Ο «ηθοποιός των 150 ταινιών», αλλά και διανοούμενος και ποιητής Ντανιέ Ζελέν γεννήθηκε το 1921 στην Ανζέ. Αφού μαθήτευσε κοντά στον Σιμόν παρακολούθησε και τα μαθήματα του Λουί Ζουβέ στο Κονσερβατόριο. Την καριέρα του στο σινεμά την ξεκινάει το 1939, μόλις στα 18 του χρόνια, συμμετέχοντας στην ταινία Miquette et sa mere του Ζαν Μπουαγιέ. Την εικόνα της επαναστατημένης νεότητας εκπροσωπεί και στην ταινία του Κλουζό Ο δολοφόνος κατοικεί στο 21 καθώς και στο Ραντεβού της Ιουλιέτας του Ζακ Μπεκέρ. Ο Ζελέν συνεργάτηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες στη διάρκεια της μεγάλης καριέρας του, όπως με τον Μαξ Οφίλς, τον Ζαν Κοκτώ, τον Λουί Μαλ, τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, τον Ρενέ Κλεμάν, τον Κλων Σαμπρόλ, τον Κώστα Γαβρά, τον Κλωντ Λελούς κ.α. Είναι ο πατέρας της ηθοποιού Μαρία Σνάιντερ (1952-2011). Πέθανε στο Παρίσι το 2002.
Επιλεγμένη φιλμογραφία: Miquette (1942), L'assassin habite... au 21 (1942), Un ami viendra ce soir... (1946), La nuit de Sybille (1947), Rendez-vous de juillet (1949), La ronde (1950), Le plaisir (1952), Napoleon (1955), Les dents longues (1955), The Man Who Knew Too Much (1956), Cartagine in fiamme (1960), Le testament d'Orphée (1960), La ligne de démarcation (1966), Paris brûle-t-il? (1966), Zwei Girls vom roten Stern (1967), Les enfants (1985).