Η -πιο ξεχασιάρα δεν γίνεται- μπλε ψαρίνα Ντόρι θυμάται ότι κάπου στον ωκεανό έχει μια οικογένεια που την αγαπά και την περιμένει. Η επιστροφή στις ρίζες της θα είναι ένα μάθημα ζωής για όλους τους συνοδοιπόρους της.  

 13 χρόνια μετά την πρώτη μας μαγική βουτιά στον πολύχρωμο και φαντασμαγορικό βυθό της Pixar, η αναμονή τελείωσε! Οι αστείοι και αξέχαστοι χαρακτήρες του Ψάχνοντας τον Νέμο συνεχίζουν τα θαλάσσια κατορθώματά τους, και πρωταγωνίστρια αυτή τη φορά είναι το ξεχασιάρικο ψάρι που λέγεται Ντόρι, η οποία … απρόβλεπτα θυμάται τη χαμένη της οικογένεια – και ξεκινά έτσι μια νέα, απίθανη περιπέτεια.

Το 2003 ήταν μια πραγματικά ξεχωριστή κινηματογραφική χρονιά. Στις αίθουσες κυκλοφόρησε μια ταινία σταθμός για το animation, το Ψάχνοντας τον Νέμο, που κέρδισε επάξια το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων, αποσπώντας ταυτόχρονα υποψηφιότητες για Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου, Πρωτότυπης Μουσικής και Ηχητικού Μοντάζ. Η ταινία ήταν υποψήφια και για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας, ενώ την εποχή της κυκλοφορίας της ήταν η πιο κερδοφόρα ταινία στις αίθουσες.

Το 2008, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τοποθέτησε το Ψάχνοντας τον Νέμο ανάμεσα στις 10 καλύτερες ταινίες κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών, ενώ η Ντόρι είναι ο πιο δημοφιλής χαρακτήρας σε ταινία της Disney / Pixar. Στην Αμερική το Ψάχνοντας την Ντόρι έκανε το μεγαλύτερο άνοιγμα όλων των εποχών σε ταινία κινουμένων σχεδίων, με box office πρώτου τετραημέρου στα $130 εκ. 

Η καταιγιστική περιπέτεια του μικρού ψαριού Νέμο μάγεψε κοινό και κριτικούς με τα άρτια εφέ της, τα τρυφερά της συναισθήματα, τους απαράμιλλους χαρακτήρες και την εξαιρετική επιλογή των φωνών που τους υποδύθηκαν. Στη, θρυλική πλέον, ελληνική μεταγλώττιση, η Ντόρι απέκτησε τη φωνή της Δήμητρας Παπαδοπούλου και ο Μάρλιν του Θοδωρή Αθερίδη, οι οποίοι επιστρέφουν και για τη νέα αυτή ταινία εμπλουτίζοντας ξανά τους χαρακτήρες με τα κωμικά τους ταλέντα.

Χρειάστηκαν τελικά 13 χρόνια για να επιστρέψει η πιο συναρπαστική παρέα του βυθού – η αφήγηση όμως ξεκινά έναν χρόνο μετά το τέλος της πρώτης εκστρατείας. Η Ντόρι, το μπλε ψάρι με την αδύναμη μνήμη, ξεκινά μια παθιασμένη εκστρατεία για να βρει τους γονείς της, παρέα με τον Μάρλιν και τον Νέμο.

Η διαδρομή τους περιλαμβάνει αξέχαστες συναντήσεις με πλάσματα του βυθού που σφύζουν από χιούμορ και κωμικό ταμπεραμέντο, όπως ένα χταπόδι χαμαιλέοντα, ενώ η ιστορία χαρίζει απλόχερα εικόνες απαράμιλλης ομορφιάς, γέλιο, συγκίνηση και αγωνία.

Ο Andrew Stanton (Ψάχνοντας τον Νέμο, Wall-e, A Bug’s Life) αναλαμβάνει και πάλι τη σκηνοθεσία ενώ συνυπογράφει το σενάριο μαζί με τους Angus MacLane, Victoria Strouse και Bob Peterson.

Η ταλαντούχα Ellen DeGeneres αποδίδει με τη φωνή της όλες τις αποχρώσεις της φευγάτης Ντόρι, ενώ ακούγονται διάσημοι ηθοποιοί όπως οι Ed O’Neill, Diane Keaton και η Sigourney Weaver σε έναν ρόλο-έκπληξη. Στα ελληνικά για μια ακόμη φορά τους πρωταγωνιστικούς ρόλους εκφωνούν οι απολύτως ταιριαστοί, αντίθετοι πόλοι Δήμητρα Παπαδοπούλου και Θοδωρής Αθερίδης.

Ο σκηνοθέτης Andrew Stanton πάντα ψάχνει καινούριες ιστορίες. Η φαντασία του τον έχει οδηγήσει βαθιά στη θάλασσα και ψηλά στα αστέρια. Αυτή τη φορά, ένας χαρακτήρας από το παρελθόν κολύμπησε ξαφνικά στο υποσυνείδητό του.

«Συνειδητοποίησα ότι ανησυχούσα για την Ντόρι» λέει για την αγαπημένη ξεχασιάρα μπλε ψαρίνα. «Η ιδέα της κακής της μνήμης και το πώς επηρέασε τη ζωή της ήταν κάτι που δεν αναλύθηκε μέχρι τώρα. Τι θα γινόταν αν χανόταν ξανά; Θα τα κατάφερνε;»

Η οικογένεια είναι βασικό θέμα στην ταινία. «Ξέρουμε από την πρώτη στιγμή που τη γνωρίζουμε ότι δεν θυμάται από πού έρχεται» επισημαίνει ο Stanton.

«Αλλά πρέπει να έχει κι αυτή μια οικογένεια κάπου. Η σύγχυση που τη διακρίνει έχει πλάκα, αλλά έχει και κάτι αληθινό. Ήξερα ότι είναι μια ιστορία που αξίζει τον κόπο να τη διηγηθεί κανείς».

Το Ψάχνοντας την Ντόρι βρίσκει την Ντόρι να ζει ευτυχισμένη στον ύφαλο με τον Μάρλιν και τον Νέμο έναν χρόνο μετά από την περιπέτεια που τους άλλαξε τη ζωή. Ξαφνικά θυμάται ότι έχει οικογένεια εκεί έξω που μπορεί να την ψάχνει και επιστρατεύει τον Μάρλιν και τον Νέμο για μια φοβερή περιπέτεια μέσα στον ωκεανό μέχρι το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Ζωής της Καλιφόρνια, ένα κέντρο αποκατάστασης θαλάσσιων ζώων και ενυδρείο.

Στην αναζήτηση της μητέρας και του πατέρα της, η Ντόρι θα έχει τη βοήθεια τριών συμμάχων που είναι και οι πιο φανταστικοί κάτοικοι του Ινστιτούτου: του Χανκ, ενός δύστροπου χταποδιού, του Μπέιλι, μιας φάλαινας μπελούγκα που θεωρεί ότι έχει χαλάσει το σύστημα ηχο-εντοπισμού της και της Μοίρας, μιας φαλαινοκαρχαρίνας με μυωπία που σκουντουφλάει παντού. 

«Είναι απίστευτη η απήχηση που έχει η Ντόρι στον κόσμο» λέει η Ellen DeGeneres, που δίνει τη φωνή της στο αστείο ψάρι που με το σύνθημα «Κολυμπάμε, κολυμπάμε» έχει εμπνεύσει και κινητοποιήσει θεατές σε όλον τον κόσμο. «Η Ντόρι είναι τόσο μεγάλο κομμάτι του Ψάχνοντας τον Νέμο που είναι λογικό κάποιος να αναρωτηθεί για το δικό της ταξίδι. Θέλουμε να δούμε πώς εξελίχθηκε η ιστορία της. Είναι ο Μάρλιν και ο Νέμο η οικογένειά της τώρα πια; Έχει οικογένεια δική της και αν ναι θα τους θυμηθεί;»

Οι δημιουργοί ήθελαν πολύ να απαντήσουν ερωτήσεις για το παρελθόν της Ντόρι. «Έχει μια φυσιολογική επιθυμία να ξέρει ποια είναι και από πού έρχεται» λέει ο Stanton. «Πάντα είχα ιδέες για το παρελθόν της και αποφασίσαμε ότι έχει έρθει η ώρα να το διερευνήσουμε. Η ιστορία έχει να κάνει με το ότι η Ντόρι ανακαλύπτει τον εαυτό της. Είναι ταυτόχρονα δυνατή και ευάλωτη και έχει έρθει η ώρα να ανακαλύψει τις δυνάμεις της».

Κολυμπάμε, κολυμπάμε ακόμα!

Ο Stanton πίστευε ότι υπάρχει ακόμα υλικό προς εξερεύνηση στην περίπτωση της Ντόρι. «Έχει περιηγηθεί στον ωκεανό το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της» εξηγεί ο Stanton. «Έχει χάσει τη μνήμη της και δεν θυμάται κανέναν, αλλά έχει συναισθηματικές αναμνήσεις, θυμάται πώς έχει νιώσει. Και έχει μόνιμα ένα δυνατό συναίσθημα αποχωρισμού και απώλειας».

«Η αισιοδοξία της και η πρόθυμη και γενναιόδωρη φύση της είναι και μια άμυνα», συνεχίζει ο σκηνοθέτης. «Είναι μια υποσυνείδητη άμυνα που παρουσιάζει, ελπίζοντας ότι οι άλλοι δεν θα τη βαρεθούν. Όταν την πρωτοσυναντάμε στο Ψάχνοντας τον Νέμο, ένα από τα πρώτα πράγματα που λέει είναι «συγγνώμη». Θεωρεί ότι η απώλεια της μνήμης δημιουργεί προβλήματα και προσπαθεί να τα μπαλώσει. Αυτό για μένα έχει πολύ ζουμί».

«Είναι μια ταινία για την οικογένεια» λέει η DeGeneres. «Έχει να κάνει με το να βρει το κουράγιο να κάνει αυτό που πάντα ήθελε, ακόμα κι αν δεν θυμάται ότι το ήθελε». Σύμφωνα με τον Stanton, οι σεναριογράφοι παρουσίασαν την Ντόρι ως ξένοιαστη, κεφάτη και αστεία, χαρακτηριστικά που σίγουρα της ταιριάζουν, αλλά δεν της δίνουν βάθος. «Έμοιαζε δισδιάστατη» λέει ο σκηνοθέτης. «Κατάλαβα ότι παρόλο που είχα όλο της το ιστορικό στο κεφάλι μου, κανένας άλλος δεν το είχε, και σίγουρα ούτε το κοινό. Όλοι θυμούνται πόσο αστεία είναι. Αλλά εγώ θεωρούσα την πλάκα αυτή μια μάσκα. Κατάλαβα ότι έπρεπε να διαφωτίσω το κοινό για το τι της συνέβη όταν ήταν μικρή».

Η ταινία αποκαλύπτει ότι η Ντόρι είχε στοργικούς γονείς που της είχαν μεγάλη αδυναμία και έκαναν υπομονή για να τη βοηθήσουν να αντιμετωπίσει την απώλεια μνήμης. «Δεν προσπαθούν να την αλλάξουν» λέει ο Stanton. «Θέλουν να τη βοηθήσουν να ανακαλύψει μόνη της τον κόσμο. Όντας γονιός, βλέπω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν και να βγαίνουν στον κόσμο, καταλαβαίνω ότι έχουν τον χαρακτήρα τους, τα ελαττώματά τους, τις ιδιομορφίες τους και πάντα θα είναι έτσι. Συνήθως περνάς χρόνο ανησυχώντας για αυτά. Το πιο καλό χαρακτηριστικό στους γονείς της Ντόρι είναι ότι δεν την αμφισβητούν ποτέ».

Όμως η Ντόρι χάνεται. «Περιφέρεται στον ωκεανό για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της» λέει ο Stanton. «Και σιγά σιγά ξεχνάει γιατί». Όταν ένα τσούρμο σαλάχια περνάει από τη γειτονιά, η μνήμη της Ντόρι πυροδοτείται. «Η εμπειρία της θυμίζει κάτι από τον αποχωρισμό της από τους γονείς της» λέει ο Stanton. «Πλημμυρίζει με αναμνήσεις και ξαφνικά θέλει να βρει την οικογένειά της».

Προκειμένου να υπηρετήσουν αυτήν της την ανάγκη, οι σεναριογράφοι έπρεπε πρώτα να καταλάβουν τα θέματα της μνήμης της. «Το μυστήριο της μνήμης είναι σημαντικό για την πλοκή» εξηγεί η συν-σεναριογράφος Victoria Strouse. «Η μνήμη είναι μεγάλο κομμάτι της οικογένειας, όλες αυτές οι φαινομενικά βαρετές αλληλεπιδράσεις που έχουμε ως παιδιά μένουν μέσα μας και μας διαμορφώνουν. Η Ντόρι έχει αυτές τις μνήμες, κάπου βαθιά, και το να αποκτήσει πρόσβαση είναι μέρος της διαδρομής που της επιβεβαιώνει ότι δεν είναι τελικά ελλιπής».

Σύμφωνα με τον συν-σεναριογράφο Angus MacLane, η ανάμνηση που εμφανίστηκε ξαφνικά είναι και η αρχή μιας νέας περιπέτειας. «Πυροδοτεί μια αναζήτηση, εσωτερική και εξωτερική, να βρει την οικογένειά της» μας λέει.

«Αλλά η Ντόρι αισθάνεται ότι δεν μπορεί να το κάνει μόνη της, οπότε ζητάει τη βοήθεια της καινούριας της οικογένειας, του Μάρλιν και του Νέμο».

Η Ντόρι βρίσκει το Στολίδι του Μόρο Μπέι, το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Ζωής, που πιστεύει ότι βρίσκεται η οικογένειά της. Πρόκειται για ένα κέντρο διάσωσης και αποκατάστασης με φοβερό ενυδρείο.

«Η Ντόρι επινοήθηκε στην πρώτη ταινία ως υποκατάστατο του Νέμο. Το συναισθηματικό ταξίδι του Μάρλιν για να γίνει καλύτερος γονιός χρειαζόταν έναν χαρακτήρα όπως η Ντόρι για να δοκιμαστεί. Τα παιδιά, όπως και η Ντόρι, ζούνε τη στιγμή. Δεν σκέφτονται πολύ το μέλλον. Παίρνουν ρίσκα και κάνουν πλάκα» λέει ο Stanton.

«Για αυτήν την ταινία» συνεχίζει ο Stanton «χρειαζόμασταν ένα υποκατάστατο του Μάρλιν. Ο Χανκ το χταπόδι είναι στραβόξυλο και εσωστρεφής. Δεν θέλει να αναρρώσει και να τον στείλουν πίσω στον ωκεανό. Προτιμά τη μοναχική ζωή μέσα στο ενυδρείο, οπότε προσπαθεί πάση θυσία να γίνει μόνιμο έκθεμα».

«Ο Χανκ είναι έξυπνος, πεισματάρης και πολύ γκρινιάρης» λέει η DeGeneres. «Δεν είναι ευτυχισμένος εκεί, ενώ η Ντόρι είναι παντού χαρούμενη. Είναι πολύ αντίθετοι. Εντελώς αντίθετοι. Ταιριάζουν γιατί αυτή είναι αθώα και τον βοηθά να ανοίξει το μυαλό του. Φοβούνται πολύ, αν και η Ντόρι δεν το πολυκαταλαβαίνει. Απλώς συνεχίζει να κολυμπάει».

Ψάρια με άποψη

Ψάρι έξω από τα νερά του: Ντόρι 
(EllenDeGeneres/στα ελληνικά με τη φωνή της Δήμητρας Παπαδοπούλου)

H Ντόρι είναι ένα μικρό μπλε ψαράκι με σπιρτόζα προσωπικότητα. Υποφέρει από έλλειψη μνήμης, η οποία όμως δεν κάμπτει τη διάθεσή της – μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποιεί πως έχει ξεχάσει κάτι πολύ σημαντικό: την οικογένειά της. Έχει βρει μια καινούρια οικογένεια στον Μάρλιν και τον Νέμο, άλλα στοιχειώνεται από την πεποίθηση ότι εκεί έξω κάποιος ψάχνει ακόμα για εκείνη. H Ντόρι μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα σχετικά με το τι –ή ποιον- ακριβώς ψάχνει αλλά δεν τα παρατάει μέχρι να ορίσει το παρελθόν της και να ανακαλύψει κάτι περισσότερο από αυτό: την αυτοεκτίμησή της.

H Ellen DeGeneres κλήθηκε να δώσει τη φωνή της και πάλι στον εμβληματικό χαρακτήρα, κάτι που είχε ευχηθεί πολλές φορές να της συμβεί. «Έκανα καμπάνια για να γίνει σίκουελ του Ψάχνοντας τον Νέμο για 13 χρόνια» λέει η κωμική ηθοποιός, «αλλά δεν φαντάστηκα ποτέ ότι θα ήταν το Ψάχνοντας την Ντόρι. Οπότε ήταν μεγάλη έκπληξη όταν με κάλεσαν τελικά». Η νέα ιστορία αναδεικνύει μια πιο βαθιά πλευρά του υπεραισιόδοξου ψαριού κι έτσι η DeGeneres έπρεπε να παρουσιάσει μια πιο ευρεία γκάμα συναισθημάτων.

«Οι ταινίες κινουμένων σχεδίων έχουν πολλή πλάκα» λέει η DeGeneres. «Αλλά μπορεί να είναι δύσκολες, γιατί κάθε συναίσθημα πρέπει να εκφράζεται στη φωνή. Δεν μπορείς να υποκρίνεσαι ότι κλαις, γιατί αυτό φαίνεται στη φωνή. Οπότε όλα είναι ρεαλιστικά. Οι συζητήσεις και τα συναισθήματα».

«Για μένα, η Ντόρι είναι ένας χαρακτήρας όχι μόνο χαρούμενος» λέει ο Stanton. «Η απώλεια μνήμης δεν έχει πλάκα. Όσο κι αν το παίζει γενναία και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί σε μια δύσκολη συνθήκη, πρέπει να είναι τρομακτικό. Δεν έχει ιδέα από πού έρχεται».

Η Strouse προσθέτει: «Νομίζω ότι η χαρούμενη προσωπικότητά της ισοφαρίζει τις αδυναμίες της. Η προθυμία της κάνει τους άλλους να μένουν μαζί της κι έτσι εξασφαλίζει ότι δεν θα μείνει μόνη». Η Ντόρι μπορεί να μην μπορεί να θυμηθεί τι ή ποιον ψάχνει, αλλά δεν θα τα παρατήσει παρά μόνο αν ανακαλύψει το παρελθόν της. «Στην αρχή, έχει πλήρη συνείδηση ότι χρειάζεται τη βοήθεια του Μάρλιν και του Νέμο, αλλά στη ροή της ιστορίας μαθαίνει να ακούει και πάλι το ένστικτό της, να αποδέχεται ποια είναι και ότι ο μοναδικός τρόπος σκέψης και ζωής που έχει είναι και το κλειδί της επιτυχίας» επισημαίνει ο MacLane.

«Η Ντόρι αρέσει γιατί δεν είναι καθόλου επικριτική» προσθέτει η DeGeneres. «Δεν είναι ποτέ κακιά. Ό,τι και να πρέπει να αντιμετωπίσει, συνεχίζει απτόητη. Κάνει ό,τι είναι απαραίτητο».

Ο μικρός της παρέας: Νέμο
(Hayden Rolence/στα ελληνικά με τη φωνή του Γιώργου Ρεντούμη

Έναν χρόνο μετά τη μεγάλη θαλάσσια περιπέτεια, ο Νέμο επιστρέφει στην «κανονική» παιδική του ηλικία: πηγαίνει σχολείο και ζει με τον πατέρα του και την Ντόρι στον κοραλλιογενή ύφαλο.

Η τρομακτική του εμπειρία από το ταξίδι του στον ωκεανό -και ακόμα παραπέρα- δεν μοιάζει να έχει κάμψει το πνεύμα και τη διάθεσή του.

Στην πραγματικότητα, όταν η Ντόρι ξεκινάει να ανακαλεί κομμάτια από το παρελθόν της και να ετοιμάζεται για το μεγάλο ταξίδι για να βρει την οικογένειά της, ο Νέμο είναι ο πρώτος που προσφέρει τη βοήθειά του. Μπορεί να είναι ένα μικρό ψάρι-κλόουν με ένα ελαττωματικό πτερύγιο, όμως με όλη του την καρδιά συνεχίζει να πιστεύει στην Ντόρι. Πάνω απ’ όλα, καταλαβαίνει τι σημαίνει να είσαι διαφορετικός.

Ταξιδευτής με το ζόρι: Μάρλιν
(Albert Brooks/στα ελληνικά με τη φωνή του Θοδωρή Αθερίδη) 

Ο Μάρλιν μπορεί να ταξίδεψε κατά μήκος του μεγάλου ωκεανού μια φορά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα ήθελε να το ξανακάνει. Και γι’ αυτό δεν βρίσκει ελκυστική την ιδέα να συντροφεύσει την Ντόρι στο μεγάλο της ταξίδι στην Καλιφόρνια για να βρει την οικογένειά της. O Μάρλιν φυσικά ξέρει πώς είναι να χάνεις την οικογένειά σου, και ήταν η Ντόρι που τον βοήθησε να βρει τον Νέμο ένα χρόνο πριν. Μπορεί να μην είναι αστείος, αλλά είναι τίμιος και για τον λόγο αυτό δεν έχει άλλη επιλογή από το να πάρει μέρος ξανά σε μια μεγάλη περιπέτεια για να βοηθήσει τη φίλη του, γεμάτος ενέργεια και εξυπνάδα.

Ο Albert Brooks δίνει και πάλι τη φωνή του στο νευρικό πορτοκαλί ψάρι. «Η Ντόρι θυμάται ότι έχει οικογένεια και θέλει να την ξαναβρεί» λέει ο Brooks. «Αλλά ο Μάρλιν δεν θέλει να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι και φυσικά δεν θέλει ο Νέμο να το θεωρήσει καλή ιδέα. Ο Μάρλιν είναι σπιτόγατος».

Σύμφωνα με τον Stanton, ο Brooks ενσαρκώνει τον χαρακτήρα ιδανικά. «Έχει δώσει πολλά στον Μάρλιν. Είναι μοναδικός, αυτοσχεδιάζει συνεχώς».

Αναπάντεχος σύμμαχος: Χανκ
(Ed O’Neill/στα ελληνικά με τη φωνή του Ακίνδυνου Γκίκα)

Ο Χανκ είναι ένα χταπόδι. Για την ακρίβεια, «επταπόδι», καθώς έχει χάσει το ένα του πλοκάμι, παρόλο που οι ικανότητές του δεν έχουν μειωθεί ούτε στο ελάχιστο. Με τρομερή αίσθηση του χιούμορ, αλλά και μια εξαιρετική δεξιοσύνη στο να καμουφλάρεται, ο Χανκ είναι ο πρώτος που θα καλωσορίσει την Ντόρι στο Ινστιτούτο. Μόνο προσοχή: δεν ψάχνει για έναν ακόμα φίλο. Ο Χανκ ενδιαφέρεται για ένα πράγμα: τον τρόπο να παραμείνει στο Ινστιτούτο και να μην επιστρέψει στον ωκεανό.

«Ο Χανκ βάζει την Ντόρι σε δοκιμασίες» λέει ο Andrew Stanton. «Αμφισβητεί την αισιοδοξία της, τη γενναιότητά της, αλλά της βγάζει τον καλύτερό της εαυτό και αντίστροφα. Έχει χρυσή καρδιά και η Ντόρι το αισθάνεται από την πρώτη στιγμή».

«Έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλον» λέει ο Ed O’ Neill, που δίνει τη φωνή του στον γκρινιάρη αυτόν χαρακτήρα. «Ο Χανκ ποτέ δεν πίστεψε ότι θα κάνει φίλους, αλλά σιγά σιγά υποκύπτει στη γοητεία της Ντόρι. Δένονται μέσα από πολλές περιπέτειες, κινδύνους και φόβο».

Ο Χανκ ήταν μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση για τους σχεδιαστές. Για να αποδοθεί σωστά η κίνησή του, χρειάστηκαν πολλοί μήνες πειραματισμών. Για την ακρίβεια, για την πρώτη του λήψη, η ομάδα σχεδιασμού δούλεψε έξι ολόκληρους μήνες. Οι πιο δύσκολες ήταν οι λήψεις που ο Χανκ δείχνει στο κοινό όλα του τα επτά πόδια, τα οποία παρεμπιπτόντως χρησιμοποιεί ως χέρια.

Μεγάλο Ψάρι: Μοίρα
(Kaitlin Olson/στα ελληνικά με τη φωνή της Στεφανίας Φιλιάδη)

Η Μοίρα είναι μια αδέξια κολυμβήτρια, με μεγάλη όμως καρδιά. Για την ακρίβεια, πολύ μεγάλη, όπως όλες οι άσπρες φάλαινες που κυκλοφορούν ελεύθερες στους ωκεανούς. Μια μέρα, στην πισίνα της στο Ινστιτούτο πέφτει η Ντόρι, με την οποία γίνονται αμέσως φίλες. Η Μοίρα είναι ντροπαλή λόγω της μυωπίας της, αλλά η Ντόρι την ενθαρρύνει, πιστεύοντας ότι είναι μια ικανότατη κολυμβήτρια. Και επιτέλους βρίσκει κάποιον για να μιλάει φαλαινέζικα.

«Η Μοίρα δεν βλέπει καλά», λέει ο σκηνοθέτης. «Πέφτει πάνω σε πράγματα και έχει πολύ φόβο για τα πάντα πέρα από την πισίνα της στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Ζωής. Η επικοινωνία της με την Ντόρι όμως είναι άμεση και πανεύκολη.»

«Το μυστικό με τα φαλαινέζικα είναι να τραβάς τις λέξεις ώστε να ακούγονται γελοίες» λέει η Kaitlin Olton, που χαρίζει τη φωνή της στη Μοίρα. «Κάπως έτσι δεν μιλάνε οι φάλαινες, σωστά;».

Φάλαινα με ψυχοσωματικά: Μπέιλι
(Ty Burrell/στα ελληνικά με τη φωνή του Χρήστου Θάνου)

Ο Μπέιλι είναι η λευκή φάλαινα του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Ζωής, που θεωρεί ότι δεν κατέχει πια την ικανότητα ηχο-εντοπισμού του. Τα καλά νέα –ή άσχημα, ανάλογα το πώς θα το δει κανείς- είναι ότι οι γιατροί το Ινστιτούτου δεν μπορούν να διαγνώσουν κάτι στον Μπέιλι. Το ταλέντο του Μπέιλι στο να βρίσκει το δράμα στο καθετί, δεν αργεί να έχει αντίκτυπο στους γύρω του. Και κάπου εκεί συναντά την Ντόρι, που μοιάζει να έχει τις πιο τρελές ιδέες.

Οι λευκές φάλαινες είναι γνωστές για την ικανότητα ηχο-εντοπισμού (βιο-σόναρ), που λειτουργεί ως υποβρύχιο ραντάρ. Στο Ινστιτούτο έχει τη φήμη της καλύτερης όρασης κι έτσι συμπληρώνει τέλεια τη Μοίρα που δεν βλέπει και πολύ καλά.

Ο ηθοποιός Ty Burrell κλήθηκε να δώσει τη φωνή του στον Μπέιλι. «Ο Ty παρουσιάζεται ως ο σπασίκλας μπαμπάς στο Modern Family» λέει ο Andrew Stanton. «Παίζει μια παραλλαγή αυτού ως Μπέιλι, που είναι λίγο φυτό και δογματικός. Από σκεπτικιστής γίνεται ενοχλητικός και μετά τρυφερός, χωρίς ενδιάμεσα διαστήματα. Ο Ty το αποδίδει αυτό. Δεν έχω γνωρίσει ηθοποιό με πιο φυσικό κωμικό συγχρονισμό από αυτόν».

Ψάχνοντας τους γονείς: Τζένι 
(Diane Keaton/στα ελληνικά με τη φωνή της Χίλντα Ηλιοπούλου) 
και Τσάρλι 
(Eugene Levy/στα ελληνικά με τη φωνή του Δημήτρη Δημόπουλου)

Η Τζένι και ο Τσάρλι θα έκαναν τα πάντα για το μοναχοπαίδι τους, την Ντόρι. Την προστατεύουν, προσπαθώντας παράλληλα να την προασπίσουν με τις κατάλληλες ικανότητες για να ταξιδέψει στον κόσμο με μια τέτοια λανθάνουσα μνήμη. Η Τζένι είναι λίγο περισσότερο ενθουσιώδης απ’ όσο πρέπει -αλλά είναι προστατευτική και έξυπνη. Ο Τσάρλι είναι ένας τυπικός πλακατζής, αλλά τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό για αυτόν από το να διδάξει στην κόρη του πώς να επιβιώνει.

«Ήδη από το Ψάχνοντας τον Νέμο, είχα σκεφτεί ότι αν η Ντόρι είχε γονείς, αυτοί θα ήταν η Diane Keaton και ο Eugene Levy».

«Κάθε φορά που πήγαινα στην ηχογράφηση, μου έδειχναν κάτι» λέει ο Levy. «Στην αρχή, είχαν απλώς σκίτσα. Σταδιακά, έπαιρνε σάρκα και οστά. Στο τέλος, το κινούμενο σχέδιο ήταν εκπληκτικό».

«Μερικές φορές δεν ήμασταν πιστοί στο σενάριο και αυτό ήταν τέλειο. Ο σκηνοθέτης με άφηνε να δοκιμάζω διάφορα, αλλά η δράση έτρεχε. Μου άρεσε αυτό γιατί μου αρέσει πολύ να ρέει η ενέργεια» λέει η Keaton.

Χελώνες στα βαθιά: Κάφκας 
(Andrew Stanton/στα ελληνικά με τη φωνή του Γιάννη Στεφόπουλου) 
και Σπίθας 
(Bennett Dammann/στα ελληνικά με τη φωνή του Άκη Λελεκίδη)

Ο Κάφκας και ο Σπίθας είναι οι πιο κουλ χελώνες του ωκεανού. Είναι πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν όποιο ψάρι έχει ανάγκη. Έχοντας διανύσει χιλιόμετρα στον ωκεανό για περισσότερο από έναν αιώνα, σίγουρα διαθέτουν ένα πλεονέκτημα.

«Δεν θέλαμε το Ψάχνοντας την Ντόρι να είναι ταινία δρόμου όπως το Ψάχνοντας τον Νέμο, οπότε αναζητούσαμε έναν τρόπο να φτάσουμε γρήγορα στην Καλιφόρνια» σχολιάζει ο MacLane.

«Στα πρώτα στάδια της παραγωγής, ανησυχούσαμε μήπως η εμφάνιση του Κάφκα ήταν περιττή» συνεχίζει ο MacLane. «Εκείνη την περίοδο, πήγα διακοπές στη Disneyland με την οικογένειά μου και πήγα να δω ένα σόου με τον χαρακτήρα του Κάφκα. Ήξερα ότι είναι δημοφιλής, αλλά δεν ήμουν έτοιμος για το συναίσθημα που έδειξε το κοινό. Όταν γύρισα είπα ότι πρέπει οπωσδήποτε να τον έχουμε ξανά στην ταινία. Έτσι, είναι αυτός που οδηγεί την Ντόρι, τον Μάρλιν και τον Νέμο μέσα από τον ωκεανό και αυτό είναι η σωστή λύση για την ιστορία και ένας ικανοποιητικός και φυσιολογικός τρόπος να μπει ο Κάφκας και ο Σπίθας στην ταινία».

Κύριος Σαλάχης 
(Bob Peterson/στα ελληνικά με τη φωνή του Τάσου Κωστή)

Ο κος Σαλάχης είναι ο δάσκαλος του Νέμο στον ύφαλο, που παίρνει την εκπαίδευση πολύ στα σοβαρά. Κανείς δεν δείχνει να διασκεδάζει στα μαθήματά του περισσότερο από την Ντόρι, που χρησιμεύει ως βοηθός του -υπερβολικά ενθουσιώδης, μα περιττή- στις εκπαιδευτικές εκδρομές.

Φλόκος 
(Idris Elba/στα ελληνικά με τη φωνή του Μανώλη Γιούργου)
και Πηδάλιος (Dominic West/στα ελληνικά με τη φωνή του Χάρη Γρηγορόπουλου)

Ο Φλόκος και ο Πηδάλιος είναι ένα ζευγάρι βαριεστημένων θαλάσσιων λιονταριών που ζουν ακριβώς έξω από το Ινστιτούτο. Ο Μάρλιν και ο Νέμο τους βρίσκουν να κοιμούνται δίπλα σε έναν ζεστό βράχο έξω από το κέντρο. Δεν τους αρέσει καθόλου να τους διακόπτουν τον μεσημεριανό τους ύπνο, αλλά οι κραυγές τους είναι μακράν χειρότερες από το δάγκωμά τους.

Προέρχονται από μια ετερόκλητη συμμορία που ονομάζεται «Τα Σκυλιά του Ωκεανού». Ο Idris Elba και ο Dominic West δίνουν τις φωνές τους στο δίδυμο. «Είναι φοβερά εντυπωσιακοί και ταλαντούχοι ηθοποιοί που θα μπορούσαν να παίξουν τον Άμλετ, πόσο μάλλον δύο αλλόκοτα, βαριεστημένα θαλάσσια λιοντάρια» λέει ο Stanton. «Στην πρώτη ηχογράφηση ήταν σαν reunion από τον καιρό που έκαναν μαζί το The Wire. Είχαν πολλή πλάκα».

Αξέχαστο!

Στους τίτλους τέλους ακούγεται η φωνή της SIA να ερμηνεύει το κλασικό τραγούδι του Nat King Cole, Unforgettable. Στην προηγούμενη ταινία ο Robbie Williams είχε αναλάβει να επανεκτελέσει το Beyond the Sea. Και στις δύο ταινίες, οι καλλιτέχνες έχουν αποδώσει απόλυτα το συναισθηματικό ταξίδι των ηρώων.