Εκείνο τον Ιανουάριο του 1960, στους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες, ο Εγκένιο Μόντι είχε γίνει μύθος για όλους τους Ιταλούς, ακόμα και για εκείνους που σαν τον Κάρλο δεν είχαν δει ποτέ τους χιόνι. Και αυτή ακριβώς τη συνωνυμία εκμεταλλεύεται ο Ίταλο Μόντι (υποστηρίζοντας ότι είναι εξάδελφος του αθλητή) για να πάρει στα χέρια του το περιδέραιο. Με το περιδέραιο στα χέρια του, ο Ίταλο θα μπορούσε να εξαφανιστεί για πάντα από τη ζωή της Άννας. Αντίθετα, γυρνά και καταλήγει να χάσει για πάντα το περιδέραιο και να βρει τον έρωτα.
Και ο Κάρλο βλέπει επιτέλους το χιόνι, χάρη στον πατέρα του Λουτσιάνο που με τα χρήματα της πρώτης του δουλειάς ως πτυχιούχος αγοράζει από δεύτερο χέρι ένα αυτοκίνητο. Είναι η εποχή των ονείρων και των νέων συνόρων, όπως λέει ο Τζον Κέννεντυ κι επαναλαμβάνει ο Λουτσιάνο Φερρούτσι στην οικογένειά του αναγγέλλοντάς τους την απόφασή του να αγοράσει μια έκταση στο Ρερμινίγιο για να κατασκευάσει κατοικίες για όλα τα βαλάντια. Όνειρα και νέα σύνορα και για το νέο διαστημόπλοιο που η αποστολή του στο διάστημα αποτελεί ακόμα μυστήριο.
Η έκλειψη της 8ης Φεβρουαρίου του ’62 τους βρίσκει όλους στις ταράτσες, όπου με κεριά στα χέρια είναι έτοιμοι να την παρακολουθήσουν. Καθώς ο ήλιος σκοτεινιάζει και εξαφανίζεται, εξαφανίζεται και η γραμματέας του Σαρτόρι, η Ολυμπία και εμφανίζεται στη Ρώμη, η Καρολίνα, η αγαπημένη του Αντρέα. Η Τίττι συνειδητοποιεί ότι μένει κλεισμένη σε έναν κόσμο πολύ περιορισμένο για εκείνη. Η Καρολίνα, αντίθετα, μοιάζει να βρίσκει αυτόν τον κόσμο πανέμορφο κι αρραβωνιάζεται με τον Αντρέα. Γοητεύουν τους πάντες, ακόμα και την Τίττι που μια μέρα τη βρίσκουν σε μια κατοικία στην εξοχή μαζί με ένα άλλο αγόρι, τον Γκουίντο Αλμπινάτι, πλούσιο και όμορφο όπως εκείνη. Ούτε και η ζεστασιά της οικογένειάς της καταφέρνει να κατευνάσει την ανησυχία της που την οδηγεί και πάλι στην αβεβαιότητα, και αναζητά κάποιον να της εξηγήσει πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος. Αυτός ο κάποιος θα ήθελε να ήταν ο Κάρλο, και να μεταμορφωθεί για χάρη της σε αστροναύτη, αλλά τον προλαβαίνει ο Γιούρι Γκαγκάριν εκείνο τον Απρίλη, κι από το διάστημα λέει σε όλους ότι ο κόσμος είναι πανέμορφος.