριάντα χρόνια συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Το ωραίο με αυτή την ταινία είναι ότι απαθανατίζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι, τα ζευγάρια και οι οικογένειες ζουν σήμερα. Το οικογενειακό δείπνο, βασική σκηνή της ταινίας, θυμίζει πολύ τις ταινίες του Capra, είναι μοντέρνα στο πνεύμα της. Οι ταινίες με τόση ποιότητα στο πνεύμα τους, την εικόνα, τη γραφή, το κάστινγκ είναι πλέον δυσεύρετες.
Συμμετέχουν
Νταϊάν Κρούγκερ
Isabelle
Ντάνι Μπουν
Jean-Yves
Άλις Pol
Corinne
Ρόμπερτ Plagnol
Pierre
Τζόναθαν Cohen
Patrick
Bernadette Le Sache
Solange
Etienne Chicot
Edmond
Laure Calamy
Valérie
Olivier Claverie
Maître Maillard
Jean-Yves Chilot
Ambassadeur de France
iShow.gr - Ο κόσμος της Showbiz
ΑΪΣΟΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ INTERNET Μ.ΙΚΕ
Επικοινωνία: press@ishow.gr
Τηλ. 211-4100551