Αναζήτηση
Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί; - iShow.gr
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί; - iShow.gr
Είδος
Κωμωδία γαλλικής παραγωγής 2012
Διάρκεια
96'
Συντελεστές
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Υπόθεση
Κωμωδία
Η Άνι, ο Ζαν, ο Κλοντ, ο Άλμπερτ και η Τζιν είναι κολλητοί φίλοι για περισσότερα από σαράντα χρόνια. Έτσι, όταν η μνήμη τους αρχίζει να εξασθενεί, η καρδιά τους δυναμώνει ώστε να αντιδράσει στην προοπτική ενός οίκου ευγηρίας, που διαφαίνεται ορατή. Όμως, οι πέντε φίλοι επαναστατούν και αποφασίζουν να συγκατοικήσουν σε ένα σπίτι! Στην αρχή το σχέδιο τους φαίνεται ανόητο. Όμως, όταν αυτή η συγκατοίκηση γίνεται δημιουργική και επαναφέρει μνήμες από τις παλιές καλές εποχές, τότε αυτή η απόφαση τους μετατρέπεται σε μια θαυμάσια περιπέτεια –να μοιράζονται το ίδιο σπίτι στα 75 τους!

Ο Ζαν (Γκι Μπεντός) είναι ένας ρομαντικός επαναστάτης, ο οποίος εξακολουθεί να απολαμβάνει την χαλαρή, αστικού τύπου, ζωή του, με τη σύζυγο του Άνι (Τζέραλντιν Τσάπλιν). Η Άνι είναι μια συνταξιούχος ψυχίατρος, η οποία παραπονιέται ότι δεν βλέπει όσο συχνά θέλει τα παιδιά της και τα εγγόνια της. Ο Άλμπερτ (Πιερ Ρισάρ) είναι ένας αγαθός και χαμηλών τόνων γεράκος, σε αντίθεση με την υπερδραστήρια και ενεργητικότατη Αμερικανίδα σύζυγο του, Τζιν (Τζέιν Φόντα). Η Τζιν είναι πανεπιστημιακός, που πάσχει από καρκίνο.

Ο Κλοντ (Κλοντ Ρις) είναι ένας χήρος, που λατρεύει τις γυναίκες, και αρέσκεται να συναναστρέφεται με ιερόδουλες. Βέβαια πάσχει από την καρδιά του, απόρροια των… συχνών επισκέψεων του στις “φίλες” του. Οι πέντε φίλοι αντιδρώντας στην προοπτική να πάνε σε οίκο ευγηρίας, αποφασίζουν να συγκατοικήσουν στο μεγάλο σπίτι του Ζαν και της Άνι. Μαζί τους μένει και ο Ντερκ, ένας νεαρός Γερμανός εθνολόγος-φοιτητής, που σκοπό έχει να μελετήσει τον υπερήλικο πληθυσμό της Γαλλίας.
Trailer
Πληροφορίες
Η AMA FILMS ΜΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗ ΓΛΥΚΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝ ΡΟΜΠΕΛΕΝ ΚΙ ΑΝ ΖΟΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ; ΠΟΥ ΕΚΟΨΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 600.000 ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ

ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑΣ 2012


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

- Συμπαραγωγή Γαλλίας και Γερμανίας, του 2011, που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Στεφάν Ρομπελέν, γνωστός για τα ντοκιμαντέρ του στη γαλλική τηλεόραση.

- Στο καστ συμμετέχουν σημαντικοί ηθοποιοί, από τις Τζέιν Φόντα και Τζέραλντιν Τσάπλιν μέχρι τον Ντάνιελ Μπρουλ.

- Το θέμα της είναι το πείραμα συγκατοίκησης πέντε φίλων, που έχουν αγγίξει τα 75 τους χρόνια! Κοντά τους μένει και ένας νεαρός Γερμανός εθνολόγος που μελετά την περίπτωση τους.

- Η ταινία αποτελεί την επιστροφή της Τζέιν Φόντα στον γαλλικό κινηματογράφο, 39 χρόνια μετά τη συμμετοχή της στην ταινία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ “Όλα πάνε καλά”, παραγωγής 1972.

- Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι, για περίπου δυο μήνες, το καλοκαίρι του 2010.

- Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στην τελετή λήξης του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λοκάρνο, στην Ελβετία, στις 13 Αυγούστου του 2011.

- Όταν το πρότζεκτ ανακοινώθηκε το 2006, υποψήφιοι για τους βασικούς ρόλους ήταν η Ζαν Μορό και ο Ζαν Ροσφόρ.

- Στο επίσημο σάουντρακ της ταινίας περιλαμβάνονται οι συνθέσεις: Happy Birthday To You (Mildred J. Hill and Patty S. Hill, 1893), Gallo Ciego (Agustin Bardi, 1926), Verdemar (Carlos Di Sarli, Jose Maria Contursi).

- Η ταινία προβλήθηκε στις γαλλικές κινηματογραφικές αίθουσες από τις 18 Ιανουαρίου 2012 και για ένα, περίπου, μήνα, ξεπερνώντας τα 600 χιλιάδες εισιτήρια.


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Στεφάν Ρομπελέν


Ο Στεφάν Ρομπελέν ξεκίνησε να σκηνοθετεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μικρού μήκους ταινίες. Αργότερα, ασχολήθηκε με τα τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, συνεργαζόμενος με το εθνικό γαλλικό κανάλι France 2. Η πρώτη ταινία μυθοπλασίας που γύρισε ήταν το “Real Movie”, το 2004. Η ταινία αυτή πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου του Πεκίνο. Το “Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί;” είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του.

Πως σας ήρθε η ιδέα γι’ αυτή την όχι και τόσο συνηθισμένη πλοκή της ταινίας σας;

Πάντοτε ονειρευόμουν να ενώσω σημαντικούς ηθοποιούς σε μια ταινία που πραγματεύεται την οικογένεια και τη φιλία. Και από καιρό ενδιαφέρομαι για το κοινωνικό πλαίσιο της εξάρτησης και των γηρατειών, που σπάνια έχουν απασχολήσει τον κινηματογράφο. Όταν ξεκινούσα να γράφω το σενάριο, θυμήθηκα τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζαν οι υπέροχοι παππούδες μου ενόσω ήμουν νέος. Εκείνη τη στιγμή, οι παππούδες μου ελάχιστα μπορούσαν να φροντίζουν τους εαυτούς τους, επειδή δεν είχαν προετοιμαστεί γι’ αυτή την κατάσταση. Έτσι, εμπνεύστηκα για να γράψω μια ιστορία που αφορά υπερήλικους φίλους, οι οποίοι αποφασίζουν να μείνουν μαζί ώστε να αντιμετωπίσουν μαζί αυτή την κατάσταση.


Πως αναπτύξατε την ιστορία σας και πως βρήκατε τους ηθοποιούς για τους βασικούς χαρακτήρες;

Μου αρέσει να γράφω έχοντας μερικούς ηθοποιούς στο μυαλό μου, όμως το βασικό καστ άλλαξε πολλές φορές μες στο χρόνο εξαιτίας της διαθεσιμότητας τους. Μόνο ο Κλοντ Ρις παρέμεινε από την αρχή μέχρι την ολοκλήρωση της ταινίας. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί εντάχθηκαν στο καστ, σε διαφορετικά χρονικά στάδια της εγγραφής του σεναρίου. Χρειάστηκε να περιμένουμε τέσσερα χρόνια πριν ξεκινήσουμε τα γυρίσματα το 2010. Αρχικά, οι χρηματοδότες της ταινίας έκαναν πίσω στην ιδέα αυτή, να γίνει δηλαδή μια ταινία για τους ανθρώπους της μεγάλης ηλικίας, αλλά και λόγω του νεαρού της δικής μου ηλικίας, όμως με το πέρασμα του χρόνου κερδίσαμε την εμπιστοσύνη τους και αγάπησαν το πρότζεκτ. Το Region Ile de France και το Canal+ ήταν οι πρώτοι που μας στήριξαν. Σημαντική ήταν και η συνεργασία του Γερμανού συμπαραγωγού μας Πίτερ Ρόμελ, που επίσης εντάχθηκε στο πρότζεκτ από νωρίς, και μάλιστα η συμβολή του αποδείχθηκε κρίσιμη καθότι στο τέλος όταν χρειάστηκε, αύξησε το μπάτζετ κατά ένα τρίτο.


Πως πείσατε τους ηθοποιούς, ειδικώς την Τζέιν Φόντα, για να μπουν στην ταινία;


Για μένα, η Τζέιν Φόντα είναι μια ηθοποιός-θρύλος, θυμήσου μόνο τις ταινίες “Ο γυρισμός” και “Η εξαφάνιση”, γνωστή ακόμη για την πολιτική ακτιβιστική δράση της και την πολύ έντονη προσωπικότητα της. Είχε να παίξει στο γαλλικό σινεμά από την ταινία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ “Όλα πάνε καλά”, περίπου 40 χρόνια πίσω. Παρολαυτά μιλάει ακόμη άπταιστα γαλλικά και έτσι δοκιμάσαμε την τύχη μας. Της άρεσε το σενάριο και η ιδέα να πρωταγωνιστήσει μαζί με την Τζέραλντιν Τσάπλιν αλλά και με γνωστούς Γάλλους ηθοποιούς. Ήταν ο παραγωγός μου Κριστόφ Μπρινσέ, ο οποίος την έπεισε να συναντηθούν και να κλείσουν τη συμφωνία, στέλνοντας μερικά υπέροχα γράμματα. Η Τζέιν εντάχθηκε στο καστ τελευταία, μετά τους Κλοντ Ρις, Τζέραλντιν Τσάπλιν, Γκι Μπεντός και Πιερ Ρισάρ.

Ήταν ακόμη πολύ σημαντικό να έχουμε τον Πιερ Ρισάρ στο καστ μας. Οι κωμωδίες του έχουν μια ξεχωριστή θέση στα παιδικά μου χρόνια, έτσι ήταν μεγάλη τιμή για εμένα να συνεργάζομαι μαζί του. Του άρεσε η ιδέα να παίξει πιο χαμηλόφωνα, επικεντρωμένος στα συναισθήματα και μακριά από τα γνωστά του γκαγκ.


Πως καταφέρατε να κάνετε όλους αυτούς τους ηθοποιούς να αισθανθούν ότι θα πρέπει να ανήκουν σε μια κοινότητα;


Η θρυλική ηθοποιός Τζέιν Φόντα, ο χιουμορίστας Γκι Μπενός, ο μεγάλος Κλοντ Ρις, ο κωμικός ηθοποιός των παιδικών μου χρόνων Πιερ Ρισάρ, και η πολλή "chaplinesque" Τζέραλντιν Τσάπλιν: είναι όλοι τους τόσο διαφορετικοί και έπρεπε να καταφέρω να τους ενώσω μια και ποτέ δεν είχαν συναντηθεί στο παρελθόν. Στην πρώτη συνάντηση μας στο Παρίσι, πριν το γύρισμα, όλα πήγαν καλά και υπήρξε πρόοδος καθότι ήταν όλοι τους άνετοι, απλοί και ανιδιοτελείς.

Ως νεαρός σκηνοθέτης, ήμουν πολύ ευχαριστημένος που έβλεπα να υπάρχει σεβασμός μεταξύ των ηθοποιών και για την Τζέιν Φόντα πιο συγκεκριμένα, και όλοι τους έδωσαν εμπιστοσύνη και βοήθεια ώστε να δημιουργηθεί η δυναμική που χρειαζόταν η ομάδα.


Πως πετύχατε το συγκεκριμένο ύφος και την ιδιαίτερη γοητεία της ταινίας σας;

Αποφάσισα να επικεντρωθώ στους ηθοποιούς και να αφήσω ελεύθερο τον διευθυντή φωτογραφίας να δουλέψει. Μαζί με τον σχεδιαστή παραγωγής, θέλησα να δημιουργήσω μια ατμόσφαιρα από άλλη εποχή, αυτή της ηλικίας των χαρακτήρων. Η τοποθεσία και ο φωτισμός της ταινίας έχουν συγκεκριμένη ποιότητα, μια παλιομοδίτικη γοητεία, αλλά δεν είναι θλιβερή ή νοσταλγική. Πιο πολύ με παλιές οικογενειακές διακοπές στο εξοχικό μοιάζει, όπου μπορείς να βρεις εκατοντάδες αντικείμενα και σουβενίρ.

Ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Κλοντ Ρις είναι προσηλωμένος στην αποπλάνηση και δεν θέλει επ’ ουδενί να διακόψει τη σεξουαλικότητα του. Γιατί θελήσατε να παρουσιάσετε αυτή την εμπειρία των ανθρώπων της μεγάλης ηλικίας;

Είμαστε όλοι σεξουαλικά όντα και οδηγούμαστε από την επιθυμία που μπαίνει βαθιά στις ζωές μας. Ο Κλοντ ενσωματώνει στο χαρακτήρα του τις σεξουαλικές αναζητήσεις των ηλικιωμένων, όμως η σχέση μεταξύ των χαρακτήρων της Τζέιν Φόντα και του Ντάνιελ Μπρουλ έχει επίσης μια φυσική ασάφεια.

Και αυτό γιατί επιθυμούσα να υπάρχει τουλάχιστον μια σκηνή αγάπης: βλέπουμε το ζευγάρι, που υποδύονται οι Τζέραλντιν Τσάπλιν και Γκι Μπεντός να συμφιλιώνει έπειτα από ένα ερωτικό καβγαδάκι.


Ποια ήταν η προσέγγιση σας για το χιούμορ της ταινίας;

Η ζωή σε μια κοινότητα σαν αυτή της ταινίας είναι τραγική και κωμική την ίδια στιγμή, και όλες οι στιγμές χιούμορ στην ταινία προέρχονται από τις δυσκολίες που προκύπτουν από τη συγκατοίκηση και τα γηρατειά. Υπάρχει πάντοτε μια μικρή “καταστροφή” στην αρχή της συγκατοίκησης όμως στην πορεία η παρέα των παλιόφιλων αποδεικνύεται αστεία. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει το αδέξιο χιούμορ που υπάρχει άφθονο σε πολλές ταινίες του είδους. Προτιμώ το χιούμορ που διαθέτει μια λεπτή, μυστήρια ποιότητα.


Πιστεύετε ότι το να ζεις μαζί με φίλους είναι μια καλή λύση στο πρόβλημα των γηρατειών; Οι χαρακτήρες σας προχώρησαν στη συγκατοίκηση από κάποια ιδεολογία ή από ανάγκη;

Ζώντας σε μια κοινότητα μπορείς να βιώσεις μια όμορφη εμπειρία και πολλοί άνθρωποι που έχουν την ίδια ηλικία όπως οι χαρακτήρες μου διαθέτουν εμπειρίες από κοινότητες και τις ανάλογες ιδεολογίες στη δεκαετία του 1970. Οι άνθρωποι αυτής της γενιάς ονειρεύτηκαν να ξοδέψουν τα χρόνια των γηρατειών τους με τους φίλους τους, όμως παρά ελάχιστοι το κατάφεραν αυτό. Θα ήθελα να το καταφέρω κι εγώ για τον εαυτό μου, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα συναντήσω τότε δυσκολίες. Βέβαια, έχει σίγουρα περισσότερη πλάκα από το να περάσεις τις τελευταίες ημέρες σου σε έναν οίκο ευγηρίας.


Τι είναι αυτό που πρεσβεύει η ταινία σας για την οικογενειακή ζωή;

Η κοινωνία μας αντιμετωπίζει ως “εισβολή” τους ηλικιωμένους για τη ζωή των επόμενων γενεών. Γι’ αυτό πρέπει να βρεθεί μια λύση. Πως θα ξοδέψουμε το υπόλοιπο των ζωών μας εάν τα παιδιά μας δεν θέλουν να μας βοηθήσουν; Έφτασε η ώρα να απαντηθούν τέτοιου είδους ερωτήσεις και να μην αποφεύγονται. Στο παρελθόν, ήταν δεδομένο ότι οι ηλικιωμένοι θα φροντίζονταν αυτομάτως από τα παιδιά του. Όμως από το 1968 και έπειτα, οι ηλικιωμένοι δεν ζουν με τις οικογένειες τους πια.


Πως γίνατε σκηνοθέτης;

Σαν αγόρι, αγαπούσα τις ταινίες του Μπερτράν Μπλιε για το πειραματικό πνεύμα τους και την ελευθερία στην αφήγηση τους. Ονειρευόμουν να εξερευνήσω την ελευθερία που απολάμβανα στον Μπλιε και να πειραματιστώ με τις σουρεαλιστικές καταστάσεις, και θα ήθελα να λέω τις δικές μου ιστορίες με αυθεντικό τρόπο. Όταν ξεκινούσα τις κινηματογραφικές μου σπουδές στη Νίκαια, λάτρεψα τις ιταλικές κωμωδίες των δεκαετιών 1960 και 1970, απ’ τους σκηνοθέτες Ετόρε Σκόλα, Ντίνο Ρίζι, Μάρκο Φερέρι και αργότερα τον Νάνι Μορέτι.

Αυτές τις ημέρες, μου αρέσει το σινεμά του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Στην πραγματικότητα, με ενδιαφέρει η ποικιλία στην κινηματογραφική φόρμα και δεν θέλω να κολλάω σε συγκεκριμένο είδος. Απολαμβάνω τόσο τα αμερικανικά θρίλερ όσο και τα αργών ρυθμών αρτχάουζ φιλμ, που είναι γεμάτα μυστήρια. Γενικά, είμαι ανοιχτός σε κάθε είδους κινηματογραφική πρόκληση.


Πιστεύετε ότι οι δημοφιλείς ταινίες μπορούν να επηρεάσουν το κοινό σε συγκεκριμένα ζητήματα που πραγματεύονται;

Θέλω να κάνω μια αυθεντική δουλειά που να είναι επίσης και δημοφιλής. Βλέπω τις ταινίες μου σαν μια συνομιλία με το κοινό. Έχω την αίσθηση ότι παρά τον φόβο που προκαλεί αρχικά το θέμα με τους υπερήλικες, το κοινό ιντριγκάρεται πολύ με τις φιλίες τους και τις επιθυμίες τους. Και θέλουν ακόμη να εξερευνήσουν κοινωνικά ζητήματα ενώ απολαμβάνουν την κωμική πλευρά της ταινίας. Συνδυάζοντας όλες αυτές τις πτυχές, ανοίγει η ταινία σε ένα μεγαλύτερο κοινό. Στη Γαλλία, οι άνθρωποι θέλουν συνέχεια να διαχωρίζουν το εμπορικό σινεμά από τις αρτχάουζ ταινίες, όμως προσωπικά δεν θέλω να πέσω σε καμία από αυτές τις κατηγορίες.


Εάν ζούσες σε μια κοινότητα, θα ήθελες μια πιο ελευθεριακή ή μια πιο συλλογική εκδοχή της;

Προτιμώ τις πιο ελευθεριακές κοινότητες! Πιστεύω ότι οι ομάδες δουλεύουν καλύτερα εάν ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη για τον εαυτό του. Και άρα δεν χρειάζεται να είναι τόσο αυστηρές. Εάν ο καθένας χρειάζεται να ακολουθεί δρακόντειους κανόνες, τότε η ζωή δεν έχει τόσο πλάκα, σωστά;


ΦΕΣΤΙΒΑΛ | ΒΡΑΒΕΙΑ | ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Η ταινία “Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί;” πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στην τελετή λήξης του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λοκάρνο, στην Ελβετία, στις 13 Αυγούστου του 2011.

Συμμετείχε ακόμη στα φεστιβάλ Μουμπάι (Ινδία), Σαρλά (Γαλλία), Στουτγκάρδης (Γερμανία), Μπουένος Άιρες (Αργεντινή), στο γερμανόφωνο φεστιβάλ κινηματογράφου της Ελβετίας και στα γαλλόφωνα φεστιβάλ της Ελβετίας και του Βελγίου.

Την πανελλήνια πρεμιέρα της πραγματοποίησε στο 13ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Αθήνας, που διεξήχθη 21 έως 28 Μαρτίου.

Διανομή έχει βρει στις αίθουσες της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Νορβηγίας, της Ουγγαρίας, της Ισπανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας, της Αυστραλίας, και από τις 19 Οκτωβρίου των Η.Π.Α.

Στις ελληνικές αίθουσες θα προβάλλεται από την 1 Νοεμβρίου 2012, σε διανομή AMA Films.


ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Τονωτικό, αστείο και συγκινητικό.
Le Figaro

Μια συναισθηματική ταινία που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές μας.
Variety

Χαμηλόφωνη ταινία που προκαλεί το γέλιο.
Miami Herald

Μια γλυκιά, στοχαστική ταινία. Τι ευτυχία!
New York Observer

Χαριτωμένη κωμωδία!
The Village Voice

Μια λαμπερή ταινία με ένα εντυπωσιακό καστ.
The Hollywood Reporter

Aπολαυστική η Τζέιν Φόντα!
Daily Express
Συμμετέχουν
Γκάι Bedos
Jean Colin
Ντάνιελ Μπριλ
Dirk
Τζεραλντίν Τσάπλιν
Annie Colin
Τζέιν Φόντα
Jeanne
Κλοντ Ριτς
Claude Blanchard
Πιέρ Ρισάρ
Albert
Bernard Malaka
Bernard
Gwendoline Hamon
Sabine
Γκουστάβ ντε Κερβέρν
Le vendeur des pompes funèbre (ως Gustave Kervern)
Laurent Klug
Le docteur Lacombe
iShow.gr - Ο κόσμος της Showbiz
ΑΪΣΟΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ INTERNET Μ.ΙΚΕ
Επικοινωνία: press@ishow.gr
Τηλ. 211-4100551